مـوارد زيـر را مـى تـوان از اسـباب عناد به شمار آورد:به خطر افتادن منافع ، تـعصبات قومى و فرقه اى و مرامى ، اثرات تبليغات سوء، عادات و تربيت غلط، خودنمايى ، ارضاى خواهشهاى نفسانى ، دوستى مال و مقام و در يك كلمه (حبّ دنيا) و از ياد بردن خدا و معاد.
3 - سـرانـجـام عناد
پافشارى دشمنان حق و حقيقت در موضع نادرست خود براى آنها وضعى ايجاد مـى كـنـد كـه پـا را از پـذيـرفـتـن دلايـل عـقـلى و مـنـطـقـى فـراتـر نـهـاده ، دلايل حسى و بديهى را نيز با لجاجت ، انكار كنند.
فـشـرده مـطـالب آيـات (45 تـا آخـر) حـجـر و (34 ـ 1)نحل
پـاداش مـادى و مـعـنـوى مـتـقـيان در بهشت (48 ـ 45)، بندگان خاص ، بين بيم و اميد هستند (50 ـ 49)، مـاجـراى مـلائكـه و مـهـمـانـى ابـراهـيـم (57 ـ 51)، عـنـان گـسيختگى قوم لوط و چگونگى نزول عذاب برايشان (77 ـ 58)، هلاك اصحاب اءيكه و اصحاب حجربه سبب ستمگرى و تكذيب پـيامبرشان (84 ـ 78)، رابطه اعتقاد به قيامت با گذشت نيكو (86 ـ 85)، اعطاى سبع مثانى و قرآن به پيامبر (87)، نهى از چشم دوختن به دنيا داران و امر به تواضع براى مؤ منان (89 ـ 88)، توبيخ تجزيه گران قرآن (93 ـ 90)، حكم ابلاغ علنى رسالت و مژده حمايت الهى (96 ـ 94)، رنج پيامبر از گفتار مشركان (97)، فرمان تسبيح و سجده و عبادت (99 ـ 98).شـروع سـوره نـحل ) فرا رسيدن امر الهى (1)، نزول فرشتگان بر پيامبر ان به منظور انذار بندگان و امر به تقوا (2)، تذكراتى پيرامون خلقت آسمانها و زمين و انسان (4 ـ 3)، آفرينش حـيـوانـات و مـنـافـع آنـهـا بـراى انـسـان (8 ـ 5)، هـدايـت الهـى (9)، بـهـره هـايـى كـه در نزول باران ، خلقت گياهان ، ميوه ها، تسخير شب و روز، گردش كرات آسمانى ، رويش آنچه در زمين است ، در اختيار بشر نهادن دريا و آنچه در آن است ، آفرينش كوهها... و سفارش به شكر و ياد خدا (17 ـ 10)، نعمتهاى نامحدود خدا (18)، علم خدا به آشكار و نهان (19)، توبيخ مشركان و پاسخ به عقايد باطل ايشان (24 ـ 20)، سهيم بودن مشركان در كيفر گمراه شدگان توسط ايـشـان (25)، كـيـفـر مـسـتـكـبـران (26)، رسوايى و عذاب كافران و متكبران در قيامت (29 ـ 27)، پـاداش نـيـكـوى مـتـقـيـان (32 ـ 30)، تـبـاهـكـاران ، قـربـانـى اعمال خويش (34 ـ 33).
پاداش متقيان
(إِنَّ الْمـُتَّقـيـنَ فـى جـَنـّاتٍ وَ عُيُونٍَ اُدْخُلُوهابِسَلامٍ امِنينََ وَ نَزَعْنا ما فى صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْواناً عَلى سُرُرٍ مُتَقابِلى نََ لا يَمَسُّهُمْ فيها نَصَبٌ وَ ما هُمْ مِنْها بِمُخْرَجينَ) (حجر، 48 ـ 45) پـرهـيـزگـاران در بـاغـهـا و در كـنـار چـشـمـه هـا هـسـتـنـد (فرشتگان الهى به آنها مى گويند) داخـل ايـن باغها شويد، با سلامت و امنيت . هرگونه غلّ و كينه و حسد را از سينه آنها بر مى كنيم در حـالى كـه هـمـه برادرند و بر تختها روبه روى يكديگر قرار دارند، هرگز خستگى و تعب به آنها نمى رسد و هيچگاه از آن اخراج نمى گردند.
چند نكته
1 - تـقـوا در بـر دارنـده تـمام صفات نيكو
قرآن در اين آيات ، بخشى از نعمتهاى بهشت را به عنوان پاداش متقين يادآور مى شود.جـالب ايـنـكـه در مـقـام مـعـرفـى اهـل بهشت ازميان تمام صفات ايشان (تقوا) را كه جامع صفات برجسته
لطفا منتظر باشید ...
