ايمان و عمل صالح ، سبب نجات - فرازهایی از قرآن نسخه متنی

بيند؛ (مَنْ يَعْمَلْ سُوءً يُجْزَ بِهِ).

ايمان و عمل صالح ، سبب نجات

خداوند با هيچ ملت و قومى ، رابطه خويشاوندى ندارد؛ همه انسانها بنده او هستند و قانون الهى ، عـام و فـراگـيـر است . هر كس ‍ مرتكب گناهى شود، كيفر آن گناه را مى بيند، همچنان كه از هر كـس عـمـل صـالحـى سـرزنـد، سـزاوار پـاداش اسـت اگـرچـه كـفـر كـافـر، عمل نيكش را بى اثر و آن را حبط و نابود مى كند و در آخرت فقط كفر و گناهانش مانده و حق است كه به جهنم رود. 425

زن و مرد، در جزا و پاداش يكسانند

پـيـشـيـنـيـان از اهل مذاهب مختلف از قبيل هندو و ساير بت پرستان مى پنداشتند كه زنان ، به هيچ وجـه ، عـمـلى نـدارنـد و اعـمـال صـالح آنان پاداش ندارد. از يهود و مسيحيان نيز چنين به ظهور رسيده كه زنان نزد خدا، خوار و بى مقدارند، چون خلقتشان ناقص است . هر چه حرمت و كرامت است از آنِ مـردان اسـت .

عـرب جـاهـليـت نـيـز چـنـيـن مى پنداشت 426 ولى اسلام بر اين عقايد ناصحيح ، خط بطلان كشيد و اعلام كرد كه بين زن و مرد، هيچ فرقى نيست . نيكوكار از هر كدام ماءجور و گناهكار از هر كدام كيفر خواهد ديد. 427 نـقـل شـده كـه انـجـمنهاى مسيحى ايتاليا و اسپانيا پس از بحث زياد معتقد شدند كه در ميان زنان دنـيـا، فقط حضرت مريم (عليها السّلام ) انسان بوده و داراى روح جاويد است ، ولى بقيه زنان داراى صـفـت انـسـانـى نـبـوده و عـلاوه بـر آنـكه روح جاويد ندارند، برزخ مابين انسان و حيوان محسوب مى شوند. 428 در انـگـلسـتـان ، پادشاه هِنرى ششم (1491 ـ 1547 م )، دستور تحريم مطالعه كتاب مقدس را براى زنان صادر كرد. 429 علامه طباطبايى (ره )در تاءييد اين مطلب كه اديان تحريف شده يهوديت و مسيحيت ديد تحقيرآميز نسبت به زن دارند، مى نويسد:

(در سـِفـر جـامـعـه تـورات آمـده اسـت :(مـن و دلم بـسـيـار گـشـتـيـم (بـا كـمـال تـوجـه بـسـيـار گـشـتـم ) تـا بـدانـم از نـظـر حـكـمـت و عقل جرثومه شرّ يعنى جهالت ، حماقت و جنون چيست ؟ و كجاست ؟ ديدم از مرگ بدتر و تلخ ‌تر زن است كه خودش دام و قلبش طناب دام است دستهايش قيد و زنجير است ، تا آنجا كه مى گويد:من در ميان هزار نفر مرد يك انسان پيدا مى كنم اما ميان هزار نفر زن يك انسان پيدا نمى كنم .) بعد مى نويسد:

(در سال 586 ميلادى در فرانسه كنگره اى تشكيل شد تا در مورد زن و اينكه زن انسان است يا خير، بحث كند و بعد از بگومگوهاى بسيار به اين نـتـيـجـه رسـيـدنـد كـه بـله زن انـسـان اسـت ، امـا نـه چـون مـرد انـسـانـى مـسـتـقـل ، بـلكـه انـسـانـى اسـت مـخـصـوص خـدمـت كـردن بـه مـردان و در انـگلستان تا حدود صد سال قبل زن جزو مجتمع انسانى شمرده نمى شد.) 430

قيام به قسط (عدالت اجتماعى )

(يـا اَيُّهـَا الَّذيـنَ آمـَنـُوا كـُونـُوا قَوّامينَ بِالْقِسْطِ شُهَداءَ لِلّهِ وَ لَوْ عَلى اَنْفُسِكُمْ اَوِ الْوالِدَيْنِ وَ الاَْقْرَبينَ اِنْ يَّكُنْ غَنِيّاً اَوْ فَقيراً فَاللّهُ اَوْلى بِهِما فَلاتَتَّبِعُوا الْهَوى اَنْ تَعْدِلُوا وَ اِنْ تَلْوُوا اَوْ تُعْرِضُوا فَاِنَّ اللّهَ كانَ بِما تَعْمَلُونَ خَبيراً) 431 اى اهل ايمان ! قيام كنندگان به عدالت و گواهان براى خدا باشيد، اگر چه به زيان خود شما يا پدر و مادر يا نزديكان شما باشد، چه آنها فقير باشند يا غنى ، خداوند سزاوارتر به آن دو اسـت . بـنـابـرايـن ، از هوا و هوس پيروى نكنيد كه از حق منحرف شويد و اگر حق را تحريف كنيد و يا از بيان آن خوددارى نماييد، خداوند به آنچه انجام مى دهيد آگاه است .

قيام كنندگان براى اجراى عدالت

(قـسـط) بـه مـعـنـاى عـدل اسـت و قـيـام بـه قـسـط بـه مـعـنـاى عمل به قسط و عدل و برپاداشتن آن حفظ