زهرا عليها‏السلام الگوي زنان عالم - زهرا (علیها السلام) الگوی زنان عالم نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

زهرا (علیها السلام) الگوی زنان عالم - نسخه متنی

سید محمدحسین فضل اللّه؛ ترجمه: شمس الله صفرلکی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

زهرا عليها‏السلام الگوي زنان عالم

«علامه سيد محمد حسين فضل اللّه»

شمس اللّه صفرلكي

چرا زهرا عليها‏السلام ؟

حضرت امام خميني قدس‏سره رهبر امت اسلامي، خطاب به مردم جهان فرمود: مناسب است كه روز ولادت حضرت زهرا عليها‏السلام به عنوان «روز زن» نامگذاري شود. اينكه چرا اين روز را به عنوان «روز زن» انتخاب كرده‏اند از جهات مختلف، قابل تأمل است.

زهرا دختري است كه دوران جواني‏اش را كامل نكرد و به پايان نرساند؛ لحظه به لحظه حيات و زندگي زهرا عليها‏السلام از زمان طفوليت، پراست از درد و رنج و مسائل روحي كه ما در هيچ دوره طفوليت فرد ديگري نمي‏بينيم و همچنين است دوره كوتاه جواني او.

زندگاني حضرت زهرا عليها‏السلام از نظر طولاني نبودن آنچه اين زندگي را قابل توجه و تأمل مي‏كند، عمق ژرف و عرض وسيع آن است و البته ارزش حيات يك انسان در امتداد طولي و ساعتهاي زمان سپري شده نيست بلكه اين عمق و ژرفاي با ارزش حيات اوست كه زمان را داراي ارزش مي‏كند و به آن فكر و حركت و نشاط مي‏بخشد. بطوري كه گاهي يك ساعت از يك زندگي، معادل با سالهاي متمادي از زندگي ديگر است. چه ساعتهايي از زندگي مكتشفان و مخترعان و كساني كه در زندگي كار مهمي را انجام داده‏اند و به جامعه بشريت خدمتي كرده‏اند كه معادل هزار سال است. بنابراين بررسي زندگاني حضرت زهرا عليها‏السلام ، بررسي يك زندگاني طولي و مدت عمر او نيست بلكه بررسي عمق و عرض واسع و ژرفاي آن است.

تولّد زهرا عليها‏السلام روز جهاني زن است:

اگر روز ولادت حضرت زهرا عليها‏السلام به عنوان روز زن اعلام مي‏گردد، به اين خاطر است كه تا قبل از ظهور اسلام، تاريخ اختصاص به مردان داشت و مرد حيات زن را تحت‏الشعاع خويش قرار داده بود و به او ميداني كه در آن بتواند خود را از نظر فكري عرضه كند، نمي‏داد. مرد به زن مجال نمي‏داد تا بتواند از انرژي ذخيره شده و نهفته در وجودش استفاده كند و در اين برهه از زمان نقش زن يك نقش حاشيه‏اي بود و جزئي از شئونات مرد به حساب مي‏آمد و زن نيز تحت تأثير همين قضيه، خود را به عنوان يك انسان مستقل باور نكرده بود. مي‏توان از حضرت خديجه هم نام برد چرا تولد اورا ـ كه اين همه تحوّل به وجود آورد. ـ روز زن نمي‏دانيد.

اسلام اين معادله را درهم كوبيد و زن و مرد را براي قبول مسؤوليتهاي مناسب هر كدام مخاطب خويش قرار داد و نوع هر كدام را مشخص نمود. زيرا نقش هريك از زن و مرد طبق نوعي كه دارد و عناصري كه در تكوّن و تكامل آنها لازم است، مختلف مي‏گردد و اين تنوّع در دائره انسانيت باعث تكامل آنها است و مستلزم هيچ‏گونه برتري يكي بر ديگري نمي‏باشد. زيرا فضليت انسان در معاني عقلي و روحي و حركتي اوست نه در جنس آن و اين نوع تمايز بين زن و مرد، تمايزي است كه بر گرفته از خصوصيتهاي خاص هر كدام از اين دو نوع است.

در حركتهاي ارزشي، فرقي بين زن و مرد نيست.

اسلام پس از اينكه خطوط كلي زندگي اجتماعي را در قرآن بيان كرد، نمونه‏هايي را از كارهاي ارزشي - كه توسط زنان يا مردان صورت گرفته است.ـ ذكر نمود. اگر به قرآن بنگريم، مي‏بينيم كه وقتي از مسؤوليتهاي عمومي سخن مي‏گويد، تنها از مرد حرف نمي‏زند بلكه از دو قشر زن و مرد باهم سخن مي‏گويد. مثلاً در سوره احزاب آيه 36 مي‏فرمايد:

«و ما كان لمؤمن و لا مؤمنة اذاقضي اللّه و رسوله امراً ان يكون لهم الخيرة من أمرهم...»

«اگر خدا و رسولش تصميم بر امري گرفتند و آن را حتمي كردند، هيچ مؤمن و مؤمنه‏اي اين اختيار را ندارد كه در آن باره به اختيار خود عمل نمايد.»

مرد مؤمن و زن مؤمنه در مسير مسؤوليت خود در برابر خداوند، حركت مي‏كنند تا آنچه را خدا به رسولش وصيّت كرده است، اجرا كنند و خطابهاي محكم خداوند هردو را شامل است.

/ 14