(اءَفـَمـَنْ يـَعـْلَمُ اءَنَّمـا اءُنـْزِلَ إِلَيـْكَ مِنْ رَبِّكَ الْحَقُّ كَمَنْ هُوَ اءَعْمى ، إِنَّما يَتَذَكَّرُ اءُولُوالاَْلْبابَِ اءَلَّذينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللّهِ وَ لا يَنْقُضُونَ الْميثاقََ وَ الَّذينَ يَصِلُونَ ما اءَمَرَ اللّهُ بِهِ اءَنْ يُوصَلَ وَ يـَخـْشـَوْنَ رَبَّهـُمْ وَ يـَخـافـُونَ سـُوءَالْحـِسـابَِ وَ الَّذيـنَ صـَبـَرُوا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَ اءَقامُوا الصَّلوةَ وَ اءَنـْفـَقـُوا مـِمـّا رَزَقـْنـا هـُمْ سِرّاً وَ عَلانِيَةً وَ يَدْرَؤُنَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ اءُولئِكَ لَهُمْ عـُقـْبـَى الدّارَِ جـَنـّاتُ عـَدْنٍ يـَدْخـُلُونَها وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ ابائِهِمْ وَ اءَزْواجِهِمْ وَ ذُريّاتِهِمْ وَ الْمَلائِكَةُ يَدْخُلوُنَ عَلَيْهِمْ مِنْ كُلِّ بابٍَ سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِماصَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ)(رعد، 24 ـ 19) آيـا كـسـى كـه مـى دانـد آنـچـه از طـرف پـروردگـارت بـر تـو نـازل شـده ، حـق مـى بـاشـد، هـمانند كسى است كه نابيناست ؟ تنها صاحبان انديشه ، متذكر مى شوند، آنان كه به عهد الهى وفا مى كنند و پيمان را نمى شكنند، و آنها كه پيوندهايى را كه خـدا بـه آن امـر كـرده اسـت ، برقرار مى دارند واز پروردگارشان مى ترسند و از بدى حساب (روز قـيـامـت ) بيم دارند. و آنها كه به منظور طلب رضاى پروردگارشان شكيبايى مى كنند و نـمـاز را بـرپا مى دارند و از آنچه به آنها روزى داده ايم ، در پنهان و آشكار، انفاق و بدى را بـا نـيكى دفع مى كنند، سراى آخرت خاص آنان است . بهشتهاى جاويدانى كه آنان و هر كدام از پـدران و هـمـسـران و فـرزنـدانشان كه صالح باشند، بدان وارد مى شوند. و فرشتگان از هر درى وارد مى گردند (و به آنها مى گويند:) درود بر شما براى آن صبرى كه كرديد، چه نيك است ، عاقبت آن سراى .
چند نكته
1 - نـشـانـه هـاى خـردمـنـدان
در آيـات مـورد بـحث ، ترسيمى از برنامه هاى سازنده خردمندان و طـرفـداران حـق ، ارائه شـده اسـت و هـشـت نشانه براى آنان ذكر شده كه به ترتيب ياد آور مى شويم :الف ) وفاى به عهد و پيمان نشكستن :منظور از عهد و ميثاق ، آن عهدى است كه انسانها به زبان فـطـرت خـود بـا پـروردگـار بـسـتـه انـد تا او را به يگانگى پرستش كنند. اين عهد، همچنين شـامـل پـيـمـانـهـاى شـرعى مى شود كه انبيا و رسولان از مؤ منان گرفته اند كه از فرمان خدا سـرنپيچند و دامن به گناه نيالايند، و طبيعى است وفا به پيمانهاى انسانها با يكديگر نيز در اين مجموعه مى گنجد، زيرا خداوند فرمان داده اين پيمانهاهم محترم شمرده شود.تـعـبـيـرى وسـيـعـتـر و جـامـعـتـر از ايـن جـمـله ، در زمـيـنـه پـيـونـدهـا نـمـى توان يافت ، چراكه شامل پيوند و ارتباط با خدا، پيامبران ، امامان و ساير انسانها مى شود.(29) علامه طباطبايى (ره ) در تفسير اين جمله مى گويد:(مراد از آيه ، تمام پيوندهايى مى باشد كه خدا، به آن امر كرده است و از مشهورترين مصاديق آن (صـله رحم ) وارتباط با خويشاوندان است كه خدا به آن امر كرده و تاءكيد فرموده است در آنجا مى فرمايد:(وَ اتَّقُوا اللّهَ الَّذى تَساءَلُونَ بِهِ وَ الاَْرْحامَ)(30) از خدايى كه به نام او از يكديگر درخواست مى كنيد، بترسيد و درباره ارحام و خويشاوندان كوتاهى نكنيد)(31) ب ) خشيت از خدا:خشيت خوفى است كه تواءم باتعظيم است و بيشتر اوقات از دانايى ناشى مى شـود.(32) خـردمـنـدان از آنـجـا كـه بـه عظمت حق تعالى پى برده اند، خشيت خدا در دلشان جاى گرفته است و از غير خدا خشيتى ندارند.ج ) بيم از بدى حساب :منظور از (حساب بد)، سختگيرى و دقت زياد در حساب و عدم گذشت از خطاها و حرفهاى كوچك است . حديث زير تاءييد كننده اين معناست .امام صادق (ع ) به مردى فرمود:(مالَكَ وَ لاَِخيكَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِداكَ لى عَلَيْهِ شَىْءٌ فَاسْتَقْصَيْتُ حَقّى عَنْهُ قالَ اءَبُو عَبْدِاللّهِ (ع ) اءَخـْبـِرْنـى عـَنْ قـَوْلِ اللّهِ وَ يـَخـافـُونَ سـُوءَ الْحـِسابِ اَتَراهُمْ خافُوا اءَنْ يَجُورَ عَلَيْهِمْ اَوْ يُظْلِمَهُمْ لا وَ اللّهِ وَ لكِنْ