دخالتهای آمریکا در کشورهای اسلامی جلد 1

- - ما معتقديم كه صلحى مداوم بوجود نخواهد آمد مگر
آنكه مسئله فلسطين و تمام جنبه هاى آن حل شود" و اين راه
حل بايد "حقوق مشروع مردم فلسطين را برسميت بشناسد.

"تا اينجا مطلب درست است ليكن از محتواى چندانى
برخوردار نيست.

يعنى تنها به ذكر اين مطلب پرداخته ايم كه
از نظر ما مسئله فلسطين بخش مهمى از تضاد موجود است.

استفاده از عبارت "حقوق مشروع" كه بطور جدى تا قبل از
روى كار آمدن دولت كارتر از آن اجتناب مى شد.

و اشاره به
"مردم" فلسطين خالى از اهميت نيست، ليكن تعريفى از
سياست موجود در اين زمينه پديد نيامده است.

- - ما معتقديم كه فلسطينى ها بايد در "تعيين سرنوشت آتى
خود شركت كنند"، ولى معنى آن چه مى تواند باشد.

اين عين
مطالب ايراد شده توسط رئيس جمهور كارتر در آسوان بود
كه كاخ سفيد نيز آن را بدقت در پايان سفر سادات تكرار نمود.

بنا به گزارش، اين لحن محافظه كارانه نشانگر تمايل ما به
يافتن يك وسيله مشترك براى مذاكره است.

و اگر اين
موضوع صحت داشته باشد، متوجه مى شويم كه چقدر
كوركورانه بدنبال يك توافق به راه افتاده ايم.

- - ما از پيدايش "موطن " فلسطينى" حمايت مى كنيم.

اين
موضع كه اتخاذ آن به اسفند 1356 بر مى گردد، شبيه به يك
موضع واقعى است، اما ممكن است معانى متعددى داشته
باشد.

اين عنوان به اعلاميه بالغور در سال 1296 اشاره دارد
كه طى سه دهه پرآشوب منجر به پيدايش كشور و دولت
اسرائيل شد.

ما مى گوئيم كه "تماميت" فلسطين را آنصور كه
طرفين توافق كنند مى پذيريم، ولى ترجيح مى دهيم كه اين
تماميت با اردن "مرتبط" باشد و چندان مستقل نيز نباشد.

هنگام نوشتن اين مطلب رئيس جمهور كارتر اين رحجان را
با گفتن اين موضوع كه ما هرگز "خواستار تشكيل يك دولت
مستقل فلسطين نبوده ايم" و قصد نداريم "در اين موضع خود
تغييرى پديد آوريم" تشديد كرده است.

يكى از "تاييديه هاى " بعدى رسمى در رابطه با بيانات رئيس
جمهور نشان مى دهد كه او مطلب جديدى را عنوان نكرده
است، بلكه بوضوح تنفر ابهام را از يك حكومت فلسطين
نشان داده است.

حداقل اينست كه اين سياست به رسميت
شناخته مى شود.

ولى، ماهيت "موطن" غيرمستقل
فلسطينى ها هنوز هم در پرده ئ ابهام مانده است.

- - ما اصرار داريم كه كسى بايد سخنگوى فلسطينى ها
باشد مذاكره "با نمايندگان ذيصلاح مردم فلسطين" عين
مطلبى بود كه در بيانيه مشترك رئيس جمهور كارتر و
چائوشسكو در تاريخ 24 فروردين عنوان گرديد.

ولى ما
هنوز هم از پذيرش مهمترين عامل ايفاع كننده اين نقش يعنى
ساف امتناع مى ورزيم.

ما رسماہ با ساف گفتگو نخواهيم كرد.

ولى هميشه علناہ اعلام مى كنيم كه هرگاه آنها قطعنامه هاى
242 و 338 شوراى امنيت سازمان ملل را به رسميت
بشناسند كه همان برسميت شناختن موجوديت اسرائيل
است ما نيز با آنها وارد مذاكره خواهيم شد.

اين سياست كلى
قبل از رياست جمهورى كارتر پديد آمد و به كرات توسط او
و ديگر رهبران دولت مورد تائيد قرار گرفت.

اين سياست
هميشه با انتقاد شديد نخست وزير بگين روبرو بود آنهم
بخصوص از زمان پيدايش تعريف انعطاف پذير آن در اواسط
سال 1977.

كارتر در مرداد ماه گذشته گفت آمريكا با ساف
وارد گفتگو خواهد شد حتى اگر تائيد قطعنامه 242 و 338 را
ضرورى بداند و اين قطعنامه ها بخاطر اشاره صرف خود به
"پناهندگان " تاعثير چندانى نداشته باشند.

ماندل معاون و
رئيس جمهور نيز در تلاش اوليه خود براى پديد آوردن اين
مصالحه در خرداد گذشته گفته بود كه ساف بايد "نشان دهد
كه مايل است" در صلح و صفا با اسرائيل زندگى كند، ولى
ساف هنوز هم شرايط آمريكا را قبول نكرده و يا بنا به دلايل
داخلى نمى تواند اينكار را انجام دهد.

نتيجه نيز اين شد كه
همه چيز بحالت تعليق درآمده و طرفين ناراضى شده اند.

اين سرگشتگى ماعيوس كننده است، ولى مى توان به مشكلات
دولت كارتر نيز پى برد.

رئيس جمهور هدفى بسيار
جاه طلبانه را در پيش گرفته كه در فرض عالى است ليكن
واقعيت ها امكان دستيابى به آن را دشوار مى سازد.

با كنار
گذاشتن سياست گام به گام و محتاطانه كى سينجر، كارتر به
تنهايى درصدد استقرار صلحى همه جانبه در خاور نزديك
برآمد.

وى مانند ديگر سياستهايش سعى كرد عوامل محدود
كننده گذشته را از ميان برداشته و طرز تفكرى تازه را پديد
آورد.

با در نظر گرفتن خطر جدى نهفته در تضاد اعراب و
اسرائيل عليه صلح جهانى و پيدايش مناسبترين زمان براى
يك راه حل اصيل از آغاز تضاد اعراب و اسرائيل نمى توان
دولت آمريكا را بخاطر اين تصميم گيرى مقصر دانست.

ولى
اين دولت متوجه نشده است كه براى عوامل محدود كننده
گذشته نيز دلايل موجهى وجود داشته است، ناگزيرى
واشنگتن از وادار ساختن اسرائيل و فلسطين در برسميت
شناختن يكديگر و يا بهتر است گفته شود عدم تمايل مان به
قبول فلسطينى ها مهمترين موانع موجود در راه پيدايش يك
راه حل است بنظر من، روئساى جمهورى پيشين بهمين دليل
و بخاطر اينكه اين موانع را مشاهده كرده بودند از تغيير
سياست دورى مى جستند.

رئيس جمهور كارتر، با كنار
گذاشتن احتياط كاريهاى گذشتگان با واقعيت هاى سختى
روبرو گشته است.

بايد اعتراف كرد كه اكثر رهبران فعال فلسطينى افراد
تنفرآميزى بوده و نبايد آنان را موئدبانه به رسميت شناخت
اگر در اين مورد ترديدى وجود داشت، حمله به غيرنظاميان
شمال تل آويو در اسفند گذشته مى بايست تاكتيك هاى
فلسطينى ها را تحقق مى بخشيد.

تدارك كننده اين عمل
سازمان فتح يا بزرگترين گروه كماندويى ساف بود.

اسرائيل
حق دارد كه آن را يك سازمان "تروريستى خوانده و با آن
به عنوان يك خطر امنيتى برخورد نمايد.

اسرائيلى ها از دست
فلسطينى ها عصبانى هستند، و حمايت تاريخى آمريكا از
اسرائيل نيز موجب خشم
آمريكائيها شده است به همين دليل است كه واشنگتن از
مذاكره با ساف امتناع مى ورزد تا اين سازمان نيز دور نماى
خود را كاملاہ تغيير دهد.

اين امتناع بخصوص با حركت هاى
عجيب ارتداديون فلسطينى كه "ميانه روهايى "چون عرفات
به آسانى و بنا به دلايل خاصى نمى توانند از آنها فاصله
بگيرند، شدت بيشترى يافته اند.

علت اينكار عرفات نيز
عصيان واشنگتن است.

وضع موجود نيز بسيار اسف بار
است زيرا هيچيك از طرفين بسوى يكديگر حركت نمى كنند
چون طرف ديگر حاضر نيست گام اول را بردارد.

بنظر من، بهمين دليل، تروريسم ساف بن بست كارتر را
شديدتر مى سازد.

فلسطين مهمترين شكنجه را در طول
"مذاكرات همه جانبه صلح" كه وى مجبور به آغاز آن شده
بود متحمل شد.

ولى حالا كه امكان آن از بين رفته، چاره اى
ندارد مگر آنكه با آن بطرز واقعگرايانه اى برخورد نمايد.

خصوصاہ آنكه روند اين مذاكرات معجزه ئ سفر سادات به
اورشليم را پديد آورده است.

من نمى دانم كه آيا دولت انتظار
چنين رويدادى را داشت يا نه، ولى مسئوليت اخلاقى آن بر
دوش ما گذاشته شده، ما نمى توانيم سادات را تنها بگذاريم.

مشاجره اخير وى با فلسطينى ها كه ناشى از قتل يوسف
صبائى در قبرس بود، در عين آشفته ساختن صحنه، تغييرى
در اين امر اساسى پديد نياورده است.

براى اعراب كه اينگونه ژست هاى عاطفى معانى و مفاهيم
بسيارى دارد، عدم پاسخ به سادات قابل قبول نيست.

اعراب
تندرو مى گويند" ما قبلاہ به شما گفته بوديم" و از اين خشم
عمومى اعراب يك جنجال سياسى درست خواهند كرد.

بهمين دليل سعى خواهند كرد مانع از پاسخگويى به سادات
شوند تا پيشگويى آنها درست از آب درآيد.

منافع آمريكا همراه با آرمان ميانه روى در نقاط ديگر آسيب
خواهد ديد.

ما بايد جلو اين آسيب را بگيريم.

مانند دولود در
نمايشنامه مرغزار سبز، آمريكا بايد "برگردد و معجزه ئ
ديگرى را پديد آورد تا
معجزه اول درست از آب در آيد "حال بن بست وجود داشته
باشد يا نداشته باشد.

مبارزه با آرمانهاى فلسطين
يكى از ديپلمات هاى ميانه رو عرب كه گهگاه با او به صحبت
پيرامون اختلاف اعراب و اسرائيل مى نشينم مى گويد پيمان
ساف براى نابود ساختن اسرائيل مانند تهديدى است كه از
طرف يك كودك در قبال يك فرد بالغ عنوان مى شود عكس العمل
اسرائيل نيز توام با رويگردانى فرد بالغ از كودك است:
"من با تو درگير نخواهم شد.

"همكار من مى افزايد، اسرائيل
اين موضوع را بسيار بزرگ جلوه مى دهد ولى در عين حال
مى گويد كه با اعراب وارد مذاكره خواهد شد.

بايد اذعان داشت كه اين ديپلمات به نگرانى اسرائيلى ها در
قبال ساف پى نبرده است.

اسرائيل نمى پذيرد كه نبايد
مقاصد ساف را چندان جدى گرفت، بايد به حمله اخير
اسرائيل به جنوب لبنان فكر كرد تا به عمق نظريه اسرائيل در
اين خصوص پى برد.

مطالب عنوان شده توسط نخست وزير
بگين طى ملاقات با وزير امور خارجه ونس در اورشليم
بتاريخ 18 مرداد نيز موضوع را بيشتر روشن مى كند: نخست وزير
گفت ساف ممكن است ضعيف باشد، اما مى خواهد
اسرائيل را نابود سازد و اين درست همان حرفى است كه
هيتلر در اوايل سالهاى 1930 يعنى زمان ضعف خود در
مورد يهوديان زده بود.

من تا حدودى با اين نظريه موافق
هستم، ولى فلسطينى ها به هيچوجه قابل مقايسه با نازيها
نيستند.

بايد به طرز روشنفكرانه اى حقوق فلسطينى ها را از
خطاهايشان و توانائى هايشان را از مقاصدشان جدا نمود،
حتى اگر انجام آن براى اسرائيلى ها و يا ضد تروريست هاى
جهان دشوار باشد.

گذشته از آن اسرائيل بايد پيش از همه به
قدرت خود اعتماد پيدا كند.

همانگونه كه همكار عرب من
مى گويد، اسرائيلى ها بايد خودشان پى