فاطمه زهرا عليها‏السلام مصلح و مرشد - زهرا (علیها السلام) الگوی زنان عالم نسخه متنی

«آيا خيانتي را از من به ياد داري و يا اينكه از وقتي تو را شناخته‏ام آيا با تو مخالفت كرده‏ام؟»

زهرا عليها‏السلام با خيره شدن در چشمان علي عليه‏السلام مي‏فهميد كه او چه مي‏خواهد و آنگاه كه به صورت او نگاه مي‏كرد، مي‏دانست كه چه چيزي را دوست دارد و از حركت فكر او آگاه مي‏شد و به خاطر همين همفكري بود كه آن دو توانستند اين خانه اسلامي را پايه‏گذاري كنند و آن را به مهد اسلام تبديل نمايند و از اين چنين والديني، فرزنداني چون حسن و حسين عليهما‏السلام و زينب عليها‏السلام به وجود مي‏آيد. فرزنداني كه مانند كواكب و ستارگان نوراني در عالم اسلامي به نور افشاني پرداختند و عليرغم تمام رنجها و محنتهايي كه همانند پدر و مادرشان متحمل شدند، توانستند اين نورافشاني را به كمال برسانند. پرواضح است كه مصائب و رنج آنان شخصي نبود بلكه دردي بود كه در خط رسالت و براي حفظ رسالت متحمل گرديدند. امام حسين عليه‏السلام در اين باره مي‏فرمايد: «هوّن عليّ ما نزل بي‏أنّه بعين اللّه»

«چون مصائب به خاطر خدا و در راه او برمن نازل شد، تحملش آسان است.» و حضرت زينب عليها‏السلام نيز از آنها تعبير مي‏كند به اينكه: «اللّهم تقبّل منّا هذاالقربان»، «خداوندا! اين قرباني را از ما قبول كن.»

و اين، همان سرّ علي عليه‏السلام و فاطمه عليها‏السلام است. اين همان فيض روحي و صبر و لذت در مشكلات است كه به علي عليه‏السلام و فاطمه عليها‏السلام داده شد. اين فرزندان شاهد بودند كه چگونه به پدر و مادرشان ظلم شد و آنان چگونه اين آزارها را در راه رسالت پيامبر تحمل كردند. علي عليه‏السلام در اين باره مي‏گويد: «لأسلمن ماسلمت امورالمسلمين و لم يكن فيها جور الاّعلي خاصه»

«مادامي كه امور مسلمين در سلامت باشد، من نيز راحتم و مشكلات را من به تنهائي تحمل مي‏كنم تا مسلمانان در آسايش و رفاه زندگي كنند.» و ديگر امامان شيعه نيز انواع ظلمها را در قضاياي مختلف تحمل كردند تا مسلمانان در آسايش باشند.

فاطمه زهرا عليها‏السلام مصلح و مرشد

طبق آنچه كه ناقلان سيره‏ها نوشته‏اند، حضرت زهرا عليها‏السلام همچنان‏كه بارسنگين منزل را به دوش مي‏كشيد و همانگونه كه كارهاي منزل پدر را انجام مي‏داد (زيرا بيت پيامبر صلي‏الله‏عليه‏و‏آله بيت فاطمه بود.) در كنار تمام اين زحمات، كار تعليم و تربيت زنان را نيز برعهده داشت. زهرا عليها‏السلام طبق نقل سيره نويسان هر آنچه را از پيامبر صلي‏الله‏عليه‏و‏آله مي‏شنيد، مي‏نوشت. در بعضي از احاديث آمده است كه مردي نزد حضرت فاطمه عليها‏السلام شرفياب شد. (طبق اين روايت معلوم مي‏شود كه مردان نيز از آن حضرت مسائلي را سئوال كرده‏اند و زهرا عليها‏السلام نيز از سئوال آنان استقبال نموده است.) و گفت: اي دختر رسول خدا! آيا پيامبر اسلام در نزد شما چيزي را گذاشته است كه بهره‏اي از آن نصيب من شود؟ پس آن حضرت رو به فضّه كرده، فرمود: آن پارچه حرير كه مطالبي برآن نوشته شده است را بياور. فضه رفت ولي آن را پيدا نكرد. حضرت زهرا عليها‏السلام كمي ناراحت شد و فرمود: آن پارچه بايد پيدا شود، زيرا آن نوشته در نزد من با حسن و حسين برابري مي‏كند. آن نوشته، تراث و ارثيّه پيامبر است. فضه برگشت و آن را در حالي كه در گوشه‏اي از خانه افتاده بود، پيدا كرد. در اين نوشته ـ كه ظاهراً حضرت زهرا عليها‏السلام آن را از پيامبر صلي‏الله‏عليه‏و‏آله ادامه در صفحه 29