نشانه هاى خدا در هستى - فرازهایی از قرآن نسخه متنی

خداوند در سوره مؤ منون با لحنى تهديد آميز در اين مورد مى فرمايد:

( اءَفَحَسِبْتُمْ اَنَّما خَلَقْنا كُمْ عَبَثاً وَ اءَنَّكُمْ اءِلَيْنا لا تُرْجَعُونَ ) (86) آيا گمان كرديد كه شما را بيهوده آفريديم و به سوى ما باز نمى گرديد؟ اعـتـقـاد بـه هـدفـدار بـودن انسان و هستى ، براى انسان تعهدزا و مسؤ ليّت آفرين است ، و اين اعـتـقـاد مـوجـب امـيـد، نـشـاط، تـلاش و پـويـنـدگـى در مـسـيـر تـكـامـل انـسـان مـى گـردد. در پـهـنـه هـسـتى همه چيز براى انسان خلق شده است امّا انسان براى خدا، (87) زيرا او به اين دليل به جهان پاگذاشته است ، تا خدارا عبادت كند.

(وَما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالاِْنْسَ إِلاّلِيَعْبُدُونَ ) (88) و من جن و انس را نيافريدم ، مگر اينكه ( مرا) پرستش كنند.

بـنـابـرايـن ، بـا ايـن ديـد به هستى نگريستن ، دنيايى پيش روى بيننده مجسّم مى سازد كه نه تـنها به بازى آفريده نشده و ناپسند و مورد سرزنش نيست ، بلكه جهان به منزله عبادتگاه و جايگاه رشد و تكامل انسان خواهد بود.

نشانه هاى خدا در هستى

(أَوَلَمْ يـَرَالَّذيـنَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمواتِ وَالاَْرْضَ كانَتا رَتْقاً فَفَتَقْنا هُما وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ كُلَّ شَىْءٍ حَىٍّ اءَفَلا يُؤْمِنُونََ وَ جَعَلْنافِى الاَْرْضِ رَواسِىَ اءَنْ تَميدَ بِهِمْ وَجَعَلْنا فيها فِجاجاً سُبُلاً لَعـَلَّهـُمْ يـَهـْتـَدُونََ وَ جـَعـَلْنـَا السَّماءَ سَقْفاً مَحْفُوظاً وَ هُمْ عَنْ آياتِها مُعْرِضُونََ وَ هُوَ الَّذى خَلَقَ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ كُلُّ فى فَلَكٍ يَسْبَحُونَ)(انبياء، 30 ـ 33) آيـا كـافـران نديده اند كه آسمانها و زمين ، بسته بودند و ما آنها را گشوديم و هر موجود زنده اى را از آب قرار داديم ، پس آيا ايمان نمى آورند؟ و در زمين ، كوه هاى استوارى قرار داديم ، تا (بـه واسـطـه آن ) زمـيـن بـه اضطراب و لرزشى نيفتد. و در آن كوه ها، درهّها و راه هايى فراخ قـرار داديـم ، تـا شـايد مردم (به مكانهاى مورد نظر خود) هدايت شوند، و آسمان راسقف محفوظى قـرار داديـم ولى ايـشـان (كـافـران ) از آيـات آن رويـگـردانـند، و اوست خدايى كه شب و روز و خورشيد و ماه را خلق كرد (كه ) هر يك در مدارى شناورند.

چند نكته

1 - پـيـوسـتـگـى آسـمـانـهـا و زمـيـن

رتـق يـعـنـى چسباندن دو چيز و فتق يعنى جداسازى دو چيز مـتـصـل (89) در ايـنـكـه مـنـظـور از رتق و فتق آسمانها و زمين چيست و چگونه بوده است ، احتمالاتى داده شده است :

الف ـ بـه هـم پـيـوسـتـگـى آسـمـانـها و زمين اشاره به آغاز خلقت است كه طبق نظرات دانشمندان مـجـمـوعـه ايـن جـهان به صورت توده عظيمى از گاز بود كه بعد بر اثر انفجارات درونى و حركت ، تدريجاً قسمتهايى از آن جدا شد و كواكب و ستاره ها و سيارات و از جمله منظومه شمسى و كره زمين به وجود آمد. (90)

ب ـ مـنـظـور از بـه هـم پـيـوسـتگى ، يكنواخت بودن مواد جهان است به طورى كه همه درهم فرو رفـتـه و بـه صـورت مـاده واحدى خود نمايى مى كرد، اما با گذشت زمان مواد از هم جدا شدند و تـركـيـبـات جـديدى پيدا كردند و انواع مختلف گياهان و حيوانات و موجودات ديگر، در آسمان و زمـيـن ظـاهـر شـدنـد و هـر كـدام نـشـانـه اى اسـت از عظمت پروردگار و علم و قدرت بى پايانش . (91)

ج ـ مـنـظـور از رتـق و پـيـوسته بودن آسمان اين است كه در آغاز باران نمى باريد و منظور از رتـق و