بخش ج) بيان منزلت اميرمؤمنان علي و پيشوايان معصوم از ذريّه او (ع)
ديگر از نشانههاي برتري اين ماه بر ساير ماهها، وجود «شب قدر» در ميان شبهاي آن است. شبي كه برتر از هزار ماه است. در آن شب، فرشتگان و روح بزرگ- به فرمان پروردگارشان بر بنده برگزيدهاش پيامبر (ص)- يا هر يك از امامان (ع) در زمان امامتشان- با سلام و درود فرود ميآيند و مقدّرات عالَم را بر او عرضه ميدارند. امام سجّاد (ع) در ادامه همان دعا ميفرمايد: « … ثم فضل ليله القدر واحده من لياليه علي ليالي الف شهر و سماها ليله القدر ، تنزل الملائكه و الروح فيها باذن ربهم من كل امر سلام دائم البركه الي طلوع الفجر علي من يشاء من عباده بما احكم من قضائه … » «و در اين ماه شبي به وجود آورد كه بر هزار شب رجحان و برتري دارد. و نام اين شب عزيز و عظيم را شب قدر گذاشت. شبي كه ملائكه و روح از ملكوت اعلي به اذن پروردگار فرود آيند و با خويشتن سلامي كه بركت جاويدان دارد تا سپيده دم فرود آورند و اين موهبت را به بندگاني كه مستحق سلام و بركت باشند واگذارند.» مسلّماً شبي كه سرنوشت يك ساله آدميان در آن رقم ميخورد و آنگاه به «حجّت بالغه الهي در آن زمان» ابلاغ امر ميگردد، بسيار مهّم است و به درستي بر تمامي شبهاي هزار ماهه برتري دارد. امام اميرمؤمنان علي (ع) به ابنعباس چنين فرمود: «ان ليله القدر في كلّ سنه و انه ينزل في تلك الليله امر السنه و لذلك الامر ولاه بعد رسولالله (ص)»[11] «در هر سال شب قدر وجود دارد و آن شبي است كه امور يك ساله نظام هستي تقدير ميشود و فرود ميآيد، و پس از رسول خدا (ص) اين امر در اختيار واليان امر- امامان (ع)- قرار ميگيرد. ابن عباس ميپرسد: اينان چه كساني هستند؟ حضرت ميفرمايد: من و يازده فرزندي كه از صلب من ميآيند. اينان امامان آگاه به امر هستند.[1] . دعاي چهل و چهارم صحيفه سجاديّه (ع) [2] . مفاتيح الجنان، دعاي يا من اظهر الجيل در اعمال روز جمعه [3] . سوره توبه/ 118 [4] . نهجالبلاغه، خطبه 143 [5] . يُرمِضُ الذّنوبَ [6] . الكافي 4/69، ج2 [7] . سوره بقره /185 [8] . سوره بقره /183 [9] . من لايحضره الفقيه 2/61، ج 267 [10] . سوره بقره/185 [11] . الكافي 1/532، ج11