(بخش نخست) مهندس محمود جوهري رسول خدا(ص) در آخرين جمعه ماه شعبان و در آستانه حلول ماه مبارك رمضان خطبه‌اي پيرامون اهميت و ارزش اين ماه شريف ايراد فرموده است كه همچنان پس از گذشت قرون متمادي طراوت و تازگي دارد و براي اهل ايمان درس‌آموز و تنبّه زاست. اين خطبه را كه به«خطبه شعبانيّه» معروف است، امام ابوالحسن عليبن موسي الرضا(ع) از پدر بزرگوارشان و آن حضرت از آباء گراميشان به نقل از اميرمؤمنان علي(ع) روايت نموده است. مهمترين منابعي كه اين خطبه شريف را نقل كرده‌اند عبارتند از: 1- عيون اخبار الرضا(ع) ج 1، ص 297.295، حديث 53 2- امالي شيخ صدوق، ص218.226 3- بحار‌الانوار، ج 93 كتاب‌الصوم، ص358.356، حديث25 4- وسائل‌الشيعة، ج 7، ص226.228، حديث20 در اين نوشتار برآنيم كه به مدد آيات و روايات، تأملّي هر چند كوتاه در اين كلام نوراني داشته باشيم و به اين بهانه مروري ديگر بر وظايف مهم خويش در اين ماه نماييم و يكديگر را به اداي «حقّ بندگي» سفارش كنيم. اين خطبه در يك برداشت كلّي از سه محور اصلي تشكيل شده است: الف) بيان ويژگيها و فضايل ماه مبارك رمضان. ب) بيان آداب و وظايف عبادي در اين ماه. ج) بيان منزلت امير مؤمنان علي (ع). بر همين اساس نوشتار خود را به سه بخش تقسيم نموده، و براي آنكه منظري كلّي نسبت به اين خطبه شريف فراهم آيد، ابتدا به اختصار توضيحي در هر يك از فصول ياد شده را به خواننده ارجمند تقديم مي‌داريم. «پروردگارا، بر محمّد و خاندان او سلام و درودي بي‌پايان فرست و عظمت و بزرگي و برتري ماه مبارك رمضان را به ما بشناسان. آنگونه كه حريمش را نگه داريم و حقش را به جاي آريم … »[1]
لطفا منتظر باشید ...
