گويامى خواهى جان خود را(از شدّت اندوه )ازدست بدهى به خاطراينكه آنهاايمان نمى آورند.
رسول اكرم (ص ) كسى است كه رضايت ، محبّت و غضبش در رضايت ، مـحـبـّت و غـضـب خـداونـد فـانـى گـشته غضب او آيينه غضب خدا و محبّت و رضايتش آيينه محبّت و رضاى خداست ، دشمنان او دشمنان خدا و دوستانش دوستان خدايند.
اگـر بـه مـؤ منان محبّت مى ورزد، براى آن است كه مؤ من ، گرامى ترين موجود نزد خداوند است رسول اكرم (ص ) مى فرمايد:
(اَلْمُؤْمِنُ اءَكْرَمُ عَلَى اللّهِ مِنْ مَلائِكَتِهِ الْمُقَرَّبينَ) (106) مؤ من براى خداوند ازملائكه مقرّب ، گرامى تر است .
بدين خاطر درآيه فوق مى فرمايد:(رسول اكرم ) نسبت به مؤ منان رؤ وف و مهربان است .
عـفـو و گـذشـت ، يـكـى از اوصـاف مـؤ مـنـان و پـرهـيـزگـاران است (107) و نـيـز يـكـى از بـهترين راههاى درمان بيماران اخلاقى و جذب و هدايت خطاكاران به شمار مى آيد، رسول اكرم (ص ) اين ويژگى را درحد اعلا دارا بود.
سـوره مـبـاركـه يـونـس ، دهـمـيـن سـوره قـرآن و از سـوره هـاى مـكـى اسـت و 109 آيـه دارد و در اوايل بعثت نازل شده است .
غـرض ايـن سـوره عـبـارت اسـت از تاءكيد در التزام به توحيد كه آن را از راه بشارت وانذار، انجام داده است . (108) در ايـن سـوره قسمتهايى از زندگى بعضى از پيامبران و سرنوشت امتهاى آنان ذكر شده است ، تـا امـتـهـاى ديـگـر عبرت بگيرند وچون زندگى حضرت يونس و قومش مطرح شده است ، سوره يونس ناميده شده است .
از آنـجـا كـه آيات هشدار دهنده و بيدار كننده در اين سوره فراوان است ، اگر اين سوره با دقت و تـاءمـل تـلاوت شـود، تـاريـكـى جـهـل را از روح آدمـى بـرطـرف مـى كند و انسان را به اعتقاد و عمل به مبانى دين ؛ تشويق مى نمايد. در روايتى از امام صادق (ع ) مى خوانيم :هر كس كه سوره يـونـس را در هـر دو يـا سـه مـاه بخواند، بيم آن نمى رود كه از جاهلان و بى خبران باشد و در روزقيامت از مقرّبان خواهد بود. (109)
قـرآن ، كـتـاب حـكـيم (1) تعجب بيجاى مردم از برانگيخته شدن فردى ازميانشان به رسالت و مـتـهـم كردن وى به سحر و جادو(2) آفرينش آسمانها و زمين در شش روز، نبودن شفيعى مگر به اذن خدا، لزوم پرستش آفريدگار(2) خدا مرجع همگان و پاداش دهنده نيكان و مجازات كننده بدان (4) نـقـش نـور خـورشيد و روشنايى و حركت ماه در زندگى انسان وجهان آفرينش (5) آيت بودن شـب و روز بـراى مـتـّقـيان (6) نشانيهاى دوزخيان از جمله نداشتن اعتقاد به قيامت ، دلبستگى به دنـيـا، آرامـش يـافـتـن دلهـايـشـان بـه آن