درآيـه شـريـفـه بعد از اينكه دستور مى دهد كه زنان خود را بپوشانند، مى فرمايد
دامنه مقنعه هاى خود را برگردن و سينه بيندازند و زينتها و جايگاههاى آن را ظاهرنكنند مگر آنچه كه بناچار ظاهر است مثل صورت ، دو دست و يا لباسهاى رو.
6 - اسـتـثـنـاهـا
البـته زنان مى توانند نزد نزديكان خود، محاسن و زينتهاى خود را آشكار كنند و نـزديـكـان درآيـه بالا مشخص شده اند كه عبارتند از:شوهر، پدر و اجداد، پسر، پسرِ شوهر، پـدرِ شـوهـر، بـرادر، پـسـر بـرادر و پـسر خواهر. (167) علاوه بر نزديكان زنان مى تـوانـنـد نـزد زنـان مـسـلمـان ، مـردان سـفـيـه و نادانى كه تحت سرپرستى ديگرانند و شهوت مـردانـگـى نـدارنـد و كـودكـانـى كـه خـوب و بـد را تـشخيص نمى دهند، حجاب و پوشش خود را برگيرند.ناگفته نماند كه در ابتداى آيه و آيه قبلى پوشاندن عورت بطور كلى چه براى مردان و چه زنان واجب شده ، و فقط زن و شوهر از اين حكم استثناء شده اند.
كمك به ازدواج
(وَ اَنـْكـِحـُوا الاَْيـامـى مـِنْكُمْ وَ الصّالِحينَ مِنْ عِبادِكُمْ وَ اِمائِكُمْ اِنْ يَكُونُوا فُقَراءَ يُغْنِهِمُ اللّهُ مِنْ فـَضـْلِهِ وَ اللّهُ واسـِعٌ عـَليـمَْ وَ لْيـَسـْتـَعـْفـِفِ الَّذيـنَ لا يـَجِدُونَ نِكاحاً حَتّى يُغْنيَهُمْ اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ ...)(نور، 32 ـ 33) مـردان و زنـان بـى هـمـسـر خـود را هـمسر دهيد و همچنين غلامان و كنيزانى را كه شايستگى براى ازدواج دارنـد كـه اگـر تـنـگـدست باشند، خدا از كرم خويش توانگرشان كند. كه خداوند وسعت بخش و داناست و كسانى كه وسيله ازدواج ندارند، عفت پيشه كنند تا خداوند به فضلش آنان را بى نياز سازد.