[آيا اين دو آيه تعارض دارند؟] - تفسیر نمونه جلد 9

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر نمونه - جلد 9

ناصر مکارم شیرازی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

و تمام اعمالى را كه براى غير خدا انجام داده‏اند باطل و نابود مى‏گردد (وَ باطِلٌ ما كانُوا يَعْمَلُونَ).

" حبط" (بر وزن وقت) در اصل به اين معنى است كه حيوان از علفهاى نامناسب زياد بخورد تا شكم او باد كند و دستگاه گوارش او بيمار و ضايع شود، اين حيوان بر اثر اين حالت ظاهرا چاق و چله بنظر مى‏رسد ولى در باطن مريض و بيمار است.

اين تعبير جالب و رسايى است در باره اعمالى كه ظاهرا مفيد و انسانى است ولى در باطن با نيتى آلوده و پست انجام يافته است.

در اينجا بايد بچند نكته توجه كرد.

[آيا اين دو آيه تعارض دارند؟]

1- ممكن است در ابتداء چنين بنظر رسد كه دو آيه فوق با هم يك نوع تعارض دارند، براى اينكه آيه اول مى‏گويد:" اشخاصى كه تنها هدفشان زندگى دنياست نتيجه همه اعمالشان را بى‏كم و كاست به آنها ميدهيم" اما آيه دوم مى‏گويد" اعمال آنها حبط و بى‏خاصيت و باطل مى‏گردد"! اما با توجه به اينكه يكى از اين دو آيه اشاره به محيط زندگى دنيا و ديگرى به سراى آخرت است پاسخ اين ايراد روشن مى‏شود آنها نتايج اعمال خويش را در دنيا بطور كامل مى‏گيرند، ولى چه سود كه اين اعمال، هر چند از مهمترين كارها باشد براى آخرت آنها بى‏اثر است، چرا كه هدفشان پاك و نيتشان خالص نبوده، آنها هدفى جز وصول به يك سلسله منافع مادى نداشتند كه به آن رسيدند.

[زينت و حيات دنيا]

2- ذكر كلمه" زينت" بعد از حياة دنيا براى اينست كه دنياپرستى و زرق و برق دنيا را محكوم كند، نه بهره گيرى معتدل و حساب شده از

/ 440