بطور يقين ، منظور از (مؤ منون ) درآيه همه افراد با ايمان نيست ، چرا كـه هـمـه مـؤ مـنـان از اعـمـال افـراد ديـگـر آگـاه نـمـى شـونـد و از نـظـر عـقـل هـم مـحـال اسـت كـه تـمـام مـؤ مـنـان بـتـوانـنـد از تـمـام اعمال ساير انسانها آگاه شوند. روايات فراوانى نيز داريم كه (مؤ منون ) درآيه ياد شده را گـروه خـاصـى دانـسـتـه انـد كـه به فرمان خدا از اسرار غيب آگاهند، يعنى امامان معصوم عليهم السلام ، از جمله ، در روايتى از امام رضا(ع ) آمده است كه شخصى به خدمت آن حضرت رسيد واز امام ، خواست كه براى او و خانواده اش دعا كند، امام فرمود:مگر من دعا نمى كنم ؟ (وَاللّهِ اِنَّ اَعْمالَكُمْ لَتُعْرَضُ عَلىَّ فى كُلِّ يَوْمٍ وَلَيْلَةٍ) به خدا سوگند، اعمال شما هر شب و روز بر من عرضه مى شود.راوى مى گويد كه اين سخن بر من گران آمد، امام متوجه شد و به من فرمود:(اءَمـا تـَقـْرَاءُ كـِتـابَ اللّهِ عـَزَّ وَجَلَّ وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ، هُوَ وَاللّهِ عَلِىُّ بْنُ اءَبى طالِبٍ) (86) آيـا كـتـاب خـداونـــــد عـزّ وجـلّ را نـمـى خـوانـى كـه مـى گـويـــــد عـمـل كـنـيد خدا و پيامبرش ومؤ منان ، عمل شمارامى بيننــد،به خدا سوگند او على بن ابى طالب (وامامــان ديگراز فرزندان او) است .
4 - نقش تربيتى عرضه اعمال
يكى از نيازهاى مهم انسان ، نياز به مقبوليت است ، يعنى انسان ذاتـاً نـيـاز دارد كـه از طـرف ديـگـران مـورد تـاءيـيـد وقـبـول واقـع شود و بشدت مراقب است كه مبادا از او در حضور ديگران عملى سربزند كه موجب مـلامـت و آبـروريـزى شـود و هـمواره سعى و تلاش مى كند كه ديگران به او به عنوان يك فرد مورد قبول نگاه كنند و شخصيت او را محترم شمارند.بـا تـوجـه بـه ايـن مـقـدمـه ، نـقـش مـهـمّ اعـتـقـاد بـه عـرضـه اعـمـال ، آشـكـار مـى شـود زيـرا اگـر فـردى بـدانـد عـلاوه بـر خـداونـد كـه همه جا با اوست ، پيامبر(ص ) و پيشوايان محبوبش همه روزه يا هر هفته از هر عملى كه انجام مى دهد اعم از خوب و بـد آگـاه مـى شـونـد، بـدون شـك ، بيشتر مراقب اعمال خود، خواهد بود و سعى مى كند با انجام كـارهـاى خـوب و پـرهـيز از اعمال بد، اين نياز روانى خود را ارضا كند. از اين رو هر فردى با انـجـام كـارهـاى خـوب و پـرهـيـز از كـارهـاى بـد گـامهاى بيشترى در راه رشد و تعالى بر مى دارد. (87)
مسجد ضرار
(وَالَّذيـنَ اتَّخـَذُوا مـَسـْجـِداً ضـِراراً وَكـُفـْراً وَتـَفـْريـقاً بَيْنَ الْمُؤْمِنينَ وَإِرْصاداً لِمَنْ حارَبَ اللّهَ وَرَسـُولَهُ مـِنْ قـَبـْلُ وَلَيـَحـْلِفـُنَّ إِنْ اءَرَدْنـا إِلا الْحـُسْنى وَاللّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكاذِبُونََلاتَقُمْفيهِ اءَبـَداً لَمـَسـْجـِدٌ اُسِّسَ عَلَى التَّقْوى مِنْ اءَوَّلِ يَوْمٍ اءَحَقُّ اءَنْ تَقُومَ فيهِ، فيهِ رِجالٌ يُحِبُّونَ اءَنْ يـَتَطَهَّرُوا وَاللّهُ يُحِبُّ المُطَّهِرينََ اءَفَمَنْ اءَسَّسَ بُنْيانَهُ عَلى تَقْوى مِنَ اللّهِ وَرِضْوانٍ خَيْرٌ اءَمْ مـَنْ اءَسَّسَ بـُنـْيـانـَهُ عـَلى شـَفـاجـُرُفٍ هـارٍ فـَانـْهـارَ بـِهِ فـى نارِ جَهَنَّمَ وَاللّهُ لا يَهْدِى الْقَوْمَ الظّالِمينَ.) (توبه ، 107 ـ 109) (گـروه ديـگـر از آنـها) كسانى هستند كه مسجدى ساختند براى زيان (به مسلمانان ) و (تقويت ) كـفـر و تفرقه ميان مؤ منان وكمينگاه براى كسى كه با خدا و پيامبرش از پيش مبارزه كرده بود، آنها سوگند ياد مى كنند كه نظرى جز نيكى (وخدمت ) نداشته ايم ، امّا خداوند گواهى مى دهد كه آنها، دروغگو هستند و هرگز درآن قيام و (عبادت ) مكن . آن مسجدى كه از روز نخست بر پايه تقوا بـنـا شـده ،شايسته تر است كه درآن قيام (وعبادت ) كنى درآن مردانى هستند كه دوست مى دارند، پاكيزه باشند و خداوند، پرهيزگاران را دوست دارد. آيا كسى كه شالوده بنيانش را بر پرهيز خـداو خـشـنـودى او بنا كرده بهتر است ياكسى كه اساس بنيانش را بركنار پرتگاه سستى بنا نـمـوده كـه نـاگـهـان در آتـش دوزخ فـرو مـى ريـزد. وخـداونـد گـروه سـتـمـگـر را هـدايت نمى كند. (88)
لطفا منتظر باشید ...
