لطفا منتظر باشید ...
اطلاعيه افشاگرى شماره 32
بسم الله الرحمن الرحيماين سند حاوى مطالبى در رابطه با كارهايى است كه به نظر تحليل گر بايد براىافزايش منافع آمريكا در ايران، در آينده صورت پذيرد و بدين سبب از دو جنبه
مفيد است. اول آنكه مى تواند نشان دهنده برداشتهاى آمريكا از ارگانهاى
مختلف در ايران و به خصوص شيوه برخورد آمريكا با آنها باشد و دوم آنكه
مى تواند به عنوان الگويى در برخوردهاى آتى با سياستهاى آمريكا به كار گرفته
شود.
وضوح و روشنى عوامل موئثر در انقلاب از قبيل نقش رهبريت امام نقش توده هاى
مردم و برخى زمينه هاى انقلاب از قبيل تبعيض ها و برترى، پايمال كردن فرهنگ
مردم، غربى شدن آداب در مردم آنچنان بوده است كه تحليل گر على رغم ميل
باطنى خود مجبور به اعتراف به آنان شده است اما اين اعتراف سبب تن دادن
يانكى ها به اين واقعيت نبوده است بلكه سيستم سودپرستى آنان به گونه اى بوده
است " و مى باشد " كه جهت افزودن بر منافع غيرمشروع خود از هيچ كوششى
دريغ نمى كنند و نكته قابل توجه در اين زمينه را مى توان در اين از سند ذكر كرد كه:
"ايران هنوز راه زيادى را مى بايد بپيمايد تا با برنامه هاى دفتر همكاريهاى
بين المللى آمريكا منطبق گردد "و اين يعنى كه برنامه فرهنگ زدايى دفتر همكاريهاى
بين المللى ثابت است و كوچكترين تغييرى نخواهد يافت و ايران را بايد به گونه اى
ساخت كه خود را با آن منطبق كند و اين نكات است كه بايد ما را به سوى
جايگزينى هر چه سريعتر فرهنگ انقلابى اسلام به جاى فرهنگ منحط غربى
رهنمودن شود تا ديگر بار زمينه هاى رشد آنان فراهم نگردد زيرا آمريكا حتى اگر
از روابط ديپلماتيك خود با ايران نيز چشم پوشى كند به معنى سكوت و يا عدم
مداخله اش در امور ايران نمى باشد و فقط بدين معنى است كه شيوه هاى دخالت
پيچيده تر و گنگتر خواهد شد.
سند در تحليل خود از ساخت قدرت در ايران از فرماندهان پاسداران به عنوان
دزدان دريايى ياد مى كند و پر واضح است كه هر كه بر راه منافع آمريكا در ايران و
ديگر كشورهاى زير سلطه اش مانع ايجاد كند از آنجا كه اين منافع تعلق به رژيم
آمريكا دارد!! دزد دريايى است!
لحن سند در برخورد با حاشيه نشينان انقلاب " كه به راستى هم از نظر عدم دخالت
در انقلاب حاشيه نشين بوده اند! " يعنى كسانى كه تا وقتى اسلامى ها از حمايت
توده برخوردارند قدرت و جراعت دم زدن ندارند، به گونه اى است كه گويى تحليل گر
از اين ماجرا رنج مى برد و اين نكته در قسمت بعدى نيز به فرمى واضح تر بيان
مى شود كه: "مخالفين خاموش بر روى عدم توانائى ملاها در اداره ئ يك جامعه در
دنياى قرن بيستم حساب مى كنند" و اين مخالفين خاموش كسانى هستند از قبيل:
فرماندهان در ارتش سنتى. مديران غرب زده و تكنسين ها، سياستمداران
دمكرات و ليبرال، رمانتيكهاى شبه نظامى و بالاخره كمونيستها.
و اين نكته اى است اساسى كه در سند با صراحت تمام ذكر شده
