تمام گناهها، معصيتها، ظلمها و تجاوزهايى كه از بشر سر مـى زنـد بـراى ايـن اسـت كـه خـود را در مـحـضـر خـدا نـدانـسـتـه ، او را نـاظـر براعمال خود نمى داند.شـخـصـى از امـام صـادق عـليـه السلام پرسيد:برنامه زندگى شما چيست ؟ امام (ع ) امورى را بيان فرمود، از جمله اينكه :(عَلِمْتُ اءَنَّ اللّهَ مُطَّلِعٌ عَلَىَّ فَاسْتَحْيَيْتُ) دانـسـتم كه خداوند ازتمام كارهاى من آگاه و با خبر است ، سپس از نافرمانى او حيا و شرم كردم .(20) بنابر اين رمز آلوده نشدن به معاصى و حركت در مسير بندگى خدا اين است كه خدا را ناظر بر تمام كارها بدانيم . در دعاى عرفه امام حسين عليه السلام مى خوانيم كه :(عَمِيَتْ عَيْنٌ لا تَراكَ عَلَيْها رَقيباً).كور باد چشمى كه ترا نگهبان خود نبيند.امام خمينى (رضوان اللّه عليه ) در اين مورد مى فرمايد:(مـا درهـمـه امـور، در هـمـه كـارهـايـى كه انجام مى دهيم ، در امورى كه در افكار ما مى گذرد، در مـحـضـر حـق تـعـالى هـستيم . تمام عالم محضر اوست . خلجانهايى كه در قلوب همه مى گذرد، در مـحـضـر اوسـت و مـا در هـر امـرى كـه در دسـت ماست و در هر مسؤ وليتى كه در اين كشور به عهده داريم ، ـ مسؤ وليت بزرگى پيش خداى تبارك و تعالى داريم . تمام افرادى كه در جبهه ها به جـنـگ مـشغولند و تمام كسانى كه جان خودشان را فداى اسلام مى كنند، همه اينها در محضر خداى تبارك و تعالى هستند...)(21) درجاى ديگر مى فرمايد:(...آن وقـتـى كـه قـلم بـه دست مى گيريد بدانيد كه در محضر خدا قلم بدست گرفته ايد. آن وقتى كه مى خواهيد تكلّم كنيد بدانيد كه زبان شما، قلب شما، چشم شما، گوش شما، در محضر خداست . عالم محضر خداست ، در محضر خدا معصيت نكنيد...)(22) (هميشه توجه داشته باشيد كه كارهايتان در محضر خداست . همه كارها، چشمهايى كه به هم مى خـورد در مـحـضـر خـداسـت ، زبـانـهـايـى كـه گـفـتـگـو مـى كند در محضر خداست و دستهايى كه عـمـل مـى كـند در محضر خداست و فردا ما بايد جواب بدهيم . اگر جواب را براى آن طرف تهيه كرديم هيچ باكى از هيچ چيز نداريم لكن اگر خداى نخواسته نتوانستيم جواب درست كنيم براى آن طرف بايد متاءسف باشيم و توبه كنيم )(23)
خداوند، مؤ ثر حقيقى
(لَهُ دَعـْوَةُ الْحـَقِّ وَالَّذينَ يَدْعُونَ مِنْ دوُنِه لايَسْتَجيبُونَ لَهُمْ بِشَىْءٍ إِلاّكَب اسِطِ كَفَّيْهِ، اِلىَ الْماءِ لِيَبْلُغَ فاهُ وَ ماهُوَ بِبالِغِهِ وَ ما دُعاءُ الْكافِرينَ اِلاّفى ضَلا لٍ)(رعد، 14) خاص اوست خواندن راستين ، آنانى كه جز او را مى خوانند هيچ پاسخشان را نمى گويند، همانند كـسـى كـه دو دسـت به سوى آب برد تا آب به دهان رساند و نتواند كه آب به دهان رساند و دعاى كافران جز به گمراهى نيست .(24)
چند نكته
1 - از خـدا بـايـد خواست
مراد از جمله (لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ) اين است كه بايد دعا و خواستن ، فقط از آنِ او باشد، بدون شك ، استجابت دعا نيز از آنِ خداوند است ، يعنى خدا همان طور كه عالم و قادر است ، اجابت كننده دعا نيز هست .
2 - مـَثـَل جـالب
مـعناى جمله (وَ الَّذينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لا يَسْتَجيبُونَ لَهُمْ بِشَىْءٍ...) چنين است :كه مشركان آنها را خدا مى خوانند. آنها (بتها) دعاى اين مشركان را به هيچ وجه اجابت نمى كنند، زيـرا ايـن بتها اجسام بى جانى هستند كه نه شعور دارند و نه اراده ، و نه مالك نفع و