4 ـ مصونيت قرآن از اختلاف و اشتباه
مطالبى را كه انسان به رشته تحرير در مى آورد، بر اثر گذشت زمان دچار نوسان مى شود؛ گاه كاملتر و پخته تر مى گردد و گاه بطور كلى يا قسمتى از آن بى اعتبار مى شود.گاهى در كتاب بر اثر زياد شدن تدريجى معلومات نويسنده ، اخـتـلاف پـيـش مـى آيد و حتى خودش از لغزش در نوشته هايش پوزش طلبيده و از ديگران مى خـواهـد كـه نـواقـص و اشـتـبـاهـات او رايـادآورى كـنـنـد. امـا قـرآن بـا وجـود ايـنـكـه در مـدت 23 سـال بـر پـيامبر اكرم (ص )نازل شد، هيچ گونه اختلافى در آن پيدا نمى شود و مطالبش با يكديگر متضاد نيست ، قرآن خود به اين حقيقت اشاره كرده ، مى فرمايد:(اَفَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرَ اللّهِ لَوَ جَدُوا فيهِ اخْتِلافاً كَثيراً) 72 آيا در قرآن تدبر نمى كنند و اگر از جانب غير خدا بود، در آن ناهمگونى زياد مى يافتند.قـرآن ، نـه تـنـهـا مـطـالب و آيـات آن بـا هـم تـضـاد ندارد كه بعضى از آن ، بعضى ديگر را تشريح و تبيين مى كند.5 ـ امـّى بـودن پـيـامـبـر(ص )
از ديگر جنبه هاى اعجاز قرآن ، آورنده آن است كه هرگز به مكتب نرفته و دانشى از كسى نياموخته بود، ايشان چهل سـال در بـيـن مـردم مى زيست و همه او را مى شناختند كه امّى است و هرگز خواندن و نوشتن از آن حـضـرت نـديـده بـودنـد، بـا ايـن حـال كـتـابـى آورد كـه بـزرگـتـريـن دانـشـمـنـدان از آوردن مثل آن ناتوانند.
نگار من كه به مكتب نرفت و خط ننوشت
به غمزه مساءله آموز صد مدرس شد
به غمزه مساءله آموز صد مدرس شد
به غمزه مساءله آموز صد مدرس شد