رويارويي آمريكا با انقلاب اسلامي - رویارویی آمریكا با انقلاب اسلامی نسخه متنی

رويارويي آمريكا با انقلاب اسلامي

ويژه نامه رسالت، به مناسبت دهه فجر 1379، ص 29 و 31

بخش سياسي ـ خارجي

ايران با انقلاب اسلامي تفكر و نگرش جديدي را بر خلاف نگرش هاي حاكم در نظام دو قطبي جهان روز ارايه و به ملل دنيا عرضه كرد و به نوعي در دوران جنگ سرد، انديشه هاي سوسياليستي و ليبراليستي را به چالش طلبيده است.

با انقلاب اسلامي سياست موازنه منفي و سياست نه شرقي و نه غربي در دستور كار ديپلماسي ايران قرار گرفت و بر اين اساس روابط خود را با ملل جهان سر و سامان داده است. اما با پيروزي انقلاب اسلامي، امريكا از اين انقلاب ضربات زيادي متحمل شده است. ريزش يكي از پايه هاي سياست دو ستوني آمريكا[1] در خليج فارس و تاثير پذيري جنبش هاي اسلامي در خاورميانه از انقلاب ايران به نگراني واشنگتن انجاميد. اين نگراني با گروگان گيري و اشغال لانه جاسوسي آمريكا توسط دانشجويان پيرو خط امام دو چندان شده و موجب شده است تا ايران زمان جنگ سرد كه سدي در برابر شوروي سابق بود خود با سد ها و موانع زيادي از سوي آمريكا روبرو شود.

واشنگتن براي ضربه زدن به انقلاب اسلامي و يا به انحراف كشاندن آن به توطئه و اقدامات عليه نظام و ملت ايران دست زد. اما عمده اين توطئه ها تاكنون ناكام مانده و نتوانست خللي در اراده و سياست مقاومت ايران در برابر آمريكا ايجاد كند.
واقعه طبس، كودتاي نوژه، تحريك و تجهيز و تسليح صدام در جنگ با ايران، سياست مهاردوگانه، سرنگوني هواپيماي ايرباس، قانون داماتو، راه اندازي ايستگاه راديويي آزاد پراك، مخالفت با احداث خط لوله و انتقال نفت و گاز آسياي ميانه و قفقاز از طريق ايران به بازار هاي جهاني و اخلال در روند شكل گيري انرژي صلح آميز هسته اي و... از جمله اقدامات و سياست هاي منفي آمريكا در طول بيش از دو دهه نسبت به ايران مي باشند.

از اين رو روابط ايران و آمريكا از حساسترين موضوع سياست خارجي ايران در دو دهه اخير بوده است. اين روابط بخش عمده‌اي از ديپلماسي، توجه ناظرين امور سياسي و روزنامه نگاران دو كشور را به خود معطوف ساخته است. بعد از گذشت بيش از دو دهه از انقلاب ايران موضوع روابط آمريكا با ايران هنوز به چالش در داخل اين كشور بويژه ميان كاخ سفيد و كنگره است و واشنگتن به دليل تأثير پذيري از لابي هاي يهودي در برابر ايران نتوانسته است به تصميم واحدي برسد و خصومت خود نسبت به انقلاب ايران را كنار بگذارد. هر چند نبايد فراموش كرد كه در روابط دو كشور در طول دو دهه اخير عوامل زيادي نقش آفريني كرده و بر تقويت ديوار بي اعتمادي موجود ميان تهران ـ واشنگتن كمك كردند.