از آيه فوق هفت دستور در مورد شيردادن استفاده مى شود: 173 اول ـ مادر براى شيردادن به فرزند، بر ديگران مقدم است (وَالْوالِداتُ يُرْضِعْنَ اَوْلادَهُنَّ) زيرا تـغذيه جسم نوزاد در مدت شيرخوارى با شير و عواطف مادر پيوند ناگسستنى دارد ومادر نيز از نـظـر عـاطـفـى نياز دارد كه آغوشش از وجود طفل خالى نباشد. بنابراين (حق حضانت ) يك حق دو جانبه براى مادر و نوزاد است .دوم ـ مـدت شـيـر دادن طـفـل ، لازم نـيـسـت بـطـور حـتـم دو سـال بـاشـد. (حـَوْلَيـْنِ كـامـِلَيـْنَ لِمـَنْ اَرادَ اَنْ يـُتـِمَّ الرِّضـاعـَةَ) دو سـال بـراى كـسـى اسـت كـه بـخـواهـد دوران شـيـرخـوارگـى را تـكـمـيـل كـنـد. البـتـه هـمـيـن كـه فـرمـوده تـكـمـيـل دوران شـيـرخـوارگـى بـه دو سـال اسـت ، نـشـان مـى دهـد كـه بـهـتـر اسـت در طـول دو سـال مـادر فـرزنـد را از شـيـر خـود مـحـروم نـكـنـد. در روايـات نـيـز دوران كامل شيرخوارى ، دو سال معين شده است .سـوم ـ هـزيـنـه زندگى مادر در دوران شيردادن ـ حتى اگر طلاق گرفته باشد ـ به عهده پدر نـوزاد اسـت و بـايـد هـزيـنـه لبـاس و غـذاى او را، در حـد مـتعارف و شايسته بپردازد. (وَ عَلَى الْمَولُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَ كَسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ) چـهـارم ـ پـدر يـا مـادر حـق ندارد خودسرانه بدون رعايت نظر و مشورت ديگرى در مورد فرزند تـصـمـيـم بـگـيـرد. (لا تُضارَّ والِدَةٌ بِوَلَدِها وَ لا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ) هر كدام از آنها موظف است حق ديـگـرى را رعايت كند. نه پدر مى تواند حق حضانت و شيردادن همسر را ناديده بگيرد و نه مادر مـى تـوانـد بـراى شـيـردادن فرزند، اجر و مزد غير متعارف طلب كند. در اين حق ، هم مصلحت آنها نهفته است و هم مصلحت فرزندشان .پنجم ـ اگر پدر فرزند از دنيا برود، تعهدات او بر عهده وارثانش مى باشد و آنها بايد اجر و هزينه زندگى مادر را در دوران شيردادن بپردازند. (وَ عَلَى الْوارِثِ مِثْلُ ذلِكَ) شـشـم ـ پدر و مادر طفل مى توانند با صلاحديد و مشورت و رضايت طرفينى فرزند را زودتر از شـيـر مـادر گـرفـته و به ديگرى بسپارند. (فَاِنْ اَرادا فِصالاً عَنْ تَراضٍ مِنْهُما وَ تَشاوُرٍ فـَلا جـُنـاحَ عـَلَيـْهـِمـا) زيـرا چـه بسا مادر شير نداشته باشد يا شيرش براى فرزند ضرر داشته باشد ويا نخواهد فرزند را شير دهد و يا جهات ديگر در بين باشد. 174 هـفـتـم ـ چـنـانـچـه زن ديـگـرى بـراى شـيـر دادن انـتـخـاب شـد، پـدر فـرزنـد بـايـد حـق مـادر طـفـل را بـراى مـدتى كه شير داده ، بپردازد و به دايه نيز حقوق متعارف را پرداخت كند. (وَ اِنْ اَرَدْتُمْ اَنْ تَسْتَرْضِعُوا اَوْلادَكُمْ فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ اِذا سَلَّمْتُمْ ما اتَيْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ).
اهميت شير مادر
شـيـر مـادر، بـهـتـريـن و مـنـاسـبـتـريـن شـيـر در پـرورش جـسـم و جـان كـودك اسـت . رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله فرمود:(لَيْسَ لِصَبِي لَبَنٌ خَيْرٌ مِنْ لَبَنِ اُمِّهِ) 175 براى كودك شيرى بهتر از شير مادرش نيست .دكـتـر بـنـيـامـيـن اسپاك مى گويد:(بر طبق يك اصل كلى ، انجام هر كارى از طريق طبيعى ، به مـراتـب صـحـيـح تـر است ، مگر اينكه مطلقا مطمئن باشيد راه بهترى وجود دارد. تغذيه با شير مـادر، مـزايـاى مـسلم و محققى دارد كه ما از آنها مطلعيم و شايد محاسن ديگرى هم داشته باشد كه هـنـوز آنـهـا را نـشـنـاخـتـه ايـم ... . نـوزاد از راه خـوردن آغـوز (مـايـعـى كـه چـنـد روز اول بـعـد از زايـمان ، قبل از برقرارى جريان طبيعى شير، از پستانها جارى مى شود) نسبت به بـعـضـى از امراض كسب مصونيت مى كند. نوزادانى كه با شير مادر تغديه مى شوند، نسبت به نوزادانى كه مصنوعاً (به وسيله بطرى ) تغذيه مى
لطفا منتظر باشید ...
