پيامبر رحمت - فرازهایی از قرآن نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

فرازهایی از قرآن - نسخه متنی

مرکز تحقیقات اسلامی سپاه

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

زمـيـن و تـسـلط بـر مـنـافـع و بهره بردارى از آن را وعده داده است . به اين معنا كه زمين بـزودى از پليدى شرك و گناه پاك مى شود و جامعه صالح بشرى ـ كه خداى رابندگى كنند و بـه او شـرك نـورزنـد ـ بـر زمـيـن حاكميت و تسلّط پيدا مى كند؛ همچنانكه در آيه اى ديگر مى فرمايد:

خـداونـد بـه مـؤ منان نيكو كردار وعده داد كه بزودى ايشان را جانشين ديگران در زمين گرداند...

تامرابپرستند و چيزى را شريكم قرار ندهند. (119) در چـنـد آيـه قـبـل بـه يگانه بودن دين بشر، و سپس تفرقه و گروه گروه شدن آنها در دين ، اشـاره كـرد و فـرمود كه هر گروه به جزاى مناسب خواهند رسيد. بعد درآيه 94، پاداش اخروى مـؤ مـنـان نيكوكردار را اين گونه ذكر مى كند كه ، سعى و كوششان ستوده و اعمالشان نوشته خـواهد شد.برحسب ظاهر در اين آيه ، پاداش دنيوى آنها رابيان مى فرمايد؛ كه چون ايمان آورده و عـمـل صـالح انـجـام داده انـد، آنـهـا را وارثـان زمـيـن قـرارمى دهيم و حكومت در زمين رابه آنهامى سپاريم .

2 - حـكـومـت جهانى صالحان

روايات هم تاءييد مى كند كه سرانجام ، حكومت زمين از آنِ صالحان اسـت و مـصـداق كامل صالحان ، امام مهدى (عج ) و اصحاب بزرگوارش ذكر شده است كه قيام مى كـنـنـد و سـراسـر زمـين را پر از عدل و داد مى سازند و دين خدا را در زمين حاكم مى كنند. در زمان حـكـومـت آن بـزرگـوار، مـؤ منان از نعمتهاى زمين بهره مند مى شوند و وارث حكومت و منافع زمين ، خواهند شد.

پيامبر رحمت

(وَ ما اَرْسَلْناكَ اِلاّ رَحْمَةً لِلْعالَمينَ)(انبياء، 107) و ما تو را جز رحمت براى جهانيان نفرستاديم .

چند نكته

1 - مـعـنـاى رحـمـت

رحـمـت بـه مـعـنـاى مـهـربـانـى و رقـّت قـلب است كه با ديدن شخص محتاج ، حـاصـل مـى شـود و شـخـص را بـه نـيكى كردن وا مى دارد ولى رحمت در مورد خدا، فقط به معنى احـسان و نعمت است ، چون خدا با رقّت و انفعال توصيف نمى شود (120) چنانكه حضرت على عليه السلام در مورد خدا مى فرمايد:

(رَحيمٌ لا يُوصَفُ بِالرِّقَّةِ) (121) مهربانى كه به رقّت و انفعال توصيف نمى شود.

2 - رحـمـت بـراى جهانيان

در اين آيه شريفه ، پيامبر (ص ) را مايه رحمت براى جهانيان شمرده است . اين آيه از آياتى است كه بر عموميت دعوت و رسالت پيامبر (ص )دلالت دارد، چون طرف دعـوت را (عـالَمـيـن ) شـمـرده كه (ال ) بر آن داخل شده و چنين تركيبى دلالت بر عموم دارد و انـسـانـهـاى هـمـه مـكـانـهـا و هـمـه زمـانـهـاى بـعـد از رسـالت پـيـامـبـر را شامل مى شود. بنابراين معناى جمله (وَ ما اَرْسَلْناكَ اِلاّ رَحْمَةً لِلْعالَمينَ) اين است كه فلسفه بعثت تـو، نـيـاز عـمـيـق جـامـعه بشرى به تو و رسالت تو بود. اگر تو نبودى انسانها گمراه مى مـانـدنـد. شـرك و كـفـر سـايـه شـوم خـود را هـمـچـنـان بـر سـر انـسـانـهـاى جـاهـل و گـمـراه گـسترده مى داشت وبشرتوانايى پيمودن راه هدايت و سعادت رانمى يافت . آرى اگر جامعه بشرى قبل از بعثت پيامبر، اديان تحريفى ، مكتبهاى ساخته بشرى ، عقايد خرافى ، فـسـاد، فـحشا، ظلم وستم حاكم بر جوامع بشرى را درنظربگيريم ، آن وقت به عظمت اين رحمت پـى مـى بريم و درمى يابيم كه چگونه پيامبر بشريت را به سوى خير و سعادت دنيا وآخرت رهـنـمـوده اسـت و چـسـان بـركـات ايـن وجـودمـقـدس شـامـل حال جامعه بشرى گرديده است .

البـتـه لازم به ذكر است كه بركات رسول خدا فوق درك بشر است ولى متاسفانه بسيارى از انـسـانـهـا و جـامـعـه هـا خـود را از بـركـات فـراوان ايـن مـنـبـع فـيـض مـحـروم كـرده و گـوش دل خـود را بـر پـيـامـهـاى حياتبخش او بسته و بى نصيب مانده اند همچون مريضانى كه در كنار بيمارستانى مجهز درد مى كشند و به آن بيمارستان مراجعه نمى كنند.

/ 375