کردستان جلد 1

3- طبق اظهار دكتر اسفنديار، بازرانى و رهبران حزب دمكرات كردستان دو دليل اصلى دارند براى اينكه بخواهند
كردها را در اردگاهها در يك جا نگهدارند يك دليل ترس واقعى از آن چيزى است كه ممكن است در عراق در صورت
بازگشت آنها اتفاق بيافتد.داستانهايى از اعدام آنهايى كه بازگشته اند و از منبع بازگشت كشاورزان بر روى زمينهاى خود
به نحو وسيعى در جريان است.در حالى كه مرز بسته است و دسترسى به اردوگاهها بسيار محدود است اطلاعات
موثق بسيار كمى از طرف مرز عراق در دست است و اين امر احساس ترس و بلاتكليفى آنها را شدت مى دهد.دليل
دوم اين است كه كردها معتقدند " با اينكه مى كوشند معتقد باشند " كه ماه عسل روابط حسنه ايران و عراق بسيار كوتاه
مدت خواهد بود و ايران بالمال خواهد خواست بار ديگر از كردها بهره بردارى كنند در حالى كه چشم اندازى از تشدى
جنگ در نظر آنها وجود ندارد معتقدند كه يك چنين اوضاعى نقل سياسى آنها را در سر و كار داشتن با بغداد سنگين تر
خواهد كرد.

4- با توجه به عوامل فوق ژنرال بازرانى تقاضا كرده است كه حكومت آمريكا از نفوذ خود در مورد كميته بين المللى
صليب سرخ براى حفظ كمكهايى به مقياس كوچك به پناهندگان و بنابراين دسترسى به اردوگاهها استفاده كند.بدون
چنين نفوذى كردها از آن بيم دارند كه از دنياى خارج منزوى شوند و ايرانيان نسبت به آنها بد رفتارى كنند.كردها
شنيده اند كه ايران به كميته بين المللى صليب سرخ گرفته