دیوان شمس نسخه متنی

3161. خامشى ناطقى مگر جانى
3162. اى كه مستك شدى و مي گويى
3163. عشق در كفر كرد اظهارى
3164. مست و خوشى باده كجا خورده ي؟
3165. جان و جهان! دوش كجا بوده ى
3166. اى دل سرمست، كجا مي پري؟
3167. از مه من مست دو صد مشترى
3168. يا ملك المغرب والمشرق
3169. گر نه شكار غم دلدارمى
3170. اى كه تو از عالم ما مي روى
3171. خشم مرو خواجه! پشيمان شوى
3172. اى كه ازين تنگ قفص مي پرى
3173. باده ده، اى ساقى هر متقى
3174. صد دل و صد جان بدمى دادمى
3175. كار به پيرى و جوانيستى
3176. كردم با كان گهر آشتى
3177. آدميي، آدميي، آدمى
3178. در دل من پرده ى نو مي زنى
3179. اين طريق دارهم يا سندى و سيدى
3180. اخلائي! اخلائي! صفونى عند مولايى