(إِنَّ الَّذيـنَ لا يـَرْجـُونَ لِقـاءَ نـاوَرَضـُوا بـِالْحـَيـاةِ الدُّنـْيـا وَاطْمَاءَنُّوا بِها وَالَّذينَ هُمْ عَنْ آياتِنا غافِلُونََ اُولئِكَ مَاْويْهُمُ النّارُ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ) (يونس ، 7 ـ 8) آنـهـا كـه امـيـد مـلاقـات مـا (قـيـامـت ) را نـدارنـد و بـه زنـدگـى دنـيـا راضـى گـشـتـه و دل خود را به آن آرامش بخشيده اند واز آيات ماغافلندَ به خاطر اين عملكردشان جايگاهشان جهنم است .
چند نكته
1 - كـفـر اعتقادى و عملى
درآيه شريفه مى فرمايد:كسانى كه به لقاى ما اميد ندارند و باور نـمـى كنند كه معاد و جزايى در كار باشد، دنيا گرا هستند. باور نداشتن آخرت ، كفر است و اين خود به دو صورت است :الف ـ كـفـر اعـتـقـادى كـه بـه هـيـچ وجه آخرتى را باور ندارد و براى دنيا و زندگى دنيا سر انجامى به نام آخرت ، معتقد نيست وانتظار روز جزايى را نمى كشد. زندگى را فقط همين دنيا مى داند و مرگ رانابودى واقعى مى شمارد.اين چنين كسى را در اصطلاح كافر گويند.ب ـ كـفـر عـمـلى ، كـه بـه آخـرت اعـتـقـاد دارد و مـى گـويـد كـه آخـرتـى هـسـت ومـرگ را انـتـقـال از ايـن دنـيـا بـه جـهـان آخـرت مـى دانـد و روز جـزا و پـاداش را قبول دارد، ولى اين قبول داشـتـن رسوخ در قلب ندارد تا او را براى روز جزا وادار به حركتى كند و از دلبستگى او به ايـن دنـيا بكاهد. اين چنين كفرى درجامعه اسلامى ، نمونه هاى فراوانى دارد. بسيارند مسلمانانى كه چنان با تمام وجود به اين دنيا چسبيده اندكه گويا به معاد و روز جزا ايمان ندارند و بهشت موعود رادرهمين دنيا مى طلبد.
2 - منتهاى همت
كسانى كه لقاى خداوند و قيامت را باور ندارند. طبيعتاً ديگر حساب و جزا، وعد و وعـيـد و نـهى وامر براى آنان معنا پيدا نمى كند و دين و احكام و فروع آن بى معناست . كسى كه جـهـان بـينــى اش چنين باشد تمام همّ و غمــش معطوف به زندگى دنيا مى شود وچون انسان به حـكـم فـطـرت ، دنـبـال سعادت جاويد و هميشگى است ، پس چنين فردى سعى مى كند كه بماند و فــانى نشود و سعادت را در اين زندگى دنيا به دست آورد. بدين جهت ، با تهيه امكانات مادى ، خود را به آنهــا دلخوش و سرگرم مى نمايد، همچنان كه درآيه ديگرى مى فرمايد:اين (دنيا طلبى ) نهايت فهم و علم آنهاست .( (110))،( (111))
3 - هـمـه چـيـز بـراى دنيا
افراد دنياگرا، چون معتقد به روز جزا نيستند، نه تنها خود را موظّف بـه
لطفا منتظر باشید ...
