هر مكتب و جامعه اى داراى سنن و آداب خاصى است كه بيانگر ويژگيها وارزشهاى آن جامعه است و استقلال فرهنگى هر جامعه اى در گرو حفظ همين سنن و آداب مـى بـاشد. يكى از آدابى كه مخصوص فرهنگ اسلامى است ، سلام دادن است كه بايد در تحيت بـه يـكـديـگـر تنها از سلام اسلامى استفاده كنيم و از كاربرد هر نوع تحيت بيگانه از اسلام ، دورى كـنـيـم . زيـرا اسـتـفاده از هر نوع شعار و سنّت جوامع بيگانه نشانه نوعى خود باختگى واحـساس كوچكى در برابر آنان است و از طرف ديگر، شايد هيچ درود ديگرى آن معنايى را كه اسـلام در ذهـن ، ايـجـاد مـى كـنـد بـه وجود نياورد بنابراين ، ما بايد از تحيتى استفاده كنيم كه مطلوب خداوند است و از درودهاى غير اسلامى و بيگانه كه حتى در بيشتر موارد معناى آنها براى ما بخوبى روشن نيست بپرهيزيم .در برترى سلام بر ديگر درودها همين بس كه سلام ، تحيت خدا بر پيامبران و بهشتيان است كه خداوند مى فرمايد:(سـَلامٌ عـَلى نـُوحٍ فـىِ الْعـالَمـيـنَ، سـَلامٌ عـَلى إِبـْراهـيـمَ، سـَلامٌ عـَلى الِ يـاسـيـنَ وَ سَلامٌ عَلىَ الْمُرسَلينَ) (206) سـلام بـر نـوح در جـهـانـيـان ،سـلام بـر ابـراهـيـم ، سـلام بـر آل ياسين و سلام بر پيامبران و درباره بهشتيان مى فرمايد:(تَحِيَّتُهُمْ فيها سَلامٌ) (207) درود آنها در بهشت (سلام ) است .علاوه بر اين تحيت ملائكه و پيامبران و اهل بهشت نيز سلام است . (208) بـا تـوجـه بـه آنـچه در مورد سلام گفته شد، بايد ترتيبى داده شود تا احترامات نظامى كه وجود آنها نيز ضرورى است ، مانع رواج سلام ويژه اسلامى در ميان نظاميان مسلمان نگردد.
شناسنامه سوره فرقان
سـوره فـرقـان يـكـى از سـوره هـاى مـكـى است كه بيشترين آيات آن درباره مبداء و معاد و نبوت پـيـامـبـر (ص ) و مـبـارزه بـا شرك و بت پرستى و بيان صفات مؤ منان است و 77 آيه دارد. اين سوره با بيان فلسفه نزول قرآن آغاز مى شود و به همين جهت به نام فرقان خوانده شده است .
فـشـرده مطالب آيات (1 ـ 31) فرقان
فـلسـفه نزول قرآن واشاره به مالكّيت ، خالقيّت و يكتايى خداو سرزنش بت پرستان (1 ـ 3) نظر كينه توزانه كفار نسبت به قرآن كه آن را افسانه پيشينيان و دروغ پيش ساخته پيامبر و هـوادارانـش مـى پـنـداشـتـند و ردّ استدلالى اين نظريه (4 ـ 6) ايرادهاى كفار به پيامبر كه چرا غـذامـى خـوردودربـازار راه مـى رود و يـا چـرا داراى گنج و باغى نيست ! و پاسخ آنها (7 ـ 10) دروغ پنداشتن قيامت و مجازات منكران آن و مقايسه آتش دوزخ بانعمتهاى جاودانه بهشت (11 ـ 16) مـحـاكـمـه مـعـبـودان و عـابـدانِ گـمـراه ، در روز قـيـامـت و دلدارى بـه پـيـامـبـر اكـرم در مـقـابـل سـخـنـان نـيـشـدار كـافـران و بـيـان شـيـوه بـرخـورد پـيـامـبران گذشته در پاره اى از مـسـائل اجـتـمـاعـى (17 ـ 20) انتظار نزول فرشتگان و ملاقات مستقيم با خداوند از سوى كفار و تـهـديـد آنـان بـه آتـش جـهـنـم از جـانـب خـداونـد (21 ـ 22) آفـات عـمـل صـالح و مـقـايـسـه اهـل بـهـشـت بـا اهـل دوزخ (23 ـ 24) شـكـافـتـه شـدن آسـمـان و نزول فرشته ها در روز قيامت ، تاءسّف عميق ستمگران در آن روز و اظهار پشيمانى و حسرت از همنشينى با دوستان بد (25 ـ 29) شكايت پيامبر از قوم خود در خصوص ترك كردن قرآن
لطفا منتظر باشید ...
