کردستان جلد 1

" خيلى محرمانه "
در تركيه دولت سبعانه در مقابل هر تلاشى از جانب كردها جهت كسب خودمختارى سياسى بيشتر، مقاومت خواهد
نمود.اگر چه ممكن است بطور ناگزير آزادى بيشترى براى بيان ميراث فرهنگى شان به كردها اعطا كند.كردها مى دانند
كه دولت، ارتش و نيروهاى امنيتى زيادى در استانها مستقر كرده است و قادر است آنها را به سرعت تقويت كند.

بهرحال مهمترين مانع براى درك خواسته كردهاى تركيه در مورد خود مختارى بيشتر، فقدان رهبرى منفرد است كه
توانايى متحد كردن گروههاى مجزاى كردها را داشته باشد.در حالى كه رهبران كرد فعال در سياست تركيه اغلب
نظريات سياسى مخالف خود را نگه داشته اند، خيلى از رهبران كرد مهم يا جذب و يا ترسانده شده اند.

" سرى "
معهذا تا هنگامى كه آنكارا در تحليل بردن كردهاى تركيه در جامعه تركها شكست بخورد آنها مظنون به تجزيه طلبى
وپان كرديسم باقى خواهند ماند.اگر كردهاى ايران خودمختارى بيشترى را از رژيم جديد ايران براى خود تضمين كنند
و اگر دولت آنكارا در مقابله با مشكلات بسيار شديد اقتصادى و سياسى موفق نشود، كردهاى تركيه ممكن است
تشويق شوند كه با " حكومت مركزى " آنكارا از در مبارزه در آيند.

" سرى "
توانايى كردهاى عراقى براى مقابله موئثر با ارتش عراق وابسته به اقتدار سياسى داخلى دولت بغداد و حمايت جارى
از كردها از جانب ايران يا ساير كشورها مى باشد.تا نيمه سال 1979، بغداد به اندازه كافى در مقابل مشكلات در ايران
با مشكلات بالقوه با شيعه ها در جنوب نگران نشده است كه مراقبت و يا واحدهاى نظامى خود در شمال را تغيير دهد.

احتمال نمى رود كه دولت چيزى بيشتر از خودمختارى فرعى
كه قبلاہ در مناطق خودمختار سه استان كردنشين اعطا كرده، را مجاز بداند.

" سرى "
عراق داراى يك بافت سياسى و اقتصادى بسيار متمركز كه در آن فضايى براى عدم تمركز كه ناسيوناليستهاى كرد
مطرح كرده اند، نيست.در بهترين شرايط، ممكن است كه به كردها اجازه داده شود.از طريق مكانيسمهاى موجود،
شوراهاى اجرايى و مقننه، نقش وسيعترى را ايفا كنند.بهرحال ، اكثر كردها احتمالاہ خودمختارى سياسى پيشنهادى
دولت را كه به نحو محدودى تعريف شده است، قابل قبول تلقى خواهند كرد.