بى گمان نمى توان دعبل را فقط يك شاعر بزرگ و صاحب سبك دانست, بلكه علاوه بر نبوغ شعرى, در علم كلام, حديث, قرآن, تاريخ و لغت شناسى يكى از عالمان سترگ و دانشور شيعه بود. در اين باره به نقل نظر دو تن از عالمان بلند پايه شيعه مى پردازيم.
فقيه و متكلّم كم نظير, عùمه حلّى در معرّفى دعبل مى گويد:
دعبل بن على خزاعى, شاعر مشهور, در بين عالمان وانديشه وران شيـعه به كمـال ايمان و علو منـزلت و عظمت شأن معروف شده است.(1) آيت الله سيد حسن صدر(1) در كتاب معروف و گران ارج (تأسيس الشّيعة لعلوم الاسلام) در بيان مقام علمى دعبل مى نويسد:
كلمه (دعبل) در لغت به معناى كوه استوار است و دعبل خزاعى به حق كوهى از علم و دانش بود. او مردى متكلم, شاعر, اديب, خردمند, عالم به تاريخ عرب و طبقات شاعران عرب بود.(1) بدين خاطر دعبل را (شاعرِ عالم) و (عالمِ شاعر) مى شناسند.