ب. روايات - ربای تولیدی نسخه متنی

ب. روايات

روايات فراوانى بر حرمت ربا دلالت دارند كه به برخى از آنها اشاره مى گردد:

1. در وسائل الشيعة آمده است:

بلغ أبا عبدالله(عليه السلام) عن رجل أنَّه كان يأكل الربا و يسميه اللباء، فقال: لئن أمكننى الله منه لأضربن عنقه.^[21] به امام صادق(عليه السلام) خبر رسيد كه مردى رباخوارى مى كند و آن را «آغوز» مى نامد. فرمود: «اگر خداوند، او را در اختيارم بگذارد، گردنش را خواهم زد».

2. پيامبر(صلى الله عليه وآله) در سفارشى به على(عليه السلام)مى فرمايد:

يا على! الرباء سبعون جزء فأيسرها مثل أن ينكح الرجل أُمه فى بيت الله الحرام.^[22] اى على! ربا، هفتاد كيفر دارد كه آسان ترين آن، مانند آن است كه مرد با مادرش در خانه خدا زنا كند.

3. امام صادق(عليه السلام) فرموده است:

الربا سبعون باباً أهونها عند الله كالذى ينكح أُمه.^[23] ربا، هفتاد كيفر دارد و آسان ترين آن نزد خداوند، مانند كسى است كه با مادرش زنا كند.

4. امام صادق(عليه السلام) مى فرمايد:

درهمواحدمن رباأعظم من عشرين زنيّة كلّها بذات محرم.^[24] يك درهم ربا، بدتر است از بيست مرتبه زنا با محارم.

5. امام صادق(عليه السلام) مى فرمايد:

درهم ربا أشدّ عند الله من ثلاثين زنيّة كلّها بذات محرّم مثل عمة و خالة.^[25] يك درهم ربا، نزد خداوند، بدتر از سى مرتبه زنا با محارم، مانند عمّه و خاله است.

6. امام صادق(عليه السلام) مى فرمايد:

درهم ربا عند الله أشد من سبعين زنيّة كلّها بذات محرم.^[26] يك درهم ربا، نزدخداوند، از هفتاد مرتبه زنابا محرم بدتراست.

7. امام صادق(عليه السلام) فرموده است:

درهم ربا أعظم عند الله من سبعين زنيّة كلّها بذات محرم فى بيت الله الحرام.^[27] يك درهم ربا، از هفتاد مرتبه زنا با محارم در خانه خدا بدتر است.^[28] 8 . پيامبر خدا فرمود:

شرّ المكاسب، كسب الربا.^[29] بدترين دادوستدها، دادوستد آميخته به رباست.

9. امام باقر(عليه السلام) فرمود:

أخبث المكاسب، كسب الربا.^[30] زشت ترينِ دادوستدها، دادوستد آميخته به رباست.

10. پيامبر خدا فرمود:

ومَنْ أكل الربا ملأ الله بطنه من نار جهنّم بقدر ما أكل، وإن اكتسب ]منه [مالا لم يقبل الله منه شيئاً من عمله ولم يزل فى لعنة الله والملائكة ما كان عنه قيراط.^[31] هر كس ربا بخورد، خداوند، شكمش را از آتش جهنّم به اندازه رباخوارى پُر مى سازد، و اگر از راه ربا درآمدى به دست آورد، خداوند، عملش را نمى پذيرد و تا زمانى كه اندكى از مال ربا نزد او باشد، همواره در نفرين خدا و فرشتگان الهى خواهد بود.

11. امام صادق(عليه السلام) فرمود:

إذا أراد الله بقوم هلاكاً ظهر فيهم الربا.^[32] هرگاه خداوند، نابودى گروهى را اراده كند، رباخوارى در ميان آنان آشكار مى شود.

فقيهان به استناد اين آيات و روايات، بر حرمت هر دو قِسم ربا (يعنى رباى معاملى و قرضى) به صورت مطلق، فتوا داده اند. آنان در حرمت، هيچ تفصيلى ميان صورت هاى مفروض در رباى معاملى و قرضى ندارند.