اوّلا: مُحرم بايد خود را از اوساخ3 ظاهريّه و ارجاس4 باطنيّه پاك نموده تا قابل كبرياء حق شود، تلبيه كنان ذليل و خاضع گناهان خود را به نظر آورده از دَرِ بني شيبه5 وارد شود، مسجدالحرام را زيارت نمايد، و طواف كند، و از آداب ركن يماني و وقوف در مستجار و تقبيل6حجرالأسود غفلت نورزد، و در مقام حضرت ابراهيم نماز واجب خود را ادا نمايد، و از آب زمزم بر بدن خود بپاشد، بعد از آن سعي ما بين صفا و مروه را قصد كند، و در اين سعي هروله7 كنان انيّت8 را از خود سلب كند، آرزوهاي خود را تمنا نمايد، و از منا كه اوّل مسالك9 و مناسك باشد به سوي عرفات قدم نهد، و اعتراف به گناهان خود نموده، و وقوف در عرفات را ركن اقوم10 اين فريضه داند، آنگاه بر عرفات تكبير گويد، به مزدلفه آيد و جمع بين الصلوتين11 در آن محل كرده و بيتوته12 نمايد و توبه از گناهان را فراموش نكند، پس در روز قربان به منا حاضر شده و قرباني كند و سر بتراشد، آنگاه به سوي خانه كعبه رود، و در راه كه شيطان را دشمن قوي مانع از وصول به بارگاه حضرت كبريايي است با هفت دانه رمي جمره13 از خود براند و دور سازد، آنگاه به خانه كعبه پناه آورد، و براي تشكّر و خلاصي از شيطان رجيم هفت مرتبه شوط14 نمايد، و گرفتنِ پرده اشارت است از دامن حقّ تعالي گرفتن، دست برندارد، و خلاصه آن كه از شرّ شيطان رجيم و از گناهان آينده پناه برده، و از اداي فرايض نيز غافل نباشد، روز عيد اضحي افعال تمتّع حاجيان اماميّه است و افعال حج اهل سنّت تمام مي شود و در آن روز بايد ذبح قرباني كنند،حجّاج يوم ترويه15 تهيه آب و آذوقه نموده از براي رفتن به عرفات روز ديگر در عرفات جمع مي شوند. (اللّهمَ اجْعَلْنا مِنَ الْواقِفْينَ بِعَرَفاتِك بِمُحمّد وَآلهِ الطّاهرين)