(وَ مَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فيها وَ غَضِبَ اللّهُ عَلَيْهِ وَ لَعَنَهُ وَ اءَعَدَّلَهُ عَذاباً عَظيماً) 410 و هـر كسى فرد باايمانى را از روى عمد به قتل برساند، مجازات او دوزخ است كه جاويدان در آن بـمـاند و خداوند بر او غضب مى كند و از رحمتش دور مى سازد و عذاب بزرگى براى او آماده ساخته است .
امنيت اجتماعى
در جـامـعـه هـاى جـاهـلى ، قـتـل و غـارت و خـونـريـزى ، امـرى عـادى و مـعـمـولى بـود. جـان و مال افراد، هيچ امنيتى نداشته ، به بهانه هاى مختلف ، مورد تعرض قرار مى گرفت .افـرادى كـه ديـن در قـلبـشان نفوذ نكرده و سپر تقوا جلوى هوا و هوسهايشان را نگرفته ، به دنـبـال فـسق و فجور و قتل و غارت و جنايتند. اسلام آمده است تا انسانها را تربيت كند و از عالم تـوحـش بـه تـمـدن بـيـاورد و بـه صفات نيكو بيارايد. به همين جهت ، احكام و قوانين اسلام با فـسـاد، فحشا، قتل و غارت ، بشدت برخورد كرده و مجازاتهاى شديدى براى آنها وضع نموده است .در آيـه اى قتل ناحق انسان بى گناه را به مثابه كشتن همه انسانها شمرده است . 411در ايـن آيـه شـريـفه مجازاتهاى سختى براى قاتلى كه بناحق فرد مؤ من را بكشد، وعده داده است :جـاودانـگـى در عذاب جهنم ، خشم و غضب الهى ، دورى از رحمت خدا و عذاب عظيم در جهنم . قرآن در مورد هيچ گناهى چنين مجازاتهايى را وعده نداده و اين نشان دهنده اهميت آن است .
توبه قاتل مؤ من
در بـحـث تـوبـه ، گـفـتـه شده كه خداوند هر گناهكار توبه كننده اى را مى آمرزد و باب رحمت الهى به روى هيچ كس بسته نيست ؛ ولى بايد توجه داشت كه توبه هر گناه ، شرايطى دارد. در روايتى از امام صادق (ع ) در مورد توبه كشنده عمدى فرد مؤ من آمده است :(اگـر او را بـه جـرم ايـنـكـه مـؤ مـن اسـت بـكـشـد، تـوبـه نـدارد و تـوبـه اش قـبـول نـيـسـت 412 (شـايـد از ايـن جـهـت تـوبـه اش قـبـول نـيـسـت كـه كـشـتـن يـك مـؤ مـن بـه خـاطـر ايـمـان آوردن ، عـلامـت كـفـر قـاتـل اسـت و نـشان دهنده اين است كه قاتل ايمان ندارد و مؤ منان را دشمن خود مى داند) و اگر از شدت خشم يا به خاطر چيزى از منافع دنيا بوده ، توبه اش اين است كه از او انتقام بگيرند و اگـر هـيـچ كـس نـفـهـمـيـده كـه او قـاتـل اسـت ، خـودش نـزد ورثـه مـقـتـول رود و اقـرار كـنـد