نماز، ياد خدا - احکام نماز نسخه متنی

نماز، ياد خدا

جوهر و حقيقت نماز اين است كه نماز ياد خداوند يكتا، رمز عبوديت او، دليل تسليم بودن در مقابل او، نشانه ايمان و علامت اخلاص است و ازهمين رو آنجا كه خداوند فائده نماز را بيان فرموده و آن را باز دارنده ازبدى ها و گناه معرفى كرده، گفته است: )...وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ...)66)) »يادخداوند بزرگتر و مهم تر از هر چيزى است.» و همچنين فرموده است: )وَأَقِمِ الصَّلاَةَ لِذِكْرِي)67)) »نماز را براى ياد من برپادار.» و همچنين فرموده است: )قَدْأَفْلَحَ مَن تَزَكَّى * وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى )68)) »به يقين رستگار شد كسى كه خود را پاك ساخته است * و نام پروردگارش را ذكر كرده و نماز خوانده است.»

در قرآن مجيد آمده است:

)الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَاماً وَقُعُوداً وَعَلَى جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّماوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هذَا بَاطِلاً سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ)69)).

»همانها كه خدا را در حال ايستاده و نشسته و آنگاه كه بر پهلو خوابيده اند يادمى كنند و در اسرار آفرينش آسمانها و زمين مى انديشند و مى گويند پروردگارا! اينها رابيهوده نيافريده اى منزّهى تو! ما را از عذاب آتش نگاه دار.»

نماز چون ذكر و ياد خدا است، در هيچ حالى نبايد ترك شود و تا انسان زنده است بايد آن را برپا دارد. قرآن مجيد مى گويد:

)وَجَعَلَنِي مُبَارَكاً أَيْنَ مَا كُنتُ وَأَوْصَانِي بِالصَّلاَةِ وَالزَّكَاةِ مَادُمْتُ حَيّاً)70)).

»و مرا هرجا باشم، وجودى با بركت قرار داده و تا زمانى كه زنده ام مرا به نمازوزكات توصيه كرده است.»

در جاى ديگر مى گويد:

)إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ فِي الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِوَيَصُدَّكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَعَنِ الصَّلاَةِ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ)71)).

»شيطان مى خواهد بوسيله شراب و قمار، در ميان شما عداوت و كينه ايجاد كندوشما را از ياد خدا و از نماز باز دارد. آيا خوددارى خواهيد كرد؟»

از اين آيه الهام مى گيريم كه نماز نوعى از انواع ذكر و ياد خدا است وبيان آن بعداز »ذكر اللَّه»، از باب تأكيد بر اين نوع خاص از ذكر خدا، به عنوان برترين و كاملترين ذكر است.

نماز، تذكّر براى اهل تذكّر است: )وَأَقِمِ الصَّلاَةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفاً مِنَ اللَّيْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ ذلِكَ ذِكْرَى لِلذَّاكِرِينَ)72)).

»در دوطرف روز و اوايل شب نماز را برپادار زيرا حسنات، سيّئات را از بين مى برند. اين تذكرى است براى كسانى كه اهل ذكرند.»

خداوند در جاى ديگر فرموده است:

)يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نُودِيَ لِلصَّلاَةِ مِن يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ وَذَرُواالْبَيْعَ ذلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ)73)).

»اى كسانى كه ايمان آورده ايد! زمانى كه روز جمعه نداى نماز داده مى شود، به يادخداوند بشتابيد و معامله را رها كنيد. اگر شما بدانيد، اين براى شما بهتر است.»