در آيه مورد بحث مى فرمايد:اگر يوسف هم برهان رب را نمى ديد، قـصد زليخا مى كرد از اين فراز آيه استفاده مى شود كه يوسف حتى تصميم بر گناه نگرفت و اگـر بـرهـان رب را نـمـى ديـد، ممكن بود تصميم بگيرد، پس منظور از (سوء) در اين آيه ، تـصـمـيـم بـرگـنـاه و مـيـل آن و مـنـظـور از (فـحـشـاء) ارتـكـاب آن عـمـل زشت است و اين آيه تاءييد كننده مطلبى است كه در گذشته گفتيم كه يوسف (ع ) به هيچ روى قصد گناه نيز نكرد و هيچ اقدامى براى ارتكاب ننمود كه خود، ردى است برهمه جعلياتى كـه بـه سـاحـت مـقـدس ايـن پـيـامـبـر نـسـبـت داده انـد. عـلاوه بر اينها خدا، يعقوب (ع ) و ديگران (176) در مواضع متعددى بر نزاهت و پاكدامنى او گواهى داده اند. (177)
3 ـ يوسف از بندگان مخلص ما بود يعنى چه ؟
گروهى از مردم ، اطاعت و بندگى خدا را مى نـمـايند تا به وسيله عبادت ، خود را از آتش دوزخ برهانند، يعنى ترس آنها را به بندگى وا مـى دارد و گروه دومى هستند كه به طمع رسيدن به بهشت و نعمتهاى آخرت ، عبادت مى كنند، اما گـروه سـومـى وجـود دارنـد كـه عبادتشان نه از ترس است و نه طمع ، بلكه از آن جهت است كه خـداونـد را شـايـسته بندگى مى دانند و خداوند، محبوبشان است و آنها دوستدار اويند و عبادت و بندگى آنها از سر عشق و علاقه و محبت است . مخلص واقعى ، فقط گروه سوم هستند كه انگيزه آنـهـا در عـبـادت و بـنـدگـى ، تـنـهـا وصـول بـه مـحـبـوب اسـت وهـيـچ چـيـز ديـگـرى دخـيـل نـيـسـت . آنها قلبشان را جايگاه محبت خدا مى سازند و با دوستى خدا محبت غير را بيرون مى كـنند مخلص حقيقى دوستدار خدا و آنچه كه خدا دوست بدارد مى باشد و راضى به رضاى خدا و خـشـمـگـيـن بـه خـشـم خداست همه موجودات عالم را نشانه هاى محبوب مى بينند و هر چه از جانب او بـرسـد بـرايش دوست داشتنى است . اين طايفه ، همان متوكلين و تفويض كنندگان امر به خدا و راضـيـان به قضاى او و تسليم شدگان در برابر اوامر اويند. اينها خود را خالص كرده اند و تـنها خدا را خواسته اند از اين رو، خداوند آنها را مخصوص و خالص براى خود گردانيده ، آنها را مخلص ناميده است (يعنى كسى كه خدا او را براى خودش خالص كرده است ). (178)
4 - بـرهـان رب
وقتى بنده اى راه خلوص پوييد و به جايى رسيد كه جز خدا، كسى را نديد و فقط خداوند را مؤ ثر درجهان و مالك جهان يافت خدانيز او را براى خود خالص مى كند و متولّى امـور او مـى گـردد و در شـدايـد و گـرفـتاريها او را دستگيرى مى نمايد. دراينجا يوسف مخلص درگـرفـتـارى افـتـاده و خـداونـداو رايـارى كـرده وبـرهـان خـود رابـه اونـمايانده تافحشاازاو دورگردد علاّمه طباطبايى درمورد برهان رب مى نويسد:(يقيناً آن برهانى كه يوسف از پروردگار خود ديد، نوعى از علم مكشوف و يقين مشهود و ديدنى اسـت كـه نـفـس آدمـى بـا ديـدن آن ، چـنـان مـطـيـع و تـسـليـم مـى شـود كـه ديـگـر بـه هـيچ وجه ميل به معصيت نمى كند و از آيه شريفه ، ظاهر مى شود كه ديدن برهان خدا، شاءن همه بندگان مخلص خداست و خداوند متعال هر سوء و فحشايى را از ايشان بر مى گرداند و در نتيجه مرتكب هيچ معصيتى نمى شوند.)
لطفا منتظر باشید ...
