هدايت قرآن براى كيست ؟ - فرازهایی از قرآن نسخه متنی

شدند، پس ديگر از آنان نترسيد. حافظ و متولى دين همه نقشه هاى كافران را بر ملا و بـى اثـر خـواهـد كرد و حافظ دين از تحريف و تبديل خواهد بود. از اين ناحيه ، ديگر خطرى شـمـا را تـهـديـد نـمـى كـند.

آنچه خطراست و بايد از آن برحذر بود، ترس از عصيان خداست . بايد از خدا ترسيد (وَاخْشَوْنِ) و از دستورهاى او سرپيچى نكرد زيرا در صورت نافرمانى و سـركـشـى از دسـتورهاى خدا بخصوص دستور ولايت ، انحراف حتمى و هلاك و عذاب قطعى است . ايـنـجـا ديـگـر مسلمانان بايد از هواهاى نفسانى خود و اينكه نعمت ولايت را كفران كنند بترسند و دسـت ردّ بـه سـيـنه متولى خدايى دين نزنند كه در آن صورت خداوند نعمت خود را از آنان سلب نـمـوده و لبـاس تـرس و خـوارى بر تنشان خواهد كرد. متاءسفانه مسلمانان اين هشدار خداوند را ناشنيده گرفتند و خداوند نيز آنان را به عذاب خويش گرفتار كرد. 450

هدايت قرآن براى كيست ؟

(يـَهـْدى بـِهِ اللّهُ مـَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَهُ سُبُلَ السَّلامِ وَ يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ اِلَى النُّورِ بِاِذْنِهِ وَ يَهْديهِمْ اِلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ) 451 خداوند دنبال كنندگان رضايت خود را به وسيله قرآن به راههاى سلامت ، هدايت مى كند و به اذن خويش آنان را از تاريكيها به سوى نور بيرون مى برد و به راه راست ، هدايتشان مى كند.

در جستجوى رضوان الهى

قـرآن كـريـم ، هـدايـت را بـراى كـسـانـى مـى دانـد كه در خود زمينه پذيرش حق را ايجاد كرده و خـواسـتـار رضـايـت خـدا بـاشـنـد. بـه عـبـارت ديـگـر، هـدايـت قـرآن از آن كـسـى اسـت كـه بـا قـبـول قـرآن و ايـمـان بـه خـدا و تـصـديـق پـيـامـبـر(ص )و پـيـروى از ديـن او، دنبال كننده رضاى خدا باشد. 452 كـلمـه هـدايـت در قـرآن بـه دو مـعـنى استعمال شده است . نخست ، راه نشان دادن كه همه انسانها را دربـرمـى گـيـرد. و ديگرى راه بردن و به مقصود رساندن . خداوند راه سعادت و راه شقاوت را براى همه انسانها معلوم و روشن كرده است :(وَ هَدَيْناهُ النَّجْدَيْنِ) 453 راه خير و شر را به او نشان داديم .

هـدايـت بـه مـعناى دوم فقط شامل كسانى است كه طالب حق و تسليم فطرت باشند، چنين كسانى بـه حـكم فطرت ، خود را به حق سپرده و با اجراى دستورات و احكام قرآن ، به حق مى رسند و اين آيه شريفه بر اين معنا دلالت دارد.

مـنـظور از (سُبُل السّلام ) در آيه راههاى سلامت ، امنيت و نجات از عذاب الهى يا راههاى خدا مى باشد.

زيرا سلام اسمى از اسماء خدا و (سُبُل السلام ) يعنى راههاى خدا.

سرّ مفرد آمدن نور و جمع آمدن ظلمات (ظـلمـات ) بـه صـورت جـمـع و نـور بـه صـورت مـفـرد آمـده اسـت ، زيـرا راهـهـاى باطل ، فراوان و سراپا اختلاف است و نور و طريق هدايت ، يكى بيش نيست كه همان طريق حق است . 454

شناخت سبب حقيقى

قـرآن بيرون بردن مردم را از تاريكيها به سوى نور، مقيّد به (اذن خداوند) ساخته تا توهّم اسـتـقـلال در ايـن كـار نـشـود، زيـرا سـبـب حـقـيـقـى ايـن كـار، هـمـانـا خـداى متعال است و پيامبر(ص )يا قرآن شريف واسطه هدايتند. 455

عقيده به تثليث كفر است

(لَقـَدْ كَفَرَ الَّذينَ قالُوا اءِنَّ اللّهَ هُوَ الْمَسيحُ بْنُ مَرْيَمَ قُلْ فَمَنْ يَمْلِكُ مِنَ اللّهِ شَيْئاً اءِنْ اءَرادَ اءَنْ يـُهْلِكَ الْمَسيحَ بْنَ مَرْيَمَ وَ اءُمَّهُ وَ مَنْ فى الْاءَرْضِ جَميعاً وَ لِلّهِ مُلْكُ السَّمواتِ وَ الْاءَرْضِ وَ ما