جان او به حد ملكه رسيد، او در باطن سگ است .)
از كرامات اخلاقى مرحوم ميرفندرسكى :
مـرحـوم مـيـرفـنـدرسـكـى (ره )، در سفرى به ميان كفار رفت و با آنان به بحث هاى گسترده اى پـرداخـت .
آن بـزرگـوار، به همه پرسش هاى آنان پاسخ داد. برخى از مسيحيان به او گفتند: آقـاى مـيـرفندرسكى ! شما از علماى اسلامى هستيد و ما مسيحى مى باشيم . ما به حق هستيم و شما بـر حـق نيستيد، زيرا كليساهاى ما بسيار محكم است و قدمت دو هزار ساله دارد، اما مساجد شما، همه خراب و در حال ويرانى است . با توجه به اين كه حقيقت هر مذهبى ، نگهبان او مى باشد، پس ما بر حق هستيم .
مـرحوم ميرفندرسكى (ره ) پاسخ داد: آيا مى دانيد چرا مساجد ما زود خراب مى شود، اما كليساهاى شما سال ها و قرن ها دوام دارد؟ گفتند: نه ! فرمود: ما در مساجد خود قرآن تلاوت مى كنيم و نام خداوند را مى بريم و نماز برپا مى كنيم ، سنگينى آن اذكار، موجب سستى ساختمان مى شود. اما شـمـا در كـليـسـاهـا ايـن مطالب را نداريد و بناهاى آن هميشه محكم و استوار است . مسيحيان به او گـفـتـنـد: امـتحان مى كنيم .
شما دو ركعت نماز در كليساى ما بخوان تا درستى آن روشن شود. آن بـزرگوار، به كليسا رفت . پس از اذان و اقامه دست به تكبير بلند كرد. وقتى (اللّه اكبر) گـفـت ، بـه سـرعـت از كـليـسـا بـيـرون آمـد؛ زيـرا سـقـف كـليـسـاى اعـظـم مـسـيـحـيان كه دو هزار سال قدمت داشت ، فرو ريخت .
از بـركات قرآن كريم ، قرائت آن از روى مصحف است . انسان گاهى قرآن را از حفظ و گاهى از رو تلاوت مى كند. از رو خواندن قرآن ، همان (قرائة القرآن فى المصحف ) است .
در روايت آمده است كه چند چيز نور چشم انسان را زياد مى كند؛ نگاه به خانه كعبه ، نگاه به خط قرآن ـ حتى اگر انسان بى سواد باشد ـ نگاه محبت آميز به پدر و مادر و نگاه به آب روان ).
(اگـر انـسـان وارد (بـيـت الله ) شـود، خـداونـد يـكـصـد و بـيـسـت رحـمـت را در آنـجـا نـازل مـى فـرمـايـد؛ شـصـت رحـمـت بـراى طـواف كـنـنـدگـان ، چهل رحمت براى نمازگزاران و بيست رحمت براى نگاه كنندگان به كعبه . )
نـگـاه بـه خـط قرآن و نگاه به آب روان ، هر دو نور چشم را زياد مى كند. آب روان ، ديد و نور چـشـم ظـاهـرى را افزايش مى دهد. اما قرآن كريم ، چشم باطنى را باز مى نمايد. انسان با چشم ظاهر، مدركات مادى را مى بيند و با چشم باطن مدركات معنوى را مى نگرد.
امام صادق (ع ) فرمود:
(قـِرائَةُ القـُرآنِ فـِى المـُصـْحـَفِ تـُخـَفِّفُ الْعـَذابَ عـَنْ الْوالِدَيـْنِ وَ لَوْ كـانـا كافِرَينِ).(52)
خواندن قرآن از روى آن ، عذاب را از پدر و مادر كم مى كند؛ هر چند آن دو كافر باشند.
پـيـامـبـر اكرم (ص ) با برخى از اصحاب به قبرستان رفتند. اصحاب ،اندكى در كنار قبرى درنگ نمودند.
پيامبر اكرم (ص ) فرمود: از كنار اين قبر به سرعت عبور كنيد. پرسيدند: چرا يا رسـول الله ؟ فـرمـود:
صـاحـب ايـن قـبـر در عـذاب اسـت ، از آن دور شـويـم تـا در محل عذاب قرار نگيريم .
ساعتى بعد، در بازگشت ، دوباره به كنار همان قبر آمدند. پيامبر اكرم (ص ) فرمود: كنار قبر بـنـشـيـنـيـم و سوره حمد را قرائت كنيم . اصحاب جريان را پرسيدند. حضرت فرمود: به هنگام رفـتـن ، صـاحـب ايـن قـبر در عذاب بود، اما اكنون عذاب از او برداشته شده است ؛ زيرا اين مرد، فـرزنـدى داشـت كه به مكتب رفته و (بسم الله الرحمن الرحيم ) را فرا گرفته و به زبان جارى ساخت . به بركت اين عمل