شرط ولايت - احکام نماز نسخه متنی

شرط ولايت

برپا داشتن نماز از شرايط ولايت است، پس كسى كه رهبرى مسلمانان را به عهده مى گيرد، بر او واجب است كه نماز را در ميان آنان برپا دارد. مگرخداوند متعال نفرموده است:

)الَّذِينَ إِن مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلاَةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ)17)).

»همان كسانى كه هرگاه در زمين به آنها قدرت بخشيديم، نماز را برپا مى دارندوزكات مى دهند.»

همچنين مى فرمايد:

)إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَوَهُمْ رَاكِعُونَ)18)).

»سرپرست و ولىّ شما تنها خدا است و پيامبر او و آنان كه ايمان آوردند، همان كسانيكه نماز را برپا مى دارند و زكات را ادا مى نمايند در حاليكه در ركوع هستند.»

و همچنين مى فرمايد:

)إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلاَةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ فَعَسَى أُولئِكَ أَن يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ)19)).

»مساجد خدا را تنها كسى آباد مى كند كه به خدا و روز قيامت ايمان آورده باشدونماز را برپا داشته و زكات را داده باشد و جز از خدا نترسد. اميدست چنين گروهى ازهدايت يافتگان باشند.»

اينان، همان سرپرستان مساجد، متولّيان و خدمتگزاران خانه هاى خداو شايسته ترين مردم نسبت به مساجد هستند، نه كسانيكه ظاهر مسجد راآباد امّا واقع و حقيقت آن را، خراب مى نمايند و از حركت مردم در راه خدامانع مى شوند.

نماز، همچنين -بعداز امر به معروف و نهى از منكر- شرط ولايت برخى از مؤمنان بر برخى ديگر است، مگر نه اين است كه نماز شعارمؤمنان و رمز خداپرستى آنان است؟ به سخن خداوند گوش فرادهيم:

)وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضَهُمْ أَولِياءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَيُطِيعُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ)20)).

»مردان و زنان مؤمن، برخى ولىّ و سرپرست برخى ديگر است، امر به معروف ونهى از منكر مى كنند، نماز را برپا مى دارند، زكات را ادا مى نمايند و از خدا وپيامبرش اطاعت مى كنند.»

مطابق با آنچه از پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله روايت شده است، كسى كه نماز رابطور عمدى ترك كند، از حزب مؤمنان خارج شده و با منافقان محشورخواهد شد، ايشان مى فرمايند:

»ولا تضيّعوا صلاتكم فإنّ من ضيّع صلاته حشره اللَّه مع قارون وفرعون وهامان، لعنهم اللَّه وأخزاهم، وكان حقّاً على اللَّه أن يدخله النار مع المنافقين،فالويل لمن لم يحافظ على صلاته»)21).

»نماز خود را ضايع نسازيد )ترك نكنيد) پس كسى كه نمازش را ضايع سازد خدااو را با قارون و فرعون و هامان -خداوند آنان را لعنت كند و ذليل شان بگرداند- محشورمى كند، و خدا -براساس حق- او را همراه منافقين، در آتش وارد كند، پس واى بر كسى كه از نماز خود پاس نمى دارد.»

نماز، از جهت ديگر، بر تقواى انسان مى افزايد و برپا دارنده خود را ازنيروى شهوات باز مى دارد. خداوند مى فرمايد:

)إِنَّ الصَّلاَةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ)22)).

»به يقين نماز انسان را از زشتى ها و گناه باز مى دارد.»

نماز، همچنين باعث محو شدن بديها و گناهان مى شود. خداوندفرموده است:

)إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ)23)).

»حسنات و كارهاى نيك، سيّئات و بديها را از بين مى برد.»