مجموعه افشاگری ها جلد 1

به اين ترتيب ما
مى بايست پرسنل غيرضرورى را از سفارت خارج كرده، گاردهاى حفاظتى
را در سفارت افزايش داده، و تنها كسانى در آنجا بمانند كه در صورت
حمله به نابود كردن مدارك و تجهيزات معمول پرداخته و دائما با
واشنگتن در تماس باشيم...

و علاوه بر اين با مقامات محلى دولتى نيز
در تماس باشيم تا حفاظت معمول را از ما به عمل آورند.

البته گاردها
لباس رزم بر تن كرده و آماده بودند از محل دفاع نمايند.....

ليكن در پايان روز دريافتيم كه تمام اين اقدامات غيرضرورى
بوده است.

در شامگاهان روز گذشته راديو اعلام كرد كه تظاهركنندگان
به اطراف سفارت نخواهند رفت بلكه در يكى از ميادين واقع در يك
ميلى سفارت جهت استماع سخنرانى و شعارها تجمع خواهند كرد.

علت آن نيز دورى مسافت، عيد، و زمان مورد نياز براى ديد و
بازديدهاى خانوادگى اعلام شد.

معذالك ما برنامه هاى اضطرارى خود را
انجام داده ايم و در حدود ساعت 9 صبح تظاهركنندگان با تعداد خيلى
كمتر از راه رسيدند.

اين گروه كه احتمالا بوسيله كمونيستها تشكيل
شده بود ابتدا 50 نفر بودند ولى بعدا تعدادشان به 4000 نفر
رسيد...

هدف آنها ظاهرا اين بود كه تعادل ما را برهم زده و تمام
روز ما را نگران نگاه دارند، چون تا ساعت 4 بعد از ظهر به تظاهرات
پرداختند و در خيابانهاى اطراف سفارت در آمد و شد بودند و شعار
مى دادند و مشتهاى گره كرده شان را به ما نشان مى دادند.

" ما تصميم
گرفتيم كه هركس در هفته آينده با ترشروئى به سفارت بيايد و درخواست
رواديد كند درخواست وى را نپذيريم! " در تظاهركنندگان تعداد زيادى
زن چادرى و حتى كودكان كالسكه سوار ديده مى شدند ولى سعى نكردند
از ديوارها بالا بيايند فقط با قوطى هاى رنگ اسپرى بر در و ديوار
سفارت شعار و تصاوير بيشترى ترسيم كردند...

البته در تظاهرات گذشته نيز همين
كارها را انجام داده بودند.

ما با واشنگتن نگران دائماہ در تماس بوديم.

تنها مشكل
اصلى در بعدازظهر به وجود آمد...