1- وحدت امت اسلامى: - امام علی در اندیشه و سیره امام خمینی نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

امام علی در اندیشه و سیره امام خمینی - نسخه متنی

محمدامین صادقی ارزگانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید


1- وحدت امت اسلامى:

مساله وحدت امت اسلامى، از شاخص‏ترين مقوله‏ها در سياست اميرمؤمنان على عليه‏السلام است. حضرت در سخت‏ترين شرايط با تحمل دردناك‏ترين حوادث، وحدت امت اسلامى را حفظ نمود و نگذاشت كه نظام نو پاى اسلام با اختلافات داخلى مسلمانان از هم فروپاشيده و مسلمين دچار تفرقه گردند چنان كه در خطبه شقشقيه از رنجى كه در اين زمينه برده‏اند چنين ياد نموده‏اند: «صبرت و فى العينى قذى و فى‏الحلق شجا» (10) يعنى همانند كسى كه خار در چشم و استخوان در حلق دارد، من حوادث را تحمل نموده و صبر كردم. اين سياست الهى اميرمؤمنان كه حفظ مصالح اسلام و وحدت امت اسلامى را بر همه چيز مقدم مى‏داشت، در سيره سياسى امام خمينى (ره) جلوه‏هاى فراوان يافته است، زيرا امام امت معتقد بود كه در سايه وحدت امت اسلام و كشورهاى اسلامى است كه مى‏توان اسلام ناب را كه پيامبر اسلام و ائمه معصومين عليهم‏السلام براى استقرار و حفظ آن خون دل‏ها خوردند و فشارها تحمل كردند، دوباره احياء نموده و مسلمين را به هويت اصلى و عظمت اسلامى‏شان بازگرداند و ارزش‏هاى دينى كه در جهان اسلام بر اثر تبليغات مسموم اجانب و عملكرد حكام جور در ممالك اسلامى رو به فراموشى گذارده است دوباره زنده كرده و امت اسلام را بسوى تمدن بزرگ اسلامى پيش برد. بدين لحاظ هميشه جهان اسلام و امت اسلامى را به وحدت فرا خوانده و خطرات تفرقه و پراكندگى را به آنان گوشزد مى‏نمود.

«آن ضربه‏اى كه ما از اين افتراق خورديم، از هيچ چيز نخورديم، يعنى اساس تمام ضربه‏ها اين ضربه بود و ما ديديم آنچه كه در اين قرن‏هاى اخير واقع شد، با تبليغات وسيع بين برادران اهل سنت و برادران تشيع، كوشش كردند كه تفرقه ايجاد كنند. . . پس ما مى‏بينيم كه آن چيزى كه آنها اصرار به آن دارند كه ما با هم مجتمع نشويم، و يك مشكل ديگر، ملى‏گرايى است و اين امرى است اساس دعوت انبياء را بهم مى‏زند، پيامبرها كه از اول تا آخر آمده‏اند، مردم را به برادرى، دوستى دعوت كرده‏اند (انما المؤمنون اخوة) از اين آيه استفاده مى‏شود كه كانه مؤمنين هيچ شانى ندارند الا برادرى، همه چيزشان در برادرى خلاصه مى‏شود، ابرقدرتها مى‏دانند كه اگر اين كلمه تحقق پيدا كند آنها ديگر نمى‏توانند در اين كشورها دخالت كنند» (11) امام، دعوت به اتحاد را در همه سخنرانيهاى خود حتى در وصيت‏نامه الهى و سياسى خويش كه سند زنده و عصاره انديشه و ديدگاه سياسى و الهى آن بزرگ ربانى است از ياد نبرده و اصرار شديد براى ايجاد وحدت بدون ترديد طرح شناخت جلوه‏اى از سيما و پرتوى از كلمات و زواياى زندگانى آن حضرت، آن هم در آينه انديشه و سيره فرزند صالحش، امام خمينى (ره) ، بخوبى مى‏تواند تشنگان حقيقت را از كوثر زلال معرفت على عليه‏السلام سيراب نمايد و پويندگان راه علوى را با سيره و روش آن پيشواى راستين آشنا كند.

اسلامى نموده و فرموده است: «اگر اين برادرى ايمانى روزى تحقق يابد، خواهيد ديد كه بزرگترين قدرت جهانى را مسلمين تشكيل مى‏دهند». (12)

/ 12