ه ـ زيـاد نـشـان دادن مـؤ مـنـان بـعـد از شـروع درگـيـرى در چـشم كفار تا بترسند و از ادامه جنگ ماءيوس شوند. (210) وـ امداد به وسيله ملائكه تا علاوه بر سياهى لشكر، سبب دلگرمى و ثبات قدم مؤ منان شوند.زـ انداختن رعب و هراس در قلوب كفّار خداوند با اين چنين ياريهايى مؤ منان را بر كفّار برترى داد و به پيروزى رساند.
3 ـ غرور، ممنوع
پيروزى واحساس قدرت كردن ، غرور و سرمستى مى آورد. قرآن و اسلام با غرور، مبارزه مى كند و آن را فـكـرى مـخـالف تـوحـيـد مى داند و درجهت موحد ساختن مسلمانان با چنين افكار جاهلانه اى مـبـارزه مـى كـنـد و از انـسـانها مى خواهد كه ضعف ذاتى خويش را فراموش نكنند و بدانند كه هر پـيـروزى و قـدرتـى هـسـت از نـاحـيـه خـداسـت بدين جهت ، در اين آيه شريفه مى فرمايد كه اى رزمـنـدگان اسلام !نبايد گمان كنيد كه اين پيروزيها نتيجه قدرت و تدبير شماست . اين چنين نيست ، بلكه اين خداوند بود كه اراده كرده بود كه شما پيروز شويد و اسباب پيروزى شما را آمـاده كـرد. پـس هـيـچ گـاه خـداونـد وقـدرت او را فـرامـوش نـكـنـيـد و به اسباب ظاهرى ، مغرور نشويد. (211)
4 ـ امتحان
(بـلا) بـه مـعـنـاى آزمـايـش كـردن اسـت ، اگر اين آزمايش به وسيله نعمت باشد (بلاء حسن ) واگـر بـه وسيله مصيبت باشد (بلاء سيئى ) خوانده مى شود. آيه شريفه مى فرمايد كه اين پـيـروزى ، خـود نـوعـى بـلا و امـتـحـان اسـت تـا مـعـلوم شـود واكـنـش شـمـا در قـبـال آن چيست ؟ آيا آن را از جانب خدا مى دانيد و شكر گزارى كرده و مغرور نمى شويد و براى حـضـور درصـحـنـه هـاى بـعـد آمـاده مـى شويد؟ يا آن را نتيجه شجاعت و دلاوريهاى خود دانسته ، گرفتار غرورمى گرديد. (212)
فتنه فراگير
(وَتُصيبَنَّتَّقُوافِتْنَةً لاّتُعيبَنَّالَّذينَ ظَلَمُوامِنْكُمْ خاَّصَّةً وَّاعْلَمُوااَنَّ اللّهَ شَديدُالْعِقابِ)(اعراف ، 25) از فتنه اى كه چون آيد،مخصوص ستمكاران نباشد، بپرهيزيد و بدانيد كه عقاب خداوند، شديد است .
چند نكته
1 ـ فتنه اجتماعى
نـتـيـجـه بـعـضـى از ظـلمـهـا و فـتـنـه هـا تـنـهـا دامـنـگـيـر كـسـى كـه عامل آن است نمى شود، بلكه دود آن به چشم همه مى رود.از اين رو، همه بايد در رفع آن فتنه و ظلم بكوشند و علاوه بر اينكه خود مرتكب نمى شوند، مانع ارتكاب ديگران گردند.فـتـنـه هـاى اجـتـمـاعى از اين نوع هستند كه نتيجه بد آنها دامن همه را مى گيرد و به اصطلاح ، تـروخشك را باهم مى سوزاند. (213) به عنوان نمونه ، برهم زدن حكومت حقّه اسلامى و زمـام آن را بـه نـاحـق بـه دسـت گـرفـتـن و شـورش عـليـه امـام عـادل ، سـبب تفرقه و اختلاف درجامعه گرديده و شوكت اسلام را درهم مى شكند و باعث به ناحق ريخته شدن خون و هتك حرمت و نواميس مسلمانان مى گردد. آثار منكرات و مفاسد اجتماعى نيز تنها دامنگير مرتكبان آنها نمى شود بلكه همه جامعه را فرا مى گيرد.خـاصـيـت حـوادث اجـتـماعى چنين است كه نتيجه اش دامنگير همه مى شود. هنگامى كه بعضى افراد جـامـعـه ، درانـجـام رسـالت خـود كوتاهى كنند و براثر آن قانون شكنى و هرج و مرج و ناامنى پديد آيد، همگان درآن مهلكه گرفتار خواهند شد.
2 ـ فتنه جمل
در روايـاتـى كـه در زمـيـنـه تـفـسـيـر ايـن آيـه ، از مـعـصـومـيـن (ع ) نـقـل شـده ، جـنـگ جـمـل را مـصـداق ايـن فـتـنـه شـمـرده انـد. (214) سـتـمگرانى كه فتنه جمل را به راه انداختند، اولين كسانى
لطفا منتظر باشید ...
