مجموعه مقالات کنگره حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) - جلد 2
لطف الله صافی گلپایگانی، احمد عابدی، رضا برنجکار، سید ابراهیم سید علوی، سید محمد کاظم طباطبایی، علی مختاری، سید ابوالحسن مطلبی، علی اصغر رضوانی، شاهرخ محمدبیگی، رسول جعفریان، مرتضی دوستی ثانی، محمد مرادی، سید عبدالجواد علم الهدی، عبدالهادی مسعودی، رسول آقاجانی، عباس عبیری، مرتضی جباریان، محمدحسن ارجمندی، حسین مؤذنی، نورالله عقیلی، محمدعلی تقوی راد، ابوالفضل عرب زاده، رضا استادی، محمدکاظم رحمان ستایش، مهدی حسینیان قمی، محمد علی معلم حبیب آبادی، ابوالفضل حافظیان بابلی، سید صادق حسینی اشکوری، علی صدرایی خویی، محسن صادقی؛ مصحح: صادق برزگر
اين حديث بلند نشان دهنده ظرفيت معنوى ويژه حضرت عبدالعظيم حسنى عليه السلاماست و در واقع مجموعه چند حديث كوچك تر است كه امام جواد عليه السلام آنها را از طريقپدران خود از امير المؤمنين عليه السلام نقل مى كند حضرت عبدالعظيم در اين حديث ، باسؤالهاى پى در پى و درخواستهاى متوالى خود ، جام جان خود را از آب حياتمعنوى امام جواد عليه السلام ، پر مى كند و درّهايى سفته و درخشان را از آن درياى مواجبرمى گيرد ما در اينجا تنها به شرح چند جمله از اين حديث بسنده مى كنيم .11 / 1 .«إنّكم لن تسعوا الناس بأموالكم ، فسعوهم بطلاقة الوجه وحسن اللقاء؛فإنّي سمعت رسول اللّه صلي الله عليه و آله يقول: إنّكم لن تسعوا الناس بأموالكم ، فسعوهمبأخلاقكم» .اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود : شما را ياراى آن نيست كه همه مردم را از داراييهايتانبرخوردار كنيد ، پس با گشاده رويى و خوش برخوردى چنين كنيد كه من از پيامبراكرم صلي الله عليه و آله شنيدم : شما را يارى آن نيست كه با دارايى هايتان مردم را برخوردار كنيد ،پس با اخلاقتان چنين كنيد .اين حديث كه احتمالاً سخن پيامبر با بنى هاشم است ، به يك نكته روانى واجتماعى اشاره دارد انسانها دوستدار آن هستند كه با مردمان بجوشند و دستاحسان و عطاى خود را بگشايند و به گستره دنيا و جاودانگى زندگى ، بر همه ببخشندو ديگران را خرسند كنند اما اين نشدنى است و جز از خداوند هستى ، ممكن نيست .سخاوت انسانى حدّ و حصر ندارد ، اما امكانات و دارايى انسان حدّ و مرز دارد و ازاين رو ، پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله ، جايگزين بدون هزينه اى براى آن معرفى كرده است و آنچيزى جز حسن سلوك و رفتار زيبا و خداپسندانه نيست امام على عليه السلام اين رفتار را دردو نمود ظاهرى و عينى آن ، يعنى گشاده رويى و خوش برخوردى ، جلوه داده است .ما مى توانيم لبخند خود را به نشان دوستى و محبّت ، به همه دوستان و اطرافيان