در آيه قبل فرمود غير خدا را نخوانيد و بندگى نكنيد و حاجت به درگاه غير او نبريد. در اين آيه ، علت اين دستور را بيان مى كند و مـى فـرمـايـد:چـگـونـه حاجت به درگاه خدايانى مى بريد كه در عالم خلقت ، هيچ نقش و اثرى ندارند، در حالى كه اگر خداوند بخواهد شما را گرفتار مصيبتى كند، جز ذات اقدسش هيچ كس ديـگـرى نـمى تواند آن مصيبت را برطرف سازد و خدايانى كه شما به درگاهشان رفته ايد و در بـرابـر آنـهـا كـرنـش كـرده ايـد و بـه شـفـاعـت آنـهـا دل بسته ايد همگى عاجزند و اگر خداوند متعال بخواهد به شما خيرى برساند، در اين صورت نـيـز كـسـى نـمـى تـوانـد آن خـيـر را از شـمـا بـرگـردانـد پـس خـيـال نـكـنـيد كه اگر عبادت اين خدايان دروغين را رها كرديد آنها نخواهند گذاشت نعمتهاى الهى بـه شـمـا برسد و يا اگر آنها را عبادت كرديد خواهند توانست گرفتاريهاى شما را برطرف كنند.
2 - شـايـسـتـه عـبـادت
خـداونـد ى شـايـسـتـه عبادت است كه بتواند اراده خود را به مرحله ظهور رسـانـده و اجـرا كـنـد و هـيـچ قـدرتـى فـوق او نـبـاشـد و بـر تـمـام اسـبـاب و عوامل مسلط باشد، آمرزنده و مهربان باشد، تنها خداى يكتا متصف به اين صفات است او قاهر بر هـمـه چـيـز اسـت بـه هـر كـس بـخـواهد مى بخشد و از هر كس بخواهد مى گيرد. اوست كه گناهان بـنـدگانش را مى آمرزد و به آنان ترحم مى كند وقتى او متصف به اين صفات است و غير او چنين اوصافى را ندارد، همين اقتضا مى كند كه عبادت و دعا را به وى اختصاص دهيم . (138)
هدايت وگمراهى هركس براى خودش سودمند يازيان آوراست
(قـُلْ يا اءَيُّهَا النّاسُ قَدْ جاءَ كُمُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنِ اهْتَدى فَإِنَّما يَهْتَدى لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها وَما اءَنَا عَلَيْكُمْ بِوَكيلٍ)(يونس ، 108) بـگـو:اى مـردم ! از ناحيه پروردگارتان ، دين حق براى شما آمده هر كس هدايت پذيرد به نفع خـود هـدايـت پـذيـرفـتـه و هـر كـس گـمـراه شـود بـه زيـان خـود گـمـراه شـده و مـن وكيل شما نيستم .
چند نكته
1 - خدا بى نياز از اطاعت ما و ايمن از گزند معصيت ماست
در آيه 99 تصريح فرمود كه انسانها در ايمان آوردن ، آزاد هستند و خداوند نخواسته كه آنها به اجبار، مسلمان شوند. در اين آيه ضمن تـاءكـيـد بـر اصـل آزادى در ايـمـان آوردن مـى فـرمـايـد خيال نكنيد كه اگر ايمان آوريد سودى به خدا رسانده ايد و يا اگر گمراه شويد ضررى به سـلطـنـت او وارد نـمـوده ايـد. ايـمـان و كـفـر شـما هيچ گونه نفع و ضررى براى خداى تبارك و تـعـالى ندارد اينكه خداوند، شما را به ايمان خوانده و از كفر و گمراهى نهى نموده براى اين اسـت كـه مـى خـواهـد شما هدايت شويد و از فيض او بهره مند گرديد و به كرامت او برسيد پس ايـمـان شما، تنها به نفع خودتان است ، همچنان كه كفرتان فقط به ضرر خود شماست و شما را از رسيدن به كرامت الهى باز مى دارد.
2 - انـتخاب صحيح
هرچند خداوند اراده نكرده كه انسانها بناچار مؤ من شوند و به حق بگروند، ولى آنـهـا را امـر كـرده كـه طـريـق حـق را بـرگـزيـنـنـد و عقل انسان نيز همين را حكم مى كند، از طرف ديگر خداوند، حق را آشكار ساخته تا انسانها بتوانند آن را دريابند وبه آن ايمان آورند.پـيـامـبـران و كـتـاب هـاى آسـمـانـى از جـمـله قـرآن بـراى بـيـان حـق ، نـازل شـده اند تا راه صحيح را به انسان بنمايانند و در نزد خدا عذرى نداشته باشند، در اين حال اگر انسانى به حق ، ايمان نياورد و از ظلمت گمراهى به سوى نور هدايت نرفت ، به خود ظـلم كـرده اسـت و پيامبر نيز جز راهنمايى و بيان حق ، وظيفه اى ندارد، وظيفه پيامبراين نيست كه انـسـانها را با اجبار و اكراه بسوى ايمان و هدايت ببرد و چنين توانى هم ندارد و به همين جهت در آيه شريفه مى فرمايد:اى پيامبر! به آنها بگو حق از جانب خدايتان بسوى شما آمده اگر هدايت يـابـيـد بـه سـود خـودتـان و اگـر در گـمـراهـى بـمـانـيـد بـه ضـرر خـودتـان اسـت و مـن وكيل شما نيستم .
لطفا منتظر باشید ...
