ب) در بيان شخصيت بزرگوار حضرت عبدالعظيم عليه السلام
شايد ذكر موقعيت و شخصيت امثال اين بزرگواران از سوى افرادى چون بنده،توهين به آنها باشد، لكن چون مناقشاتى از طرف بعضى نويسندگان شده است بهناچار چند جمله اى عرض مى شود .نجاشىعباراتى را ذكر كرده كه دلالت دارد اين بزرگوار در حال ديندارى وشدّت تقيه و غايت بى اعتنايى به حيثيات دنيويه ماديه ، زندگى مى كرده است پس ازآن ، به ذكر خصوصيات و ويژگيهاى زندگى حضرت عبدالعظيم عليه السلام پرداخته است؛ بااين بيان كه :1 كتاب خطب اميرالمؤمنين عليه السلام كه خطبه هاى اميرالمؤمنين عليه السلام را شامل بودهاست متأسّفانه اين كتاب در دست نيست و قبل از سيد رضى رضي الله عنه ـ رضى اللّه عنه ـموجود بوده است.2 قال :«حدثنا احمد بن محمد بن خالد البرقىقال: كان عبدالعظيم ورد الرّىهارباً من السلطان ؛ برقى كه از بزرگان محدثين بوده ، گفته است كهعبدالعظيم از دست سلطان جائر آن زمان فرار كرد و وارد رى شد».1 احمد بن على بن احمد بن العباس بن محمد بن عبد اللّه بن ابراهيم بن محمد بن عبد اللّه النجاشى ،المتولد 1373 ، المتوفى 45 ، المستفاد منالكنى، ج 3 ، ص 199 .2 كوفى الاصل و جدّش خالد در حال كوچكى همراه پدرش عبدالرحمن به (برق رود) فرار كردند كتبزيادى تأليف كرده (قريب 95 كتاب) ، احمد بن الحسين در تاريخ خود گفته : برقى در سال 274 ه .قوفات كرده و ابن ماجيلويه سال را انتخاب كرده است 280 از رجال النجاشى ص 56 ، طبع بمبئى .