فرمان استقامت به پيامبران (ص ) و ياران
(فَاسْتَقِمْ كَما اءُمَرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَكَ وَ لا تَطْغَوْا إِنَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصيرٌ)(هود، 112) پـس هـمـان گـونه كه فرمان يافتى استقامت كن ، همچنين كسانى كه با تو بسوى خدا آمده اند و طغيان نكنيد كه خداوند به آنچه انجام مى دهيد بيناست .چند نكته
1 - سـخـت تـريـن فـرمـان
فـرمـانـى دشـوارتـر از ايـن آيـه بـر پـيـامـبـر خـدا نازل نشده است ، در روايتى آمده است :وقـتـى آيـه (فـَاسـْتـَقـِمْ كـَمـا اءُمـِرْتَ وَمـَنْ تـابَ مـَعـَكَ) نازل شده حضرت فرمود:(شَمِرّوا، شَمِرّوا يعنى آستينها را بالابزنيد، مهياى استقامت شويد) و ديگر كسى او را خندان نديد. (157) علاّمه طباطبايى (ره ) در مورد اين آيه مى گويد:(لحن شديدى كه در اين است بر كسى پوشيده نيست ، كه هيچ اثرى از آثار رحمت و نشانه لطف و مهر (در آن ) وجود ندارد.) (158)2 ـ چهار دستور مهم
در اين آيه چهار دستور مهم وجود داردالف ـ استقامت .ب ـ داشتن انگيزه الهى در استقامت .ج ـ پيروان را به استقامت واداشتن .د ـ رهبرى مبارزه در مسير حق و عدالت و جلوگيرى از هر گونه تجاوز و طغيان .امـروز نـيز مسؤ وليت مهم ما مسلمانان ، بخصوص رهبران اسلامى در اين چهار دستور خلاصه مى شـود، بـدون بـه كـار بـسـتـن ايـن اصـول ، پـيـروزى بـر خيل دشمنانى كه از هرسو ما را احاطه كرده اند، ممكن نيست .نتيجه اتكا به ستمكاران (وَ لا تـَرْكـَنـُوا إِلىَ الَّذيـنَ ظـَلَمـُوا فـَتـَمـَسَّكـُمُ النـّارُ وَ مـا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللّهِ مِنْ اءَوْلِياءِ ثُمَّ لا تَنْصُرُونَ)(هود، 113).و تـكـيـه بـر ظـالمـان نـكـنـيـد كـه مـوجـب مـى شـود آتـش ، شـمـا را فـرا گـيـرد و در آن حال ، جز خدا هيچ ولى و سرپرستى نخواهيد داشت و يارى نمى شويد.