دخالتهای آمریکا در کشورهای اسلامی نسخه متنی

جشن مى گيرد- و اين فرصتى است كه ما بايد بتوانيم طى آن به
ارزيابى عملكرد و امكانات آن بپردازيم.

با گردهم آوردن ايران، تركيه و پاكستان سازمان همكارى و
عمران منطقه اى تلاش كرده است به يك نظريه اصيل جامعه عمل
بپوشاند.

اگر موفقيت اين سازمان بيشتر شود مى تواند به عنوان هسته
همكارى گروه بزرگترى در منطقه در راه صلح و همكارى درآيد.

از
نظر سياسى نيز اين سازمان مى تواند به عنوان يك عامل ايجاد كننده
ثبات در منطقه كه دستخوش رقابت و تلاش براى به دست گيرى
قدرت است عمل كند.

ليكن قبل از آنكه سازمان بتواند نقشى اين چنين وسيع را عهده دار
شود بايد موفقيت بيشترى بدست آورد.

ولى در حال حاضر قادر
نيست اين موفقيت را كسب كند و تقصير نيز متوجه سازمان نيست.

يك سازمان بين المللى را اعضاى آن محتوا مى بخشند، و نمى تواند
شخصيتى جداى از خود دارا باشد.

فقدان موفقيت نسبى سازمان همكارى و عمران منطقه اى تنها
مربوط است به مشكلاتى كه پاكستان با آن دست به گريبان است.

اعضا بايد طرز برخورد خود را تغيير دهند.

در چند ماه گذشته
علائمى از اين تغيير طرز برخورد پيدا شده بود ولى تا به حال
هيچگونه حركت قاطعى در اين جهت صورت نگرفته است.