ثمره تعقّل - فرازهایی از قرآن نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

فرازهایی از قرآن - نسخه متنی

مرکز تحقیقات اسلامی سپاه

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

(لَعَنَ اللّهُ الْآمِرينَ بِالْمَعْرُوفِ التّارِكينَ لَهُ وَ النّاهينَ عَنِ الْمُنْكَرِ الْعامِلينَ بِهِ) 79 نـفـريـن خـدا بر آمران به معروفى كه خود ترك كننده آن معروف هستند و لعنت خدا بر ناهيان از منكر كه خود عاملان به آن هستند.

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود:شب معراج مردانى را ديدم كه مرتب لبهايشان را با قـيـچـى آتـشـيـن مـى بـريـدنـد و دوبـاره التـيـام مـى يـافـت . از جـبـرئيـل پرسيدم :اينها كيانند؟ پاسخ داد:اينان سخنرانان امّت تو هستند كه مردم را به نيكى امـر مـى كـردنـد و خـويـشـتـن را فـرامـوش مـى نـمـودنـد و حال آنكه كتاب (قرآن ) را تلاوت مى كردند. 80

ثمره تعقّل

از مـفـهـوم آيـه مـزبـور بـر مـى آيـد كـه انـسـان بـر اثـر تـعـقـل ، عيوب و ضعفهاى خود را در مى يابد و نخست خود و سپس ، ديگران راموظف به بر طرف كردن ضعفها و كژيهامى كند.

رابطه خود سازى با امر به معروف

بـا آنـكه امر به معروف بدون عمل و نهى از منكر با وجود ارتكاب آن ، سخت مورد نكوهش و حتى لعـنـت قرار گرفته است ، اما اين بدان معنا نيست كه كسى به بهانه اينكه هنوز خود را نساخته است ، از اين تكليف مهم اجتماعى سر باز زند. البته اگر گوينده توقع داشته باشد كه فقط ديـگـران بـه مـعـروف عـمل كنند و از منكر بپرهيزند و خود را فوق قانون و مستثنا از آن بشمارد، گناهى بس بزرگ مرتكب شده است ، علاوه بر آنكه گفته او تاثيرى نخواهد گذاشت ، اما اگر مـعـروف را بـه قـصـد عـمل همگان (هم خود و هم ديگران ) مطرح كند و از منكر به همين منظور باز دارد، ايـن كـار عـلاوه بـر نـفـع عـمـومـى ، بـراى خـود او نـيـز سـبـب بـيـدارى و زمـيـنـه عمل مى شود.

يهود در قرآن

رمز تاءكيد قرآن بر معرفى بنى اسرائيل

قـرآن كـريـم در آيـات مـتـعـددى از جـمـله آيـات 40 تـا 140 سـوره بـقـره بـه شـرح حـال بـنـى اسـرائيـل و بـيان حالات ، عقايد، افكار و تاريخ اين قوم پرداخته است . نام حضرت موسى (ع )پيامبر بنى اسرائيل 136 مرتبه در قرآن ذكر شده است .

عـنـايـت قـرآن بـه تـشـريـح زنـدگـى پـر فـراز و نـشـيـب و برخوردها و موضعگيريهاى بنى اسـرائيـل در بـرابر دعوت پيامبر الهى شايد بدين جهت باشد كه آنان در پذيرفتن توحيد از لجـوجـتـريـن امـتـهـا بـودنـد و بـيش از ديگران با آئين يكتا پرستى دشمنى مى وزيدند و براى نپذيرفتن حق بيشترين مقاومت را به خرج مى دادند. آنها از طرفى در ماديات فرو رفته و جز در بـرابـر لذتـهـاى مـادى تـسـليـم نـمـى شدند و به هيچ قيمتى به حقايق ماوراى حس ايمان نمى آوردند، چنان كه امروز نيز چنين هستند. 81اين روحيات آنان باعث شد كه قرآن به منظور آگـاهـى مـسـلمـانـان و بـر حـذر داشـتـن مـؤ مـنـان از ايـن گـونـه عـقـايـد و اعمال ، بيشتر به معرفى آنان بپردازد.

ويژگيهاى يهود

گـسـتـردگـى آيـات دربـاره يهود، اين امكان را مى دهد كه بتوان ويژگيهاى آنان را بگونه اى مبسوط به دست آورد. در اينجا به شرح برخى از آنها مى پردازيم :

1 ـ عـدم ايـمـان واقـعـى بـه خـدا

بـنى اسرائيل زير يوغ اسارت فرعون به سر مى بردند و فـرعـون آنان را خوار و گرفتار كرده بود، خود را خداى آنان مى خواند، مردانشان را مى كشت و از زنان و فرزندانشان بيگارى مى كشيد. خداوند با بعثت حضرت موسى (ع )و معجزات فراوان ، فرعون و يارانش را هلاك ساخت و بنى اسرائيل را نجات بخشيد.

امـّا بـنـى اسرائيل با ديدن اين همه معجزه ، باز به حضرت موسى (ع )ايمان واقعى نياوردند و به گفتار او با شك و ترديد نگريستند. آنان با روحيه مادى خود، جز به محسوسات اهميت نمى دادند، در ايمان به خدا متزلزل بودند و در كنار توحيد، آرزوى بت پرستى را رها نمى كردند. بـراى مـثـال ، پـس از عـبـور از رود نـيـل و نـجات يافتن از تعقيب فرعونيان ، در راه رسيدن به سرزمين موعود به قوم بت پرستى برخوردند و

/ 375