دخالتهای آمریکا در کشورهای اسلامی نسخه متنی

گرايش به سوى سوسيال دمكراسى در سياست اقتصادى نخست
وزير جديد كه هنوز كامل نشده است مشهود است.

او گفته است كه
ميل دارد يك نقشه ئ منطقى جهت بكار بردن ذخاير ارزى خارجى كه
از ناحيه ئ بسيارى از كارگران غير متخصص ترك در اروپا واريز شده
تنظيم كند و راه هائى براى مهار كردن تورم و كاهش واسطه ها كه به
عقيده او تعدادشان به ويژه در كشاورزى بسيار زياد است پيدا كند.

او اعلام
داشته است كه حكومتش براى كمك به كشاورزان جهت متشكل
كردن خودشان اعتبارهائى را ارائه خواهد كرد.

چنين تصور مى شود كه اجويت نسبت به بخش خصوصى ظنين
است.

در مبارزه انتخاباتى پائيز 1973 او همچنان در مخالفت با
" " سرمايه انحصارى " " چه خارجى و چه داخلى سخنرانى مى كرد و
اين مسئله ايست كه او لااقل از سال 1967 به آن پرداخته است.

از
زمان انتخابات به بعد او نوشته است كه ناديده گرفتن سياستهاى
استثمارى از سوى نهادهاى خصوصى به اميد رشد سريع ملى بدون
شك راه را بسوى استثمار خارجى خواهد گشود زيرا صاحبان
موسسات خصوصى براى بدست آوردن وزنه اى در مقابل حكومت
خود از پشتيبانى خارجى استفاده مى كنند، به عقيده اجويت اين امر
منجر به ادغام صنايع داخلى در كمپانيهاى بيگانه خواهد شد و اين
ادغام اقتصاد ملل ضعيف را به صورت وابسته هاى اقتصادى
كشورهاى نيرومند درخواهد آورد.