لطفا منتظر باشید ...
تعريف بست نشينى و دلايل و آثار آن
بست نشستن يعنى: «پناهنده شدن در مشهدى مقدس يا عتبه اى از عتبات عاليات ياخانه يكى از مجتهدان و علماى بزرگ...، متحصن شدن، پناه بردن به بست .»اين بست نشينى ، كه پديده اى سنتى بود و به گونه اى عمومى انجام مى گرفت، بهافراد يا گروه هاى خاصى انحصار نداشت و بيشتر توسط افرادى كه مورد ظلم و ستمقرار گرفته و به نحوى حقشان پايمال گرديده بود، انجام مى گرفتبرخى نيز به دليلمخالفت با حكومت و يا انجام جرم و يا خطايى كه از آن احساس خطر مى كردند، بهبست نشينى دست مى يازيدند كه گروه اول خانه علماى صاحب نفوذ و گروه دوممكانهاى مقدسى همچون مشاهد متبركه را انتخاب مى كردند.هدف اصلى بست نشينيها، به دست آوردن امنيت جانى و مالى، احقاق حق وستاندن داد خويش بود كه البته در پرتو تقدس مكان و احترام و نفوذ و اعتبار آن بزرگحاصل مى گرديد و نمونه هاى آن در تاريخ ايران زمين فراوان به چشم مى خورد.اما نوع ديگر و به بيان بهتر، نوع خاصِّ بست نشينى كه نقش بسيار مهمى را درحوادث دوران سلطنت قاجاران ايفا كرد، عبارت است از بست نشينى با انگيزه ها واهداف وسيع سياسى و اجتماعى در حرم حضرت عبدالعظيم حسنى كه شايسته استتحصّن ناميده شود.1 لوح فشردهلغت نامه دهخدا(دانشگاه تهران).
