سرانجام دردناك قوم فرعون ـ درهم كوبيدن كاخهاو باغهاى آنها ـ در پى عدم ايمان به خداوند (136 ـ 137)، بـخـش ديـگـرى از سـرگـذشـت بـنـى اسـرائيـل پـس ازنـجـات از چـنگال فرعون و گفتگوى آنان با موسى (ع )، گرايش آنان به بت پـرسـتـى (138 ـ 141)، رفـتـن مـوسـى (ع ) بـه مـيـعـاد گـاه پـروردگـار و تـقـاضاى مشاهده پـروردگـار و گـرفـتـن لوحـه هـاى وحى ، (142 ـ 145) بحث درباره سرنوشت متكبران و حبط عـمـل (146 ـ 147)، داسـتـان گوساله پرستى يهود و مبارزه شديد حضرت موسى (ع ) با آن ، خـبـر قـبـولى توبه يهود (148 ـ 154)، رفتن مجدد موسى (ع ) به كوه طور با جمعى از بنى اسرائيل (155 ـ 156)، اصول برنامه هاى رسول خدا و دعوت جهانى او(157 ـ 158)، نعمتهاى خـدا بـه بـنـى اسـرائيـل و طـغـيان آنان در برابراين مواهب ، سرگذشت عبرت انگيز يهود شهر (ايله ) (159 ـ 166).
انتقام الهى و وراثت مستضعفان
(فـَانـْتـَقـَمـْنـا مـِنـْهـُمْ فـَاَغـْرَقـْنـاهـُمْ فـِى الْيَمِّ بِاَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِاياتِنا وَ كانوُا عَنْها غافِلينََ وَاَوْرَثـْنـَاالْقَوْمَ الَّذينَ كانوُا يُسْتَضْعَفُونَ مَشارِقَ الاَْرْضِ وَمَغارِبَهَاالَّتى بارَكْنافيها وَتَمَّتْ كـَلِمـَةُ رَبِّكَ الْحـُسـْنـى عـَلى بَنى اِسْرائيلَبِما صَبَرُوا وَدَمَّرْناماكانَ يَصْنَعُ فِرْعَوْنَوَقَوْمُهُ وَما كانُوا يَعْرِشُونَ)(اعراف ، 136 ـ 137) سـرانـجام ، ما از آنها ـ فرعونيان ـ انتقام گرفتيم و آنها را در دريا غرق كرديم ، زيرا آيات ما را تكذيب كردند و از آن غافل بودند و مشرقها و مغربهاى پر بركت زمين را به آن قوم مستضعف واگـذار كـرديـم و وعـده نـيـك پـروردگـارت بـر بـنـى اسرائيل به خاطر صبر و استقامتى كه از خود نشان دادند، تحقق يافت و آنچه (از بناهاى استوار و كـاخهاى مجلل ) كه فرعونيان ، همواره مى ساختند وآنچه از باغها كه داربستهاى آن را بر مى افراشتند، واژگون كرديم .
چند نكته
1 ـ انتقام الهى ، سرانجام فرعونيان
ايـن آيـه ، سرانجام فرعون و فرعونيان را كه آيات خداوند را تكذيب كردند و به موسى (ع ) ايـمـان نـيـاوردنـد (175) وخـود را بـه غـفـلت و بـى خـبـرى زده ، گـرفـتار انتقام الهى گـرديـدنـد، بيان مى كند. سرانجام آنان نابودى و هلاكت بود چه اينكه سنت خدا براين است كه اقوام مستكبر و طغيانگر را به كيفر ظلم و كفر و استكبار هلاك سازد و نابود گرداند.انـتـقـام در لغـت عـرب بـه مـعناى كيفر دادن است . بدين جهت ، منظور از انتقام الهى آن است كه خدا جمعيت فاسد و غير قابل اصلاح را كه درنظام آفرينش ، حق حيات ندارند، نابود مى سازد.
2 ـ معناى چند واژه
(اورثـنـا) از مـاده ارث اسـت و در ايـنـجـا مـنـظـور ايـن اسـت كـه بـنـى اسـرائيـل را وارث مـلك و حكومت و مملكت فرعونيان گردانديم و شرق و غرب سرزمين مصر را در اختيار آنان گذارديم (يـسـتـضـعـفـون ) ازمـاده استضعاف گرفته شده است و مفهوم آن چنين است كه فرد يا افرادى ، جمعيتى را ضعيف نگه دارند تا بتوانند از آنها بهره كشى كنند.تـعـبـيـر بـه (مـَشـارِقُ الاَْرْضِ وَ مـَغـارِبـِهـا) اشاره به سرزمينهاى پهناورى است كه در اختيار فـرعـون بـود كه به واسطه وسعت زياد، داراى افقهاى متعدد و مشرقها و مغربهاى متفاوت بوده است .
لطفا منتظر باشید ...
