دعا برای امام زمان نسخه متنی

خلصه من أيدي الجبارين
اللهم أعطه في نفسه و ذريته و شيعته و رعيته و خاصته و عامته و عدوه و جميع أهل
الدنيا ما تقر به عينه و تسر به نفسه و بلغه أفضل ما أمله في الدنيا و الآخرة
إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْء قَدِيرٌ اللهم جدد به ما محي من دينك و أحي به ما بدل من
كتابك و أظهر به ما غير من حكمك حتى يعود دينك به و على يديه غضا جديدا خالصا مخلصا
لا شك فيه و لا شبهة معه و لا باطل عنده و لا بدعة لديه اللهم نوّر بنوره كل ظلمة و
هد بركنه كل بدعة و اهدم بعزته كل ضلالة و اقصم به كل جبار و أخمد بسيفه كل نار و
أهلك بعدله كل جائر و أجر حكمه على كل حكم و أذل بسلطانه كل سلطان اللهم أذل كل من
ناواه و أهلك كل من عاداه و امكر بمن كاده و استأصل من جحد حقه و استهان بأمره و
سعى في إطفاء نوره و أراد إخماد ذكره اللهم صل على محمد المصطفى و علي المرتضى و
فاطمة الزهراء و الحسن الرضا و الحسين المصفا و جميع الأوصياء مصابيح الدجى و أعلام
الهدى و منار التقى و العروة الوثقى و الحبل المتين و الصراط المستقيم و صل على
وليك و ولاة عهده و الأئمة من ولده و مد في أعمارهم و زد في آجالهم و بلغهم أفضل
آمالهم دينا و دنيا و آخرة إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْء قَدِيرٌ(27)

و اين شرح دعايى بود كه به صلوات ضراب اصفهانى مشهور است كه طبق فرموده سيد بن
طاووس خواندن آن بسيار مورد تأكيد است.

شب قدر

شب قدر شبى است كه تقديرات يكسال انسان رقم زده مى شود و ملائكه آن مقدّرات را بر
امام زمان(عليه السلام) عرضه مى كنند لذا با دعا براى حضرت حجت بن الحسن(عليه
السلام) خود را مشمول دعا آن حضرت قرار مى دهيم چرا كه آن امام مهربان هر كس كه
ايشان را دعا كند مورد لطف خود قرار داده او را دعا مى فرمايند و پر واضح است كه
اگر كسى در شب قدر مورد دعاى حضرت قرار گيرد مقدرات نيك و خوبى براى او رقم زده
خواهد شد. لذا شب قدر يكى از مناسب ترين اوقات جهت دعا براى حضرت مهدى(عليه السلام)
مى باشد كه البته دعاهايى نيز در اين مورد ذكر شده است.

به عنوان نمونه نقل شده است كه حضرت امام زين العابدين(عليه السلام) در شب قدر اين
دعا را زياد مى خواندند:

اللهّم كن لوليك الحجّة
بن الحسن صلواتك عليه و على آبائه فى هذه السّاعة و فى كلّ ساعة، ولياً و حافظاً و
قائداً و ناصراً و دليلا و عيناً حتى تسكنه أرضك طوعاً و تمتّعه فيها طويلا.

و
همچنين دعاى ديگرى كه خواندن آن در شب قدر مستحب مى باشد بدين شرح است:

اللهم لك الحمد و اليك
المشتكى. اللهم انت الواحد القديم و الآخر الدائم و الرب الخالق و الديّان يوم
الدين، تفعل ما تشاء بلا مغالبة و تعطى مَن تشاء بلا منّ و تضع من تشاء بلا ظلم و
تداول الايام بين الناس يركبون طبقاً عن طبق أسألك يا ذالجلال و الاكرام و العزة
التى لا ترام و أسألك يا رحمان أسألك ان تصلى على محمد و آل محمد و أن تعجل فرج آل
محمد و فرجنا بفرجهم.(28)

روز عاشوراء

از روزهايى كه دعا و توسل به ساحت مقدس حضرت ولى عصر ارواحنا فداه تأكيد شده است
روز عاشورا است.

دعاهايى كه در كتاب اقبال جلد 2 ص 69 و مزار و زاد المعاد ص 384 از امام صادق(عليه
السلام) روايت شده است دالّ بر اين مطلب است.

و سرّ اين قضيه هم در اين است كه خداى تبارك و تعالى وعده داده است تمام بلاها و
مصائبى كه در اين روز بر مولايمان حضرت سيد الشهداء وارد شده است را توسط خلف صالح
او حضرت بقية الله الاعظم انتقام بگيرد.

چنانچه روايات نيز به آن دلالت دارد. مثلا در دعاى ندبه مى خوانيم (أين الطالب بدم
المقتول بكربلاء) يعنى كجاست كسى كه به خونخواهى مقتول كربلا بر مى خيزد و يا در
خود زيارت عاشوراء در دو مورد اشاره به اين موضوع شده است.

مورد اول:

«و أن يرزقنى طلب ثارى
مع امام هدىً ظاهر ناطق بالحق منكم»

از خدا مى خواهم كه خونخواهى شما (سيد الشهداء) را به همراهى امام هدايت، روزى من
نمايد. امام هدايتى كه به صورت آشكار باز گو كننده حقيقت است و از شما اهل بيت
مى باشد.

و يا در جاى ديگرى از اين زيارت شريف دارد:

«فأسئل الله الذى اكرم
مقامك و اكرمنى ان يرزقنى طلب ثارك مع امام منصور من اهل بيت محمد

صلى الله عليه وآله»

از خدايى كه مقام و منزلت شما سيد الشهداء را بزرگ داشت و به سبب شما من را نيز
بزرگى بخشيد، مى خواهم تا خونخواهى شما را به همراه امام نصرت يافته كه از اهل بيت
حضرت محمد(صلى الله عليه وآله)مى باشد رزق من قرار دهد.

پس مؤمن هرگاه در اين روز متذكّر مصائب امام مظلوم و شهيد حضرت سيد الشهداء(عليه
السلام) گردد و متوجّه اين موضوع شود كه خداوند متعال براى آن امام شهيد انتقام
گيرنده اى مقدّر ساخته است، ايمان و علاقه او به آمدن منتقم انگيزه مى گردد تا براى
حضرت مهدى(عليه السلام) دعا كند و ظهور آن منتقم را از پروردگار عالم طلب كند لذا
همين درخواست در بعضى دعاهاى مربوط به اين روز ذكر گرديده است. به همين جهت كسى كه
اينچنين امر با عظمتى را از خداوند طلب كند به اجر و ثواب بسيار زيادى فائز مى گردد
و آن طلب انتقام خون سالار شهيدان حضرت ابا عبدالله الحسين(عليه السلام) است.(29)

براى روز عاشورا اعمالى ذكر شده است كه به بعضى از آنها اشاره مى كنيم.

يكى از مهمترين اعمال در روز عاشورا خواندن زيارت عاشورا مى باشد كه مورد تأكيد
قرار گرفته. البته استمرار در خواندن زيارت عاشورا در روزهاى ديگر نيز اثرات عجيبى
داشته چهل روز مداومت در خواندن آن براى گشايش مشكلات بسيار تجربه شده است.

به عنوان نمونه به داستانى درباره ى اثرات زيارت عاشورا اشاره مى شود:

آقاى حاج ملا حسن يزدى كه مردى صالح و با تقوا و مورد اعتماد بوده و عمرى را در شهر
نجف به عبادت و زيارت سپرى كرده است از جناب آقاى محمدعلى يزدى كه او نيز شخصى فاضل
و صالح و مورد اعتماد است نقل مى كند كه در همسايگى ما مردى زندگى مى كرد كه از
دوران كودكى با هم بزرگ شده بوديم و نزد معلّمى درس مى خوانديم تا اينكه هر دو بزرگ
شديم.

و او به شغل عشارى⁽³⁰⁾ مشغول بود تا زمانيكه مرگ او فرا رسيد.

هنوز يك ماه از زمان فوت او نگذشته بود او را در خواب ديدم كه شكل و قيافه ى نيكويى
دارد و در نعمتهاى خداوند غوطه ور است به او گفتم كه من تو را مى شناختم و مى دانم
كه ابتدا و انتهاى كار تو مورد رضايت خداوند نبوده و شغل تو سزاوار عذاب جهنم است
چه كار كرده اى كه به اين مقام رسيدى؟

او در جواب من گفت: همينطور است كه گفتى من در شديدترين عذابها بودم تا اينكه ديروز
همسر استاد اشرف حدّاد فوت نمود و او را در اين مكان دفن كردند ـ و به موضعى در
حدود پنج مترى آنجا اشاره كرد ـ در شب دفن او حضرت ابى عبدالله الحسين (عليه
السلام) سه مرتبه به ديدار او تشريف آوردند و در مرتبه سوّم امر فرمودند كه عذاب از
اين مقبره برداشته شود. و در اين موقع بود كه حال ما نيكو شد و در نعمت و آسايش
قرار گرفتيم.

پس در حالى كه متحيّر بودم از خواب بيدار شدم. چون استاد اشرف حداد را نمى شناختم،
به بازار آهنگرها رفتم و سراغ او را گرفتم تا اينكه او را پيدا نمودم. از او سئوال
كردم آيا همسرى دارى؟ گفت: آرى ديروز فوت كرد و او را در فلان مكان دفن كرديم (و
اسم همان مقبره را ذكر كرد).

گفتم: او به زيارت ابى عبد الحسين(عليه السلام) رفته بود؟

گفت: نه.

گفتم: مصائب امام حسين را ذكر مى كرد؟

گفت: نه.

گفتم: براى امام حسين(عليه السلام) مجلس عزا برپا مى كرد؟

گفت: نه. سپس پرسيد چه مى خواهى؟

و من خواب را براى او نقل كردم و او گفت كه همسرش هروز زيارت عاشورا مى خواند و بر
آن مواظبت داشت.(31)

عمل ديگرى را جناب عبدالله بن سنان از حضرت امام جعفر صادق(عليه السلام) نقل مى كند
و مى گويد:

در روز عاشورا بر مولايم امام جعفر صادق(عليه السلام) وارد شدم در حاليكه رنگ چهره
ايشان تغيير كرده بوده و اشك همچون گوهر بر گونه هاى مباركش جارى بود.

عرض كردم: چه چيز سبب گريه شما شده است ـ خداوند شما را گريان نگرداند ـ

فرمودند: آيا نمى دانى در مثل امروز مصيبت بر امام حسين(عليه السلام) وارد شده است.

عرض كردم: بله اى آقاى من، به اين جهت خدمت شما رسيده ام كه از علم شما توشه اى
برگيرم و درباره اعمال امروز (عاشورا) از شما استفاده كنم.

حضرت فرمودند: از هر چه مى خواهى سئوال كن.

عرض كردم: نظر شما درباره روزه امروز چيست؟

فرمودند: چنين روزى را روزه بگير بدون اينكه از شب اراده و نيّت روزه نمايى و افطار
كن بدون اينكه شادى كنى و اين روزه را روزه ى كامل قرار مده (كنايه از اينكه مانند
روزه داران از خوردن و آشاميدن امساك كن) يك ساعت بعد از نماز عصر با شربتى از آب
افطار كن، زيرا در مثل چنين ساعتى از روز جنگ بر آل رسول خدا(صلى الله عليه وآله)
تمام شد و فتنه ى آن خاموش گشت در حالى كه سى نفر از آل رسول(صلى الله عليه وآله)
بر روى زمين افتاده بودند كه اين موضوع براى رسول خدا(صلى الله عليه وآله)بسيار سخت
بود. اگر در آن روز، حضرت زنده بودند خود ايشان براى آنها عزادارى مى كردند. آنگاه
حضرت امام صادق(عليه السلام) به شدّت گريستند به طورى كه محاسن مبارك ايشان از اشك
چشمانش تر شد.

سپس فرمودند: خداوند نور را در روز جمعه كه مصادف با اوّل ماه رمضان بود آفريد و
تاريكى را در روز چهارشنبه روز دهم محرم خلق كرد و براى هر كدام از آن دو، روش و
راه روشنى قرار داد.

اى عبدالله بن سنان! بهترين عمل در اين روز آن است كه به سراغ لباس هاى پاكيزه بروى
و آن را بپوشى و تسلّب كنى!

عرض كردم تسلّب يعنى چه؟

حضرت فرمودند: مانند صاحبان مصيبت عباى خود را بگشا و آستين لباست را از آرنج باز
كن و به شكل و قيافه ى مصيبت زدگان و عزاداران باش پس از آن به زمين متروك يا مكان
خلوتى مى روى و هنگام ظهر چهار ركعت نماز با خشوع و ركوع و سجود نيكو بجاى آورده و
در هر دو ركعت سلام مى دهى در ركعت اول بعد از حمد سوره
«قل يا ايها الكافرون»

و در ركعت دوم بعد از حمد سوره
«قل هو الله احد»

را مى خوانى بعد از سلام نماز دو ركعت ديگر نماز خوانده در ركعت اوّل آن بعد از حمد
سوره احزاب و در ركعت دوم آن بعد از حمد سوره منافقون را تلاوت مى كنى بعد از تمام
شدن نماز روى خود را به سوى قبر مطهّر ابى عبدالله الحسين(عليه السلام) مى كنى و در
اين حال قتلگاه آن حضرت و ياران و فرزندان و اهل بيتش را در نظرت تصوّر مى كنى و بر
او سلام و درود مى فرستى و بر قاتلين آن حضرت لعنت مى كنى و از كار آنها بيزارى
مى جويى. خداوند متعال به سبب اين عمل تو را در بهشت به درجات عاليه مى رساند و
گناهان تو را مى ريزد.

آنگاه از هر جا كه هستى چند قدمى بر مى دارى و حركت كرده مى گويى:

«انّا لله و انّا اليه
راجعون رضاً بقضاء الله و تسليماً لأمره»

در همه اين حالات با حزن و اندوه زياد باش و در اين روز خداى سبحان را بيشتر ياد كن
و بسيار ذكر
«انّا لله و انّا اليه راجعون»

را تكرار كن چون با آن حال چند گام برداشتى در همان جايى كه نماز خواندى بايست. سپس
بگو:

اللهم عذِّب الفجرة
الذين شاقّوا رسولك و حاربوا اوليائك و عبدوا غيرك و استحلّوا محارمك و العن القادة
و اَلأتباع و من كان منهم فخبّ و أوضع معهم و او رضى بفعلهم لعناً كثيراً. اللهم و
عجّل فرج آل محمد و اجعل صلواتك عليه و عليهم و استنقذهم من ايدى المنافقين
المضلّين و الكفرة الجاحدين و افتح لهم فتحاً يسيراً و أتح لهم روحاً و فرجاً
قريباً و اجعل لهم من لدنك على عدوّك و عدوّهم سلطاناً نصيراً.

سپس دستهاى خود را بلند كن و در قنوت اين دعا را بخوان و در حاليكه به سوى دشمنان
آل محمد اشاره مى كنى بگو:

اللهمّ انّ كثيراً من
الاُمّة ناصَبَتِ الْمُسْتَحْفَظينَ مِنَ الأ ئِمَّةِ، وَ كَفَرَتْ بِالْكَلِمَةِ،
وَ عَكَفَتْ عَلَى الْقادَةِ الظَّلَمَةِ، وَ هَجَرَتِ الْكِتابَ وَالسُّنَّةَ،
وَعَدَلَتْ عَنِ الْحَبْلَيْنِ اللَّذَيْنِ أَمَرْتَ بِطاعَتِهما، وَالتَّمَسَّكِ
بِهِمأ، فَأَماتَتِ الحَقَّ، وَجارَتْ عَنِ الْقَصْدِ، وَ مالأَتِ الأَحْزابَ،
وَحَرَّفَتِ الْكِتابَ، وَ كَفَرَتْ بِالْحَقِّ لَمّا جائَها، وَتَمَسَّكَتْ
بِالْباطِلِ لَمَّا اعْتَرَضَها، وَضَيَّعَتْ حَقَّكَ، وَأَضَلَّتْ خَلْقَكَ،
وَقَتَلَتْ أَوْلادَ نَبِيِّكَ، وَخِيَرَةَ عِبادِكَ، وَحَمَلَةَ عِلْمِكَ،
وَوَرَثَةَ حِكْمَتِكَ وَوَحْيِكَ.

أَللّهُمَّ فَزَلْزِلْ
أَقْدامَ أَعْدائِكَ وَأَعْداءِ رَسُولِكَ وَأَهلِ بَيْتِ رَسُولِكَ. أَللّهُمَّ
وَأَخْرِبْ دِيارَهُمْ، وَافْلُلْ سِلاحَهُمْ، وَخالِفْ بَيْنَ كَلِمَتِهِمْ،
وَفُتَّ في أَعْضادِهِمْ وَأَوْهِنْ كَيْدَهُمْ، وَاضْرِبْهُمْ بِسَيْفِكَ
الْقاطِعِ، وِارْمِهِمْ بَحَجَرِكَ الدّامِغِ، وَطُمَّهُمْ بِالْبَلاءِ طَمّاً،
وَقُمَّهُمْ بِالْعَذابِ قَمّاً، وَعَذِّبْهُمْ عَذاباً نُكْراً، وَخُذْهُمْ
بِالسِّنينَ وَالْمَثُلاتِ الَّتي أَهْلَكْتَ بِها أَعْدائَكَ، إِنَّكَ ذُونَقِمَة
مِنَ الُْمجْرِمينَ.

أَللّهُمَّ إِنَّ
سُنَّتَكَ ضائِعَةٌ، وَأَحْكامَكَ مُعَطَّلَةٌ، وَعِتْرَةَ نَبِيِّكَ فِي الْأَرْضِ
هائِمَةٌ. أَللّهُمَّ فَأَعِنِ الْحَقَّ وَأَهْلَهُ، وِاقْمَعِ الْبطِلَ
وَأَهْلَهُ، وِمُنَّ عَلَيْنا بِالنَّجاةِ، وَاهْدِنا إِلَى الْإيمانِ، وَعَجِّلْ
فَرَجَنا، وَانْظِمْهُ بِفَرَجِ أَوْلِيائِكَ، وَاجْعَلْهُمْ لَنا وُدّاً،
وَاجْعَلْنا لَهُمْ وَفْداً.

أَللّهُمَّ وَأَهْلِكْ
مَنْ جَعَلَ يَوْمَ قَتْلِ ابْنِ نَبِيِّكَ وَخِيَرَتِكَ عيداً، وَاسْتَهَلَّ بِهِ
فَرَحاً وَمَرَحاً، وَخُذْ آخِرَهُمْ كَما أَخَذْتَ أَوَّلَهُمْ، وَأَضْعِفِ
اللّهُمَّ الْعَذابَ وَالتَّنْكيلَ عَلى ظالِمي أَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكَ،
وَأَهْلِكْ أَشْياعَهُمْ وَقادَتَهُمْ، وَأَبِرْ حُماتَهُمْ وَجَماعَتَهُمْ.

أَللّهُمَّ وَضاعِفْ
صَلَواتِكَ وَرَحْمَتَكَ وَبَرَكاتِكَ عَلى عِتْرَةِ نَبِيِّكَ، اَلْعِتْرَةِ
الضّائِعَةِ الْخائِفَةِ الْمُسْتَذَلَّةِ، بَقِيَّةِ الشَّجَرَةِ الطَّيِّبَةِ
الزّاكِيَةِ الْمُبارَكَةِ.

وَأَعْلِ اللّهُمَّ
كَلِمَتَهُمْ، وَأَفْلِجْ حُجَّتَهُمْ، وَاكْشِفِ الْبَلاءَ وَاللَّأْواءَ،
وَحَنادِسَ الأَباطيلِ وَالْعَمى عَنْهُمْ، وَثَبِّتْ قُلُوبَ شيعَتِهِمْ
وَحِزْبِكَ عَلى طاعَتِهِمْ وَوِلايَتِهِمْ وَنُصْرَتِهِمْ، وَأَعِنْهُمْ
وَامْنَحْهُمُ الصَّبْرَ عَلَى الأَذى فيكَ، وَاجْعَلْ لَهُمْ أَيّاماً
مَشْهُودَةً، وَأَقاتاً مَحْمُودَةً مَسْعُودَةً، يُوشِكُ فيها فَرَجُهُمْ،
وَتُوجِبُ فيها تَمْكينَهُمْ وَنَصْرَهُمْ، كَما ضَمِنْتَ لأَوْلِيائِكَ في
كِتابِكَ الْمُنْزَلِ، فَإِنَّكَ قُلْتَ وَقَوْلُكَ الْحَقُّ

(وَعَدَ
اللهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي
الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَُيمَكِّنَنَّ دينَهُمُ
الَّذِي ارْتَضى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً
يَعْبُدُونَني لايُشْرِكُونَ بي شَيْئاً
).
(32)

أَللّهُمَ فَاكْشِفْ
غُمَّتَهُمْ يا مَنْ لا يَمْلِكُ كَشْفَ الضُّرِّ إِلاّ هُوَ، يا أَحَدُ يا حَيُّ
يا قَيُّومُ، وَأَنَا يا إِلهي عَبْدُكَ الْخائِفُ مِنْكَ، وَالّراجِعُ إِلَيْكَ،
اَلسّائِلُ لَكَ، اَلْمُقْبِلُ عَلَيْكَ، اَللّاجِئُ إِلى فِنائِكَ، اَلْعالِمُ
بِأَنَّهُ لا مَلْجَأَ مِنْكَ إِلاّ إِلَيْكَ.

أَللّهُمَّ فَتَقَبَّلْ
دُعائي، وَاسْمَعْ يا إِلهي عَلانِيَتي وَنَجْوايَ، وَاجْعَلْني مِمَّنْ رَضيتَ
عَمَلَهُ، وَقَبِلْتَ نُسُكَهُ، وَنَجَّيْتَهُ بِرَحْمَتِكَ، إِنَّكَ أَنْتَ
الْعَزيزُ الْكَريمُ.

أَللّهُمَّ وَصَلِّ
أَوَّلا وَآخِراً عَلى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد، وَبارِكْ عَلى مُحَمَّد وِآلِ
مُحَمَّد، وَارْحَمْ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّد، بِأَكْمَلِ وَأَفْضَلِ ما
صَلَّيْتَ وَبارَكْتَ وَتَرَحَّمْتَ عَلى أَنْبِيائِكَ وَرُسُلِكَ، وَمَلائِكَتِكَ
وَحَمَلَةِ عَرْشِكَ بِلاإِلهَ إِلاّ أَنْتَ.

أَللّهُمَّ
وَلاتُفَرِّقْ بَيْني وَبَيْنَ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد صَلَواتُكَ عَلَيْهِ
وَعَلَيْهِمْ، وَاجْعَلْني يا مَوْلاىَ مِنْ شيعَةِ مُحَمَّد وَعَلِىٍّ وَفاطِمَةَ
وَالْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ وَذُرِّيَّتِهِمُ الطّاهِرَةِ الْمُنْتَجَبَةِ، وَهَبْ
لِيَ الَّتمَسُّكَ بِحَبْلِهِمْ، وَالرِّضا بِسَبيلِهِمْ، وَالْأَخْذَ
بِطَريقَتِهِمْ، إِنَّكَ جَوادٌ كَريمٌ.

سپس صورت خود را به زمين بمال و بگو:

يا مَنْ يَحْكُمُ ما
يَشاءُ وَيَفْعَلُ ما يُريدُ أَنْتَ حَكَمْتَ، فَلَكَ الْحَمْدَ مَحْمُوداً
مَشْكُوراً، فَعَجِّلْ يا مَوْلايَ فَرَجَهُمْ، وَفَرَجَنا بِهِمْ، فَإِنَّكَ
ضَمِنْتَ إِعْزازَهُمْ بَعْدَ الذِّلَّةِ، وَتَكْثيرَهُمْ بَعْدَ الْقِلَّةِ،
وَإظْهارَهُمْ بَعْدَ الْخُمُولِ، يا أَصْدَقَ الصّادِقينَ، وَيا أَرْحَمَ
الرّاحِمينَ.

فَأَسْئَلُكَ يا إِلهي
وَسَيِّدي، مُتَضَرِّعاً إِلَيْكَ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ، بَسْطَ أَمَلي
وَالتَّجاوُزَ عَنّي، وَقَبُولَ قَليلِ عَمَلي وَكَثيرِهِ، وَالزِّيادَةَ في
أَيّامي وَتَبْليغي ذلِكَ الْمَشْهَدَ، وَأَنْ تَجْعَلَني مِمَّنْ يُدْعى فَيُجيبُ
إِلى طاعَتِهِمْ وَمُوالاتِهِمْ وَنَصْرِهِمْ، وَتُرِيَني ذلِكَ قَريباً سَريعاً في
عافِيَة، إِنَّكَ على كُلِّ شَيْء قَديرٌ.

سپس سر خود را به سوى آسمان بلند نموده و بگو:

أَعُوذُ بِكَ أَنْ
أَكُونَ مِنَ الَّذينَ لا يَرْجُونَ أَيّامَكَ، فَأَعِذْني يا إِلهي بِرَحْمَتِكَ
مِنْ ذلِكَ

اى ابن سنان اين عمل از حج و عمره مستحبى بهتر است. عمره اى كه همه اموالت را در آن
انفاق كنى و خود را به زحمت بيندازى و از اهل و فرزندانت مفارقت نمايى.

بدان هر كس در چنين روزى اين نماز را بخواند و از روى اخلاص اين دعا را بخواند و
اين عمل را در حال يقين و تصديق انجام دهد، خداى متعال ده خصلت به او عطا كند از
جمله: از مرگ بد حفظ مى كند و از بديها و فقر ايمن مى سازد تا زنده است دشمن را بر
او غالب نمى كند و از بيماريهاى جنون و جذام و برص او و فرزندانش را تا چهار پشت
نگه مى دارد و شيطان راه نفوذ بر او و دوستان و فرزندانش تا چهار پشت را ندارد.

ابن سنان مى گويد: از خدمت حضرت صادق(عليه السلام) مرخّص شدم در حاليكه مى گفتم:
حمد و سپاس خداى را كه بر من منّت نهاد تا شما و محبّت شما را بشناسم و از احسان و
رحمت او درخواست مى نمايم كه مرا بر طاعت واجب شما يارى نمايد.(33)

عمل مستحب ديگرى را جناب صالح بن عقبه از پدرش و او هم از امام باقر(عليه السلام)
نقل مى كند كه حضرت فرمودند: كسى كه درماه محرم در روز عاشورا امام حسين(عليه
السلام) را زيارت كند و آن را با حالت گريه در حرم ادامه دهد، در روز قيامت با ثواب
دو هزار حج و دو هزار عمره و دو هزار جهاد در راه اسلام خداوند را ملاقات مى كند و
ثواب هر جهاد و حج و عمره مانند كسى است كه همراه حضرت رسول خدا(صلى الله عليه
وآله) و امامان هدايتگر حج و عمره كرده همراه آن حضرات جنگيده باشد.

راوى گويد: عرض كردم فدايت شوم. كسانى كه در شهرها و مناطق دور هستند و امكان تشرف
به حرم آن حضرت را در چنين روزى ندارند چه كنند؟

حضرت فرمودند: اگر كسى نمى تواند از نزديك زيارت كند به صحرايى برود يا در خانه ى
خود به پشت بامى بلند برود و با اشاره به طرف حضرت سلام نمايد و بر قاتلان حضرت با
جديّت تمام نفرين كند پس از آن دو ركعت نماز بخواند و اين عمل بايستى پيش از زوال
آفتاب باشد آنگاه بر امام حسين(عليه السلام) ناله كند و گريه نمايد. و اگر در حال
تقيّه نيست به خانواده اش امر كند تا گريه كنند و اقامه ى عزا نمايند و ناله و شيون
كنند و به جهت مصيبت امام حسين(عليه السلام)، به يكديگر تسليت بگويند اگر اين عمل
را چنانكه گفتم انجام دهند من همه اين ثوابها را از ناحيه خداوند متعال ضامن هستم.
عرض كردم: فدايت گردم شما ضامن و عهده دار هستيد؟

فرمود: آرى من براى كسى كه اين عمل را انجام دهد ضامنم.

عرض كردم چگونه به يكديگر تسليت بگويند؟

فرمود: بگويند:

أعظم الله اجورنا
بمصابنا بالحسين و جعلنا و ايّاكم من الطالبين بثاره مع وليّه الامام المهدىّ من آل
محمد

(عليهم
السلام)(34)

دوشنبه و پنج شنبه

خداى تبارك و تعالى در قرآن مى فرمايد:

«قل اعملوا فسيرى الله
عملكم و رسوله و المؤمنون»(35)

(اى رسول ما) بگو: (اى مردم) هر كارى مى خواهيد انجام دهيد كه خدا و رسولش و مومنون
شما را نظاره مى كنند.

در ارتباط با اين آيه مباركه در كتاب شريف تبيان اينچنين آمده است كه:

روى فى الخبر انّ اعمال
العباد تعرض على النبىّ

(صلى
الله عليه وآله) فى كلّ اثنين و خميس
فيعلمها و كذلك تعرض على الأئمة

(عليهم السلام)
فيعرفونها و هم المعنيّون بقوله «والمؤمنون»

يعنى: روايت شده كه اعمال بندگان خدا در هر دوشنبه و پنج شنبه بر پيامبر عرضه
مى شود و حضرت بر آنها اطلاع پيدا مى كنند و همچنين آن اعمال بر امامان(عليهم
السلام) نيز ارائه مى شود و ايشان نيز از آنها آگاه مى گردند چرا كه منظور خداوند
در آيه مباركه كه فرمودند «والمؤمنون» ائمه(عليهم السلام) مى باشد.⁽³⁶⁾