پـيـكـار در راه خـدا، يـكـى از دو فـرجـام نـيـك شـهـادت و يـا غـلبـه بـر دشـمـن را بـه دنـبـال دارد؛ امـا شـهـادت ، بـرتـر اسـت و شـايـد بـه هـمـيـن جهت ذكر آن در آيه ، مقدم شده است . بـرترى شهادت به اين جهت است كه شهيد به محض شهادت به نعمتهاى ابدى و پايدار بهشت و رضـوان خـدا نـايـل مـى شـود، ولى رزمـنـده پـيـروز، هـر چند اجرى عظيم در نامه عملش ثبت مى گـردد، ولى بـه شرطى به اين اجر و پاداش مى رسد كه در بقيه عمر، آن ثواب را با رعايت تقوا و دورى از گناهانى كه از بين برنده اعمال نيك هستند، حفظ كند.
غيرت و تعصّب
در ديـن اسـلام چـنـيـن نـيـسـت كـه غـيـرت و تـعـصـب بـكـلى بـاطـل شـمرده شده باشد، بلكه آن را تا جايى كه مطابق حق باشد، پذيرفته و به آن دعوت كـرده اسـت . اگـر كسى از سر غيرت به دفاع از ناموس ، وطن و برادران ايمانى اش برخيزد، كارى نيكو كرده است ، اما اگر همانند غيرتها و تعصبهاى زشت جاهلى و قبيله اى ، براى دفاع از باطل باشد، از نظر شرع مردود است .حفظ اطلاعات و جلوگيرى از پخش شايعات (وَ اءِذا جـاءَهُمْ اءَمْرٌ مِنَ الْاءَمْنِ اءَوِ الْخَوْفِ اءَذاعُوا بِهِ وَ لَوْ رَدُّوهُ اءِلَى الرَّسُولِ وَ اِلى اُولِى الْاءَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ وَ لَوْلا فَضْلُ اللّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ لاَتَّبَعْتُمُ الشَّيْطانَ اءِلاّ قَليلاً) 385 چـون خـبـرى از ايـمـنـى يـا تـرس بـه آنـهـا (آن سـسـت ايـمانها) برسد، آن را منتشر سازند، در صـورتـى كـه اگـر آن را بـه اطـلاع پـيامبر و اولياى امور خويش برسانند، ايشان كه قدرت اسـتـنـبـاط دارنـد، حـقـيـقـت مـطـلب را درمـى يـابـنـد و اگـر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، جز اندكى ، همگان از شيطان پيروى مى كرديد.
شاءن نزول
ظـاهراً اين آيه و آيه بعدى در (بدر صغرى ) نازل شده است 386 جريان از اين قرار بـود كـه وقتى در جنگ