يكى از راههاى مؤ ثر مبارزه با فحشا و مفاسد اجتماعى ، گسترش ازدواج در جامعه اسـت .اگـر راه مـشروع برآورده كردن غرايز و تاءمين نياز جنسى در جامعه باز باشد و ساده و آسـان و بـدون مـشـكـل بـتـوان ازدواج كـرد و حـكومت و دستهاى نيكوكار در اجتماع ، امكانات ازدواج رابـراى دخـتران و پسران جوان ، آماده كنند، ديگر جز عده كمى از انسانهايى كه قلبشان مريض اسـت . بـه دنـبال گناه ، و فساد نمى روند. آيه شريفه ، همه مسلمانان متعهد را به اين كار نيك فـرا مـى خـوانـد كه همّت كنيد و مردان و زنان بدون همسر را تشويق به ازدواج كنيد، آنان را در يـافـتـن هـمـسـر مـناسب يارى كنيد. كمبودهايشان را برطرف سازيد و به اين وسيله قدم مهمّى را درجهت سلامت اجتماع برداريد.
2 ـ بـرتـريـن واسـطـه هـا
حـديـثـى از امـام عـلى عـليـه السـلام نقل شده كه مى فرمايد
(بـهـتـريـن شـفاعت ها و واسطه گريها آن است كه ميان دو نفر براى امر ازدواج ، واسطه گرى كنى تا اين امر به سامان برسد.) (168) در روايت ديگرى از امام كاظم عليه السلام نقل شده است :(سـه طـايـفـه در سـايـه عـرش خـدايـنـد در روزى كـه سـايـه اى جـز سايه او نيست ؛ كسى كه بـرادرمـسـلمـانـش را همسر دهد(وسايل ازدواج او را فراهم كند) و كسى كه براى برادر نيازمندش خادمى بگيرد و كسى كه سرّ برادر مسلمانش را پنهان دارد.) (169)
3 - عـذر فـقـر
بـيـشـتـر جـوانان براى تشكيل خانواده از امكانات مادى كافى برخوردار نيستند و خـانـواده هـاى آنـان نـيـز آن قـدر تـوانـايـى مـالى نـدارنـد كـه بـتـوانـنـد امـكانات يك زندگى مـسـتـقـل رابـراى آنـان فـراهم كنند، به همين دليل آنها از ازدواج خوددارى و اظهار مى كنند كه تا امـكـانـات كافى نداشته باشيم ، ازدواج نمى كنيم . آيه شريفه اين فكر را محكوم مى كند و مى فـرمـايـد:شما به فضل خداوند اميدوار باشيد و ازدواج كنيد، خداوند شما را بى نياز مى كند و نـيـازمـنـديـهاى شما را بر مى آورد و به شما توانايى فراهم كردن امكانات لازم را مى دهد. اين صـحـيـح نـيـسـت كه شما خدا را فراموش كنيد و خود را روزى دهنده بدانيد در حاليكه روزى دهنده اوسـت و از حـال شما آگاه است و دستش هم باز است و هر چه بخواهد مى تواند. البته گاهى با وجـود سـعـى فـرد مـجـّرد و اطـرافـيـان ، امـكـان ازدواج براى او فراهم نمى آيد. خداوند اين چنين افـرادى را به حفظ عفت و پاكدامنى و خويشتندارى سفارش كرده و آنان را از آلودگى به فساد و فحشاء بر حذر مى دارد و به اميدوارى به فضل خود فرا مى خواند.
فـشـرده مطالب آيات (35 ـ 54) نور
خـداونـد نـور آسـمانها و زمين است ، براى اين نور تمثيلى آورده شده است خدا با نور خود هر كه رابـخـواهـد هـدايـت مـى كـند. اين نور در خانه هايى است كه خدا اجازه داده است او را در آن خانه ها بخوانند و صبح و شام او را تسبيح كنند، كسانى به اين خواندن و تسبيح اقدام مى كنند كه كار و كسب ، آنان را از ياد خدا و بپاداشتن نماز واداء زكات باز نمى دارد و از روز جزا مى ترسند اما كـافـران اعـمـالشان همچون سراب است يا شبيه به تاريكيهاى متراكم در دريايى عميق است كه هيچ نورى ندارند (35 ـ 40) تسبيح عمومى موجودات ، مالكيّت خداوند برآسمانها و زمين ، قدرت او در ريزش باران و تگرگ ، گردش شب و روز، خلق موجودات مختلف از آب (41 ـ 46) بيان دو رويـى مـنـافـقـان و سرپيچى آنها از بازگشت به داورى پيامبر در اختلافات و اطاعت مؤ منان از فرامين پيامبر (ص )، سوگند دروغين منافقان و دلدارى پيامبر (ص ) نسبت به عصيان آنان (47 ـ 54).
لطفا منتظر باشید ...
