شناسنامه سوره مريم - فرازهایی از قرآن نسخه متنی

در جـواب بـايـد گـفـت تـعـقـل و تـفـكـر نـكـردن در تـمـيـز حـق از بـاطـل ، تـعـصـب بـيـجـا ، غـرور و تـكـبـر ، خـودمـحـورى و حـب ذات از مـهـمـتـريـن عوامل پيدايش اين پندارهاى غلط است .

گـاه چـاپـلوسـى ديـگـران وزمانى در گوشه انزوا نشستن و تنها به پيش قاضى رفتن ، سبب پيدايش اين حالت مى شود كه تمام كارها و افكار انحرافى وزشت در نظر او زينت داده مى شود آن چـنـانـكه به جاى احساس شرمندگى و ننگ از اين زشتيها ، احساس غرور مى كند ، همان گونه كه قرآن مى فرمايد:

( زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَاهُ حَسَناً) (15) اعمال زشتش در نظرش زينت داده شده است و آن را نيكو مى پنداشت در بـعـضـى ديگر از آيات قرآن عامل اين تزيين زشتيها ، شيطان معرفى شده است و بطور مسلم ابـزار شـيـطـان دروجـود انسان همان خُلق و خوهاى زشت و انحرافى است . (زَيِّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ اَعْمالَهُمْ) (16) شيطان اعمال مشركان رادر نظرشان زينت داده . (17)

شناسنامه سوره مريم

سـوره مـريـم ، تـنـهـا سوره اى است كه به اسم يك زن ناميده شده است . آن زن صديقه طاهره ، مـريـم عـليـهـاالسـلام مـادر حـضرت عيسى (ع ) است . اين سوره دهمين سوره قرآن است و در مدينه نازل شده است و 98 آيه دارد .

غرض اين سوره مژده دادن و ترسانيدن است وبراى رسيدن به آن از روشى تازه وبسيار جالب اسـتـفاده شده است ، بدين صورت كه نخست به داستان زكريا، يحيى ، مريم وعيسى ، ابراهيم ، اسـحـق ، يعقوب ، موسى وهارون ، اسماعيل و ادريس و سهمى كه از نعمت ولايت به آنها داده شده ، اشـاره كـرده اسـت و بـعـد عـلت آن عـنـايـت راكـه عـبـارت اسـت از فـروتـنـى آنـهـا در بـرابـر پـروردگـارشـان ذكـر كـرده و پـس از آن لغـزشـهاى گمراهان وآراى خارج از منطق آنها و نكبت و عذاب مترتب بر آن را خاطر نشان ساخته است . (18)

روز حسرت

(وَ اَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ اِذْ قُضِىَ اْلاَمْرُ وَ هُمْ فى غَفْلَةٍ وَ هُمْ لا يُؤْمِنُونَ ) (مريم ، آيه 39) آنـان را از روز حـسـرت ، كـه كـار بـه پـايـان آمـده و آنـان هـمـچـنـان در حال غفلت و بى ايمانى هستند، بترسان .

چند نكته

1 - حـسـرت فـراگـيـر

يـكـى از اسـامـى قـيامت ( روز حسرت ) است . در روز قيامت ، هم نيكوكار حـسـرت مـى خـورد و هـم گـنـاهـكـار. نـيـكـوكـار حـسـرت مـى خـورد كـه چراعمل صالح بيشترى نكرد تا امروز مقام و مرتبه او عاليتر باشد و گناهكار حسرت مى خورد كه چرا ايمان نياورد و عمل صالح انجام نداد تا امروز از جهنم نجات يابد و بهشتى گردد.

در آن روز، حـقـايـق ، ظـاهـر مـى شـود و هـر كـس آنـچـه را در دنـيـا عـمل كرده ، مى بيند و كارهاى انسان چه خوب و چه بد به صورتهاى گوناگون اما متناسب با روح و مـلكـوت عـمـل مـجـسـم مـى شـونـد. او وقـتـى بـا صـورتـهـاى زشـت و هـول انـگيز اعتقادات باطل ، اخلاق زشت و كارهاى ناپسند خود رو به رو مى شود، حسرتى عظيم به او دست مى دهد.

2 - حـسـرت جـبـران نـاپذير

اگر كسى بر اثر ناآگاهى كالايى را به بهايى اندك بفروشد وبـعـد بـفـهمد كه خيلى ضرر كرده است ، حسرت مى خورد و مى كوشد تا در آينده چنان ضررى دامنگير او نشود؛ امّا در قيامت ، وقتى انسان متوجه مى شود كه سرمايه عظيم عمر و ديگر امكانات و تـوانـايـى هـايش را به هدر داده و عذاب كسب كرده است ، جز حسرت و پشيمانى چاره اى ندارد؛ زيرا پرونده عمل بسته شده و هنگام حساب فرارسيده است .

3 - غـفـلت از روز حسرت

بيشتر انسانها تا در دنيا هستند از (روز حسرت و ندامت ) غافلند و آن را انكار مى كنند. جاودانگى را در دنيا مى جويند و نعمت فانى آن را باقى مى پندارند. قرآن چه زيبا از زبان دنيا