بدانيد، بندگاني كه نگاهدار علم خداوندند، آن را حفظ مي‌كنند وچشمه‌هاي علم الاهي را جوشان مي‌سازند.
دانا كسي است كه قدر خود را بشناسد.
از اين رو، دانشور حقيقي پيوسته مراقب است، از همه اموري كه قدر ومنزلت او را در نزد خدا و بندگان او پايين مي‌آورد اجتناب كند، اگر چه سخن‌گفتن نابجا باشد. بنابراين چنان‌كه سخن او روشنگر است سكوت او حكيمانه‌است.
امام علي(ع) دراين‌باره مي‌فرمايد:
او (عالم رباني) سخن مي‌گويد و خوب مي‌فهماند و سكوت مي‌كند پس‌به سلامت مي‌گذرد.
او (دانشمند رباني) چراغ تاريكي‌ها، روشني بخش تيرگي‌ها، كليد درهاي‌بسته و برطرف كننده دشواري‌ها و راهنماي گمراهان در بيابان‌هاي سرگرداني‌است.
امام پرهيزگاران، با عنايت به سوء استفاده نااهلان از جايگاه والاي‌دانشمندان، در موارد متعدد ويژگي‌هاي دانشورانمايان را بيان فرموده است.بخشي از ويژگي‌هاي اين گروه عبارت است از:
ديگري كه او را دانشمندان نامند اما از دانش بي‌بهره است، يك دسته ازناداني‌ها را از جمعي نادان فرا گرفته و مطلب گمراه كننده را از گمراهان‌آموخته و به هم بافته و دام‌هايي از طناب‌هاي غرور و گفته‌هاي دروغين برسرراه مردم افكند، قرآن را بر اميال و خواسته‌هاي خود تطبيق مي‌دهد و حق را به‌هوس‌هاي خود تفسير مي‌كند... او ادعا مي‌كند از ارتكاب شبهات پرهيز دارنداما در آن‌ها غوطه مي‌خورد و نيز ادعا مي‌كند: از بدعت‌ها دورم، ولي در آن‌هاغرق شده است. پس چهره او چهره انسان، و قلبش قلب حيوان درنده است.راه هدايت را نمي‌شناسيد كه از آن سو برود، و راه خطا و باطل رانمي‌داند كه‌از آن بپرهيزد. پس مرده‌اي است در ميان زندگان.
بسا ادّعا كننده دانش كه عالم نيست. زشتي علم لاف زدن و گزافه‌گويي‌است.
دشمن‌ترين مردم نزد خداوند پاك عالم متكبر است.
براي ناداني عالم، كافي است كه عملش برخلاف عملش باشد. دشمن‌ترين‌مردم نزد خداوند، دانشور گناهكار است.
آفت دانشوران، دوستي رياست است. هر دانشوري كه دين را به دنيابفروشد، در روز قيامت